Όταν είμαι κοντά σου...

Βιβλίο 2(Αχιλλέας)

Το κουδούνι χτύπησε . Μπήκαμε στην τάξη. Δεν μπορώ να εκφράσω το πόσο βαρετή ήταν η πρώτη ώρα..καλά που υπήρχε και η Μυρσίνη.. έκανε το μάθημα λίγο πιο ένδιαφέρον. Τις σκέψεις μου διέκοψε η χρεια του καθηγητή.
-Αχιλλέα. Ποια είναι η γνώμη σου στο θέμα?
-εεμ..
...
-Που χάθηκες πάλι ;
-συγγνώμη κύριε.
-Να μαντέψω πάλι ξενύκτισες εχτές;
-κάπως ..
-εντάξει.. απλά να ξέρεις ότι δεν θα το επιτρέψω άλλη φορά.
-εντάξει κύριε .
Ναι. Πάνω κάτω αυτά έγιναν όλη τη πρώτη ώρα .μπορεί και ολη τη μέρα.
Έφτασε και η ώρα του διαλείμματος (επιτέλους) και αράξαμε με τα παιδιά πίσω από το σχολείο. Πραγματικά με πρίξανε τι έχεις και τι έχεις.Τελικά νευρίασα και πήγα μπροστά. Το βλέμμα μου έπεσε στη Μυρσίνη και την Αδελφή μου. Ήταν στο διάδρομο και καθόντουσαν όταν ξαφνικά ενφανήστηκε εκείνη η..Τζέσικα .Κάτι είπανε για λίγο δεν καταλάβαινα ακριβώς από εκεί. Μάλλον πάλι κάτι κακό γιατί σηκώθηκαν και έφυγαν η αδελφή μου με τη Μυρσίνη. Τότε ήταν που η Τζέσικα έβαλε το πόδι της και έριξε κάτω τη Μυρσίνη! Μόλις το είδα ...άρχισα να περπατάω γρήγορα προς τα εκεί.
-Ει!!! Γιατί το έκανες αυτό Τζέσικα;!Μυρσίνη είσαι καλά;
Έσκυψα και τη βοήθησα να σηκωθεί.
-Ωχ από πού ξεφύτρωσες εσύ καλέ ? Δεν πας να παίξεις κάνα τραγουδάκι και να μας αφήσεις στην ησυχία μας;
Τότε μου ψυθίρησε .
-δεν είναι ανάγκη να το κάνεις αυτό Αχιλλέα...
-Ακου το φρικιό Αχιλλέα
-Ει! Μην την λές έτσι!
-μπα? Γιατί παρακαλώ?
-Σε κανέναν δεν αρέσει το μπούλινγκ Τζέσικα!
-Και τι σκοπεύεις να κάνεις για αυτό?
Τότε ήταν που τα πήρα!Την πλησίασα..ήρεμα
-Τζέσικα . Άκουσε να δεις. Δεν θα επιτρέψω αυτό που έγινε τώρα να ξανασυμβεί. Μπορείς σε παρακαλώ να μην ενοχλείς τα κορίτσια?
-και τι θα μου κάνεις; Ξαναλέω..
Τότε χτύπησε το κουδούνι.
-Δεν τελειώσαμε ακόμη..
-Έχεις πολύ θράσος Τζέσικα..και δεν θα σου βγει σε καλό..αν σας ξαναενοχλήσει πείτε μου.
-περίμενε Αχιλλέα! Ευχαριστώ! Αλήθεια δεν ήταν ανάγκη αυτό.
-Δεν θα ξανασχοληθούμε με αυτήν άλλη φορά .
Είπε η Ελπίδα .
-δεν κάνει τίποτα. Όπως είπα και πρίν . Σε κανέναν δεν  αρέσει το μπούλινγκ.
Αχ πόσο με νευρίαζει η Τζέσικα! Από το γυμνάσιο δεν έχει σταματίσει να ασχολήτε με το τι κάνω εγώ! .Δεν θα επιτρέψω να το κάνει αυτό και στην Μυρσίνη ή ακόμα και την αδελφή μου.
