KOLEJ BELASI

8.BÖLÜM

Elisden devam...

Sabah felaketinde ötesi bir baş ağrısıyla uyandım. Bir dakika uyandığım yer odam değil dün akşam ne bok yedim. Aklıma gelen düşüncelerle çığlık attım. Sonra kapı açılınca karşımda Arası görmemle rahatladım. Bir dakika ya onla...Bu düşüncemle bir kez daha çığlık attım. "Lan sabah sabah kulağıma sıçtın" noldu dedi bir yandan kulağını tutarak.
"Ben niye burdayım yaa " dedim ayağa kalkıp elbisemi düzeltirken. "Dün gece Ki hallerinden sonra " dedi alayla. Neyden bahsediyor bu yaa. "N-ne haliymis ya neyin nesi Off " dedim bıkkınlıkla.
"Çok yakışıklısın aras" diye taklidimi yapıp kahka attı. Vay vay badboyjmuza bakın ne güzel kahkadir o. Omzuna yumruk atınca kahkasini kesti. " Tamam tamam aklından ne geçiyorsa hiç birşey olmadı tipim değilsin zaten" dedi arkasini dönerek. Ne yani beni o tek gecelik kullanımlık kızlar gibi görmeye mi getiriyor. " Ben o senin tek kullanımlık zannettiğin surtuklerden değilim Aras gerçekten sadece kendi memnuniyetini düşünen birisin" dedim sesimi titretmemeye çalışarak. "Sana öyle demek istemediğimi biliyorsun Elis ben ne sana öyle bir şey derim ne de değer verip severim , hiç kimseye değer vermem veyatta sevmem anla bunu "
Diyip kapıyı çarpıp gitti. Neden bu bok şeyler beni üzüyor ki?

Yerde duran ayakkabılarımı giyip komidinin üstünde duran çantamı aldım. Sırf arasa yakalanmayıp evden çıkabiliyim diye. Topuklularim Yine de hafif bir şekilde tıngırtı çıkartıyordu. Merdivenin son basamaginida inip yere düşen küpemi almak için eğildim. Tekrar ayağa kalkıp arkamı döndüğümde bir anda dudaklarımın bir başka dudaklarla buluştuğunu hissettim. Ve o ARAS. Kendimi geri çekeceğim zaman elini belime koyup beni kendine yasladı. Yukarda dediği şey aklıma gelince hemen ayrıldım. Zorda olsa geriye çekilip bir tokat attım.
EVET
BEN

ARAS 'A

TOKAT

ATTIM

BEN....

Aras tokat atamamın şokuyla şaşırdı. Bir şey demesine izin vermeden evden çıktım. Beni kendi her gece başka yattığı kızlardan olamam. Kolumun tutulmasıyla durdum. "Arbaya geç ben bırakacağım seni " dedi yine o aynı soğukluğuyla. Itiraz etme bir şansım yoktu bakışları sesi bir bir anlatıyordu. Kafamı bıkkınlıkla sallayıp arabaya doğru yürüdüm.
Arabanın içinde büyük bir sessizlik vardı Aras arabayı uçucakmışız gibi sürüyordu. Elimi arabanın kapı kulpundaki alt yere koydum. "Yavaş gidermisin" dedik fisiltidan farksızdı sesim. O ise beni duymuyordu. "Aras yavaş git " diye bağırdım. Korkuyordum. Hızını daha da arttırmıştı. En sonunda dayanamadım "ben de annem gibi ölmek istemiyorum " diyip tuttuğum gözyaşlarımı bıraktım. Evet annem trafik kazasında ölmüştü sadece o değil yanında arkadaşı da vardı. Aras bir anda arabayı yavaşlatıp kenara çekti.
Ikimiz de susuyorduk ben sessizce ağlıyordum o yola bakıyordu. Tekrar gelen gözyaşlarımı silip o an tekrar aklıma geldi.

Flash Back ; (nasıl yazılıyor bilmiyorum jsjsj)

"Ya berk hadi ya ama çok uzattın " dedim kendisi bana trip atıyordu. Beyefendiyi sırf aramayı unuttuğum için.
"Hadi boz şu halkayı " dedim baş parmağınla işaret parmağımı halka yapıp masum bakışlarımı atıyordum. Telefonum çalınca hemen telefonu açtım Aybüke arıyordu. "Buyrun Aybüke hanım " dedim gülerek. "Kuzum bak şimdi sana bir şey söylicem ama bir sakin ol " sesi ağlamaklı çıkıyordu hatta ağlıyordu. Kotu birşey olduğunu anlamam uzun da sürmedi zaten. "Noldu balim ya söyle " dedim dolan gözlerimle. "Elis annen ö-öldü " dedi ağlayarak. Telefonu yere düşürüp yikildim.
Flash Back sonn