🌠A dream of A fan Girl🌠

🌠Chapter 13🌠

"a-ah punta lang akong comfort room"paalam ko sa kanila.

Pakiramdam ko kasi unti unting pinupunit ang puso ko sa tuwing dadako ang paningin ko sa puwesto nila Ryde at Halley mag katabi na naman kasi sila..

Damn it!!....Bakit ba kasi kailangan ko pang masaktan ng ganito ei wala namang kami?..Ni hindi nya nga alam kung anong feelings ko ei..

Damn it! If there is only a way to cure this fucking pain inside my heart Im very willing to cure it now..Kahit na ang kapalit nun ay ang mapagtanto na hindi ko na sya mahal...

Kung bakit ba naman kasi nauso pa itong pag ibi-pagibig na yan!

Love is a sadist of all feelings...Nagagawa ka nitong patawanin as if those are you last day but it can do also worse feeling.Gaya nitong sakin...

"oh?..Samahan na kita"

"n-no a-ah..Saglit lang ako"pigil ko kay dianne saka pilit na nag pakawala ng ngiti.

"are you sure you're ok?"tanong sakin ni Cathleen na bakas ang pag aalala..

"baka may na order akong bawal sayo mag sabi ka lang"si kuya Gio naman.

"guys ang OA nyo...Baka naman mag babanyo lang talaga sya"nabaling ang paningin naming lahat kay Halley dahil sa sinabi nya Pero na pako ang tingin ko kay Ryde ng mapansing sakin sya nakatingin..

Damn it!...

Ito na naman ang napakabilis na tibok ng puso ko at iyong pakiramdam na naiihi ako na ewan.

Mabilis syang nag iwas ng paningin sakit saka ito ibinaling kay Halley..

Iyon na naman iyong pakiramdam na parang libo libong kutsilyo ang ibinabaon sa puso ko sa tuwing ibabaling nya ang atensyon nya kay halley!

Fuvk this feelings...

"a-ah s-sige i-iwan ko muna kayo..."ramdam ko ang pang gigilid ng luha ko kaya bago pa man ito tuloyang bumagsak at dali dali na akong tumalikod sa kanila...

Damn it!.

Damn it!

Damn it!!!

D-damn i-it!!

Bakit ba naman kasi sa dinami dami ng lalaki ay sayo pa!!

Bakit sayo pa!!!

"b-bakit s-sayo pa...R-Ryde.."hinayaan kong mag landas sa mga mata ko ang luha dulot ng sakit na nararamdaman ko.

I was so stupid to let my feelings deeper..

Sana kasi umpisa pa lang ay pinigilan ko na...

Sana umpisa pa lang ay hindi ko na pinalalim...

Dianne was right.....Tama sya ako lang din ang nananakit sa sarili ko by loving someone who couldn't love me back...

Pano nga ba kasi nya ako mamahalin kong hindi nya alam..

Sana kasi hindi na ako umasa na may pag asa ako....

I should think for the very beginning na walang pag asa na mapansin nya ako....

No not mapansin dahil sa totoo lang napansin na nya ako...

Only that...

He can't love me the way I love him...

Hindi ako tanga para hindi mapansin na may something silang dalawa ni Halley..

Hindi ko akalain na ganito pala kasakit ang pinasokan kong mundo..

Mabilis akong nag hilamos at tinuyo ang aking mukha ng makasigurong ayos na ulit ako ay saka na ako nag pasyang lumabas ng comfort room.