Τέλειωσε επιτέλους αυτή η μέρα. Άρχισα να γυρίζω σπίτι . Μόνος μου αυτή τη φορά . Τα κορίτσια θα  πήγαιναν βόλτα πρώτα. Στο δρόμο σκεφτόμουν όλα αυτά που έγιναν σήμερα. Έφτασα σπίτι πτώμα.Κλείστικα στο δωμάτιο μου όταν ξαφνικά είδα την αδελφή μου να έρχεται από το παράθυρο. Μετά άκουσα ένα χτύπο. Αχ το ξέχασα έλειπε η μαμά σήμερα έπρεπε να πάω να ανοίξω!Κατέβηκα γρήγορα τη σκάλα και άνοιξα τη πόρτα στην αδελφή μου.
-Ει.
-Γειά.
-ξέρεις ήταν πολύ ωραίο αυτό που έκανες σήμερα. Είμαι σίγουρη ότι Μυρσίνη το εκτίμησε πολύ.
-Ναι..και για τις δυο σας το έκανα..Δεν χρειάζεται να με ευχαριστείτε.
Τότε μου χαμογέλασε ελαφρά και πήγε επάνω. Ουαόυ! Σχεδόν ποτέ δεν έχω ακούσει την αδελφή μου να μου μιλάει τόσο πολύ.. δεν μπορώ να το εξηγήσω καλά . Απλά συνήθως δεν ασχολούμαστε  πολύ...πήγα πάλι πάνω . Όταν πέρναγα έξω από τη πόρτα της Ελπίδας την άκουσα να μιλάει στο τηλέφωνο με τη Μυρσίνη.. Μα καλά δεν τα είπαν στο σχολείο σκέφτηκα. Αλλά παρόλα αυτά το υποσυνείδητο μου  είχε πολύ περιέργεια για το τι λέγανε.
-Ναι ρε δεν το πιστεύω ότι σε έριξε κάτω..πραγματικά εκείνη την ώρα δεν ξέρω και εγώ πόσο είχα θυμώσει. Πάλι άρχισε να ειρωνεύεται πριν .
  -......
-ναι όντως ήταν πολύ γλυκό .
-......
-ναι ούτε εγώ του το είχα . Και άλλες φορές μου την έσπαγε η Τζέσικα αλλά δεν καθόταν  να ασχοληθεί μαζί της.
-.....
-Που ξέρεις ποτέ.. μπορεί να του αρέσεις..
-......
-Τι δεν υπάρχει περίπτωση ρε Μυρσίνη .. γιατί όχι;
-......
-Ναι καλά τραγουδά ,εγώ πάντως θα προσπαθήσω να τον ψαρέψω και να τον παρατηρίσω ..
-....
Γιατί όχι ρε Μυρσίνη? Τι εννοείς δεν είναι σωστό;
-..
-αχ καλά δεν θα κάνω τίποτα.
-...
-Καλά το υπόσχ..
Όχι γαμώτο!(το κινητό)
-Μισό Μυρσίνη άκουσα ένα θόρυβο περίμενε.
Άνοιξε τη πόρτα!
-Αχιλλέα?!
Γύρισα την κοίταξα έντρομος. Και αυτή την ίδια έκφραση είχε .
-τι κάνεις εδώ;
-τίποτα απλώς πέρναγα να πάω στο δωμάτιο και μου έπεσε το κινητό. Όλα καλά?
-ναι όλα καλά
Τότε έφυγα. Προσπαθούσα να ηρεμήσω και να καταλάβω τι άκουσα μόλις τώρα. Δέν πρέπει να το μάθει αυτό η Ελπίδα! Ποτέ! Και μακάρι να άκουγα την αντίδραση της Μυρσίνης όταν η αδελφή μου της είπε μπορεί να του αρέσεις. Μα καλά τόσο προφανές είναι; Δεν υπάρχει περίπτωση από όλα τα αγόρια στο σχολείο να θέλει εμένα η Μυρσίνη. Μπορεί να μην θέλει κανέναν..Αλλά γιατί ήταν τόσο διστακτική στο σημείο που της είπε η αδελφή μου να με ψαρέψει? Μα καλά για τόσο κορόιδο με έχει? Ααχ τόσες σκέψεις στο μυαλό μου! Πρέπει κάτι να κάνω. Να μην καταλάβει η Ελπίδα ότι .....μου αρέσει. Που πολύ μου αρέσει! Και ιδικά η Μυρσίνη δεν πρέπει να μάθει τίποτα !  Και το βρήκε γλυκό! Ααχ έχω μπλέξει . Σε όλες τις περιπτώσεις εγώ είμαι αυτός που θα γίνει ρεζίλι. Δεν μπορεί κάτι θα βρω...