Let Me Love You

Chapter 7: Hospital

Kyla's Point Of View

Nanlaki ang mga mata ko nang bigla kong nang maramdaman na may humihipo sa hita ko at hinihimas pa ito habang naka higa ako. Napatayo lahat ng balahibo ko sa nararamdaman ko.

Bigla akong bumalikwas sa kama tas napagtanto kong si Shaulon pala yung nanghihipo. Naka 3/4 shorts ako below the knee pero nagawa parin niyang maipasok ang kamay niya at mahawakan ang hita ko?

"A-anong ginagawa m-mo?" Nanginginig kong tanong

"Ang lambot ah. Alagang-alaga." Nakakadiri naman siyang magsalita.

"Hali ka nga dito. Pa hawak ulet."

Bumilis ang pagtibok ng puso ko nang aktong papalapit na naman siya saken.

"Wag kang lalapet. Tadjakan kita diyan eh."

Buwis*t to. Manyak kang gago ka

"Bakit? Ayaw mo bang makatikim ng masarap?" Nakangisi niyang sabi.

Eeeww talaga. Parang hindi siya ang Shaulon na kilala ko. Ba't ba siya ganyan magsalita at kumilos? Syet para siyang sinasaniban

"Subukan mong lumapit, makakatikim ka saken ng sapak." Sambit ko. Sinubukan kong tumakbo palabas ng kwarto kaso na hawakan niya ang kamay ko at nahila  niya ako pa balik. Itinulak niya ako sa kama dahilan para mapahiga ako dito. "Saan ka pupunta?" Tanong niya habang nagtatanggal ng zipper. "Wag kang mag-alala. Mag-eenjoy karin naman eh." sambit niya sabay ngiti na parang demonyo

"Lumayo ka saken animal ka!"

Tama si lola... Wag dapat basta basta magtituwala kung kanikanino kahit gaano pa kabuti ang mga ipinapakita niya. Kailangan mo muna siyang kilalanin ng lubos bago ibigay ang buong tiwala.

Kaya ito ako ngayon. Kasama ang isa palang manyak sa iisang kwarto.

Sa hindi inaasahan ay bigla siyang tumawa ng malakas. Malakas na malakas tas nag iba ito ng boses, nakakatakot na boses. Parang di tawa ng isang normal na tao?

Parang sasabog na sa kaba ang puso ko nang makita kong biglang pumula ang mga mata nito. Mabilis akong tumakbo papuntang sa CR dala ang kaba at kilabot.

Parang mahihimatay nanaman ako ng makita kong punong puno ng dugo ang pader ng CR.

Pagkatingin ko sa salamin ay nakita ko doon ang isang white lady na nakatingin sakin ng nakakakilabot. Nanlilisik ang kanyang mga mata at may nakakamatay na aura. Napatalikod ako sa salamin dahil di ko kayang tumingin pa doon ng matagal. Tas pagtalikod ko ay nakita ko si Shaulon na duguan ang mukha na ang sama ng titig

Syet! Wtf

Nagising ako ng pawis na pawis.

Damnnn! Panaginip lang pala yun?

Nakakaloka naman.

Gising na ako pero parang iba paren ang pakiramdam ko. So weird ng feeling pala pag ganun.

Ok... panaginip lang yun. Chill ka lang Kyla. Wag kang paranoid.

Sabi ng tatay ko, ang mga napapanaginipan daw natin ay kabaliktaran ng mga nangyayari sa totoong buhay.

Time check... 7:49 na nang umaga

Nang dito nga pala ako ngayon sa hospital binabantayan si Shaulon. Nakatulog paren siya hanggang ngayon. Sana gumaling na siya. Ipapa alam ko sana siya sa mga kapamilya niya ang nangyari sa kanya kaso di ko sila kakilala.

Bagong araw na naman. Everyday is a second chance sabi nga nila.

Whenever you need to start your day, You need to start it with God mah prends. Bear in mind... Tell yourself, I will enjoy this day. I'm not gonna be upset this day if I will not get my way. I'm posting up my peace and postivity.