Όταν είμαι κοντά σου...

βιβλίο 2(Αχιλλέας) :αν το μάθει η αδελφή μου..😬

Σήμερα ξύπνησα με ένα περίεργο αίσθημα ενθουσιασμού που δεν είχα νιώσει ποτέ ξανά..Ήταν η πρώτη φορά στη ζωή μου που ήθελα να πάω σχολείο. Μήπως είμαι άρρωστος;; Μπα. Δεν νομίζω..Μα τι γίνεται με εμένα;;Σηκώθηκα από το κρεβάτι μου και σύρθηκα ως το μπάνιο. Πλύθηκα ..πολλές φορές . Δεν ξέρω τι με έπιασε . Και ανακάλυψα ότι έχω στο ντουλάπι του μπάνιου ένα αρχαίο άρωμα που μου είχε αγοράσει η μητέρα μου στη γιορτή μου στη δευτέρα γυμνάσιου.. ολοκαίνουργιο! Δεν το είχα βάλει ποτέ. Έβαλα λίγο.. ελάχιστο
.. αλήθεια λέω! Μετά μπήκα στο δωμάτιο και ντύθηκα . Έβαλα ένα μαύρο κοντομάνικο μπλουζάκι  και το τζίν μου, Τα μαλλιά τα άφησα όπως ήταν ..σιγά μην καθόμουν να τα φτιάξω .Καλά ίσως τα χτένισα λίγο.  Κατέβηκα φουριόζος κάτω πήρα τα τσάντα και έφυγα.  Ξαφνικά τη τρεχάλα μου διέκοψε η φωνή της μαμάς μου.

-εε που πας;Δεν θα φάς πρωινό;
-όχι σήμερα έχω αργήσει.
Η αδελφή μου κοίταγε γεμάτη περιέργεια.
-Και νόμιζα ότι θα φύγουμε μαζί. Θα περάσω να πάρω και τη Μυρσίνη σήμερα...
Τη Μυρσίνη?!! Παίξτο κουλ...
-α οκ
Πήγα κάθησα στο τραπέζι τελικά.. ήλπιζα να μην φανεί ότι είχα περιποιηθεί κάπως ..όμως ατύχησα..
Η αδελφή μου συνέχιζε να με κοιτάει περίεργα .τότε γύρισα τη κοίταξα και της είπα.
-τι?
-τίποτα. 
...
-να σου πω... Έχεις βάλει άρωμα?
-τ..τι?! Εγώ άρωμα; Έλα τώρα δεν με ξέρεις τόσα χρόνια..
-ναι .
Με κοιταγε ακόμη!Τότε με ρώτησε η μαμά μου.
-αγόρι μου όλα καλά;σε πάρτυ πας;
-Έλεος γιατι το λέτε αυτό μωρέ; Αφήστε με ήσυχο μην ασχολήστε μαζί μου!
-πω πω νεύρα...
-Γιατι το λέτε όλοι αυτό εδώ και δύο μέρες !
- γιατί έχεις!
-καλά φεύγω να μην σας ενοχλώ!
-περίμενε έρχομαι και εγώ!
-γειά σου μαμά
-καλημέρα!

Αχ δεν αρχίζει καλά αυτή η μέρα.. μου χάλασαν τη διάθεση.
-έλα τώρα που είμαστε οι δύο μας.. πες μου.
-Τι να σου πω ρε Ελπίδα πρωί πρωί?
-ποιά είναι;
-Τι;
-Πως τη λένε;
- για ποιο πράγμα μιλάς;
-ξέρεις για πιο πράγμα μιλάω..
Και ξαφνικά την είδα.Μας περίμενε στη γωνία .
-Γειά σας παιδιά !
-γειά Μυρσίνη !
Μου είχε κοπεί η φωνή. Για άλλη μια φορά έπρεπε να το παίξω κουλ.
-hi!
-γεια σου Αχιλλέα!
-Τι κάνεις;
-καλά είμαι. Εσυ;
-καλά .
Ααχ. Ήταν τόσο τυπικό που με αρρώστενε.
Τα κορίτσια προχώρησαν μπροστά αυτή τη φορά μιλάγανε αρκετά. Που και που με βάζανε στη κουβέντα. Εγώ είχα χαθεί στη θέα αυτή. Προσπαθούσα να μην το δείχνω και πολύ ! Κάποια στιγμή φτάσαμε στο σχολείο.