L.O.V.E. - Love... Our Very End

2

Tin's PoV

"Ang gwapo gwapo pa rin ni Nikko no dai? Bat ganun di nagbabago itsura niya?"

"Siya lang naman gwapo sa paningin mo dai"

"Talaga! Mahal ko yun ehh! Tandang tanda ko pa nga kung pano niya ko nilapitan para magpakilala tapos kung pano siya nanligaw saken"

"Uhm. H-hi Tin."

"Hello!!" Bati ko rin sa kanya

"P-pwede makipagkilala?"

"Hmm. Ok lang naman"

"Ako nga pala si Nikko, Nikko Olivarez. I hope I can be friends with you" tapos nilahad niya yung kamay niya saken na tinanggap ko din naman

"Christine Alvarez, Tin as nickname. Nice meeting you Nikko"

"It was nicer being with you Tin. Buti na lang nagkalakas na ko ng loob"

"Lakas ng loob? Nakakatakot ba ko lapitan?"

"You see, I-I don't know how to approach people especially girls. Nahihiya ako"

"Sa gwapo mong yan nahihiya ka?"

"A-ako gwapo??"

"Oo naman! Tingnan mo nga ako pinagtitinginan ka nung mga girls" sabay turo ko sa magkakabarkadang nakatingin sa kanya

Pagtingin niya sa mga yun kinilig sina ate hahahahaha

"Sabi ko sayo eh! Haha"

"Salamat"

"Be confident Nikko. Pano ka manliligaw nyan sa gusto mo?" Sabay tapik ko sa balikat niya na medyo nagpatawa sa kanya

"I will Tin. I will haha"

That's where our friedship started. Unti unting nawala si shy boy kaya lalong nakakagwapo

"Pinagkakaguluhan ka ng fangirls mo oh! Hahahaha"

"Pake ko sa mga yan tsk"

"Antaray ni mr pogi!"

"Hindi no!"

"Weh weh weh!!!"

Stop it Tin! Nakakainis!!"

"Na? Inaano kita? Supportive lang naman ako sayo gusto ko magkalovelife ka na!"

"Ayoko!"

"Baket? Arte mo namaaaan!"

"Ikaw lang gusto ko!" Sigaw niya sabay alis

"A-ako?"

I was left there shocked and dumbfounded sa sinabi niya. Ako ang gisto niya?? Paano?? Kelan?? Eh?!

Ilang araw siyang di nagpakita saken pagkatapos ng nangyare kaya inis na inis ako.

Magcconfess tapos iiwas? Puta di ba??

Miss ko na siya...

Days after that lumapit siya saken na may dala dalang mga bulaklak. Gusto ko nang kiligin pero mas angat yung inis saken ngayon

"Ano? Tch."

"For you" sabay abot ng bulaklak pero di ko kinuha

"Ewan ko sayo. Di ka nagpapakita ng ilang araw tapos dadaanin mo ko sa bulaklak?! Alalang alala ako tapos susulpot ka lang uli na parang hindi ka nagconfess bwisit ka"

"Look Tin. I'm... I'm sorry. I shouldn't have said that"

"Tapos ngayon babawiin mo putangina ka din eh" makaalis na nga

"Patapusin mo muna ako Tin please?"

"Ewan ko sayo!"

"Hindi kita gusto Tin"

"Kung pinagttripan mo na naman ako tama na. Awat na acting Nikko"

"Mahal kita"

"Kelan matatapos tong joke mo? Ayokong maniwala pinepeste mo lang yata ako bwisit ka"

"Let me court you then. Let me prove things to you. This time hindi na ko tatakbo"

"T-teka. Seryoso ka talaga??"

"Yes I am Tin. I love you and I am 100% sure I can't lose you"

"..."

"Just give me the chance Tin. Please?"

Totoo ba talaga to?

"Ok" sige na oo na pumayag ako agad. Kasi nagugustuhan ko na rin siya. Kaya ko siya pinagtutulakan sa iba kasi ayokong mahulog pero hulog na pala ako talaga.

"Yes!! Thank you Tin!! Thank you!!"

"Pero hiniwalayan mo?" Natigil yung imagination ko sa sinabi ni Irene. Napabuntong hininga na lang ako

"Alam mo naman kung bakit ehh"

"Dai, ok ka lang talaga ha? Promise?"

"Oo nga dai!! Malakas ako! Wag ka ngang OA!"

Kita ko naman ang worry sa mukha ni Irene, ang bestfriend ko.

"Hindi ako OA. Alam kong nakita mo yung ginawa ni Nikko kanina."

"Alin ba kase dun? Wala naman ako napansin..." pagddeny ko

"Weh? Ako pa lokohin mo 😑"

"Ang alin ba? Making out? Di ba normal na yun sa kanya? It's been months na ginagawa niya yon. Di ka pa ba sanay? Hahahaha. Dahil din naman saken kaya siya nagkaganun ehh, I can't blame him"

"Because you never told him-"

"Hep! At least hindi siya masasaktan. Maeenjoy niya ang buhay niya ng wala ako. I'd be happier that way Irene. That's the best that I can do for him"

"Dai, wag ka namang magsalita ng ganyan..."

"Ano? Hahahaha. Dun lang tayo sa totoo dai"

"Tin naman"

Nakita ko namang maiiyak na siya.

"Dai. Wag ka muna umiyak reserba mo na lang yan hahaha"

"How can you joke about that?! I understand na gusto mong enjoyin ang buhay mo pero please naman at least try, kahit para saken man lang Tin"

"Dai. I don't wanna waste any more time, I hate hospitals, wag na no. I'll just live my life the way I want it to be"

"Dai..."

"Smile na Irene, please? Wag na muna natin isipin yun, please?"

"Hay. Sana magbago pa ang isip mo"

"Nope. Nah. Hahaha. Tara naaaa"

Hinila ko na siya papunta sa canteen.