MOAN || TEXTİNG

0.4

Amy:  "Sana inanmamı beklemiyorsun değil mi?"

Amy: "Şuan gülüyorum hatta kahkaha atıyorum."

Amy: "Seni öpeceğim ve sen de beni reddedeceksin. Hadi oradan sikerler!"

Kurtarıcım: "Yalan söylüyorsun."

Kurtarıcım: "Güldüğünü görmedim."

Amy: "Sikerim ama!!!!"

Amy: "Neredesin?"

Kurtarıcım: " Ha ha o dilinin gerçek anlamda bana değeceği günü sabırsızlıkla bekliyorum."

Amy: "Sen bana dokunacağını mı sanıyorsun?"

                                                           Kurtarıcım: "Belki."   

Kurtarıcım: "Sanırım her gece."

Amy: "Imm psikolojik vaka olma yolunda ilerliyorsun."

Amy: "Sana bu konuda yardımcı olabilirim."

Kurtarıcım: "Sadece beni hatırlamaman üzüyor diyelim."

Amy: "Hatırlanacak bir yüzün yokmuş."

Amy: "Hani yakışıklı olduğunu düşündüğün için kastığın egon var ya."

Kurtarıcım: Hey ben demiyorum."

Kurtarıcım: "Etrafımdaki insanlar bunu sürekli söylüyor."

Amy: "Seni dalgaya alıyorlar adamım!"

Amy: "Neden çıktın karşıma?"

Kurtarıcım: "Kabul et bebeğim güzel bir rastlantı."

Amy: "Kâbus gibi bir rastlantı."

Ders zilinin çalmasıyla hücresel veriyi kapatıp dersin olacağı sınıfa dosdoğru yürüdüm. Farkına varıp kendime söylemeye utandığım kurtarıcıma alışmaya başlamıştım. Esrarengiz adamın mesajlarına kızan yanımı kaybetmiştim. Mesajlarını merakla bekliyor oluşuma hayret ediyordum.

Çünkü kim olduğunu merak ediyordum. Öptüğüm ve beni ittiği safsatası yalandan ibaretti biliyordum. Belki de o beni öpmeye kalkışmıştı ve ben onu reddetmiştim. Evet, gururuna yediremediği için de beni suçluyordu.

Yoksa öpülmeyecek kız değildim ki?

Peki... Ya o gerçekten de sarhoş bir kızdan yararlanmayacak kadar karakterli bir erkekse?

Oflayarak kendimi veremediğim derse odaklanmak üzere tahtada bir şeyler anlatan profesöre dönecektim ki Emily'nin arkadan dürtmesiyle ona döndüm.

"Buldun mu kim olduğunu?"

"Hayır. Sana kızgınım Emily. Kaçırılsam ruhun duymayacaktı."

"Kızım gitmek istediğini söyleyen sendin. Kendine yakışıklı bir piliç buldun sandım." Kulağıma doğru fısıldadı.

"Hadley'den yeni ayrıldım. Tamam, eğlendik ama daha fazlası olmazdı."

"Sıkma canını bulacağız."

"Hı...hı..."

Felsefe dersinin boğucu havası canıma kıymama kadar götürmüştü. Aklım ısrarla kurtarıcıma gidiyor, ne yaptığını merak ediyordum. Belki de şuan benimle aynı sınıftaydı. Ortak dersimiz olabilirdi.

Gözlerimi kısarak etrafıma baktığımda çoğunun telefonla uğraştığını gördüm. Bazıları benim gibi kaytarmadan dersi dinliyordu. Kamakarışık aklım olayları çözmeye yelteniyor, zorluğunu fak edince reddi veriyordu.

Nihayet son ders zili de çalmıştı. Çantamı ve defterimi kaptığım gibi sınıftan çıkanlardan ilki oldum. Cebimden telefonu çıkartıp hücresel verimi açtım.

Bildirimler üst üste yığıldı. Ya kurtarıcım benimle aynı okulda değildi. Ya dersi yoktu ya da derste telefonu rahatlıkla kullananlardan biriydi.  Yoksa bu bildirimlerin başka bir açıklaması olamazdı.

Kurtarıcım: "Aslında tam olarak sorun şu,"

Kurtarıcım: "Sabah bir teşekkür mesajı beklemiştim senden. Hayatını kurtardığıma dair. Ve gece konuşup..."

Kurtarıcım: "Tabi yaptıklarımıza dair,(göz kırpma emojisi)"

Kurtarıcım: "Ama sen hatırlamıyorsun hiçbir şey. Buda işime geldi diyelim. Aşırı eğlenceli oldu böyle."

Amy: "Eğlenceni hemen yok edebilirim."

Amy: "Biliyorsun değil mi?"

Kurtarıcım: "Sanmıyorum. Çünkü kim olduğumu gerçekten merak ediyorsun?"

Amy: "Doğru merak ediyorum."

Amy: "Bunun için sürekli kim olduğunu ve adını soruyorum."

Amy: "Yine zekânı konuşturdun."

Amy: "Yakışıklıyım falan diyorsun ya, inanmıyorum artık. Kesin okulun ineği falansın. Karşıma korktuğun için çıkmıyorsun değil mi?"

Kurtarıcım: "Seni eve götürürken kızlar seni öldürecekmiş gibi izliyordu. Kucağımdasın diye."

Kurtarıcım: "Salyaları akıyordu."

Amy: "Ah yakaladım seni!"

Kurtarıcım: "Gerçekten mi?"

Amy: "Evet, partideki kızlara tek tek soracağım."

Kurtarıcım: "Bayan zekâ dışarıdaki kızlardan bahsediyorum."

Amy: "Engel."

Kurtarıcım: "Hayır, yapma."

Kurtarıcım: "Hayır, yapma."

Kurtarıcım: "Yeni numara çıkartmak çok zor iş."

Amy: "Demek sürekli bunu yapıyorsun?"

Amy: "O zaman senin kim olduğunu bulmak artık hedefim."

Kurtarıcım: "Ne yapabilirsin ki?"

Amy: "Numaranı okulun her yerine asacağım."

Kurtarıcım: "Ha ha bunu yapamazsın değil mi?"

Amy: "İzle ve gör!!!"