I Kissed A Boy || Kiribaku

-7-

Titreyen bedenini sıkıca sarıp bacaklarını karnına kadar çekti genç kız. Titrek nefesleri duyulmasın diye de eliyle ağzını kapadı. Korkuyordu, iliklerine kadar hemde. Ölmek istemiyordu.

"Hey, korkmana gerek yok. Çık ortaya Uraraka."

Uraraka gözlerini sıkıca yumdu ve sonra göz yaşlarını serbest bıraktı.

"Sadece canını çok... Hemde çok fazla yakacağım."

Nefesini tuttu. Biliyordu, bu çocukta bir şeyler vardı. Tahmin ettiği gibi de olmuştu. Kirishima normal biri değildi, tamamen Bakugou'ya takıntılı psikopatın tekiydi. Şimdi ise onu öldürmeye geliyordu. Uraraka'nın bedeni korkuyla sarsılırken odanın kapısı açıldı. Uraraka nefesini tekrar tuttu. Gözleri korkudan fal taşı gibi açılmıştı.

"Neredesin? Yatağın altına mı girdin?"

Kirishima yüzündeki korkunç gülümseme ve ses tonuyla gerçekten delirmiş gibiydi. Yatağın altı boş çıktığında kaşlarını çattı. Sinirlenmeye başlıyordu. Bu boktan iş yüzünden Bakugou'yla buluşamayacaktı. Odadan çıkacağı sırada gözü dolaba takıldı. Yüzünü tekrar korkunç bir gülümseme kapladı.

"Sanırım seni buldum."

Dolabın kapağı hızla açıldığında Uraraka'nın nefesi kesildi. Karanlıkta parlayan kana susamış kırmızı gözlerin sahibine dikti gözlerini. Sonra kafasını olumsuz anlamda bir sağa bir sola sallamaya başladı. Korkuyordu. Deli gibi korkuyordu.

"Hayır! Kirishima lütfen bırak beni! Hayır! Hayır!"

Kirishima Uraraka'yı saçlarından sertçe çekerek onu dolaptan dışarı attı. Uraraka duvara sertçe çarpan sırtından dolayı acı dolu bir çığlık attı. Acıyı tüm bedeninde hissedebiliyordu. İşin korkunç yanı ise... Bu acının geldiği yerde daha fazlası da olduğuydu. Kirishima onu bırakmayacaktı. Kirishima onu... Öldürecekti.

***

Kulağındaki kulaklıkları çıkarıp kaldırıma çöktü. Nefesi düzene girene kadar bekledi. Sonra elindeki su şişesini kafasına dikti. Aralıksız koştuğu için su gibi terlemişti. Elindeki boş şişeyi bir kenara fırlatıp hırkasının cebinden telefonunu çıkardı.

"Siktiğiminin boktan saçlısı... O telefonu müsait bir yerlerine sokacağım."

Söylene söylene arama kaydına girdi ve Kirishima'nın üzerine tıkladı. Telefonu kulağına götürürken söylenmeye devam ediyodu. Onun yüzünden antrenmanını tek başına yapmıştı.

"Boktan saçlı?"

Karşı taraftan bir süre ses gelmeyince Bakugou hafifçe kaşlarını çattı.

"Ah, B-Bakugou?"

Boktan saçlının hızlı nefes alış verişleri ve titreyen sesi bir şeylerden şüphelenmesine sebep olmuştu. Yine ne işler çeviriyordu?

"Senin yüzünden antrenmanımı tek başıma yaptım, neredesin? Yanına gelip kıçını tekmeleyeceğim."

"Üzgünüm, biraz işim var da. Sonra konuşsak olur mu?"

Bu da neydi şimdi? Boktan saçlı neden böyle garip davranıyordu? Bakugou'yu hiç geçiştirmezdi. Kirishima'ya cevap vereceği sırada telefondan gelen acı dolu çığlık sesi, buna engel oldu. Bakugou'nun tüm vücudunda hissettiği titremenin sebebi, duyduğu çığlık sesinin tanıdık olmasındandı. Uraraka'nın çığlığıydı bu. Buna emindi.