Het mysterie

Hoofdstuk 4

Ik begin te huilen, niemand die mij kan horen niemand. Ik sta op en start de tv, maar ik wil hem uitzetten als oma's lijk op het beeld verschijnt. Het lijk beweegt op het beeld en lijkt wel tot leven te komen. Ik word bang, en raak in paniek wat als mijn oma echt uit de dood was opgestaan? Wat als ik echt nog maar 7 uur te leven heb! Mijn hoofd spookt vol van alle gedachtes. Ik denk aan mijn moeder aan mijn vader. Aan iedereen die ik lief heb, wat als ik echt niet ouder wordt dan 22. Ik zal alleen sterven, zonder kinderen. Alles gaat verloren! Alles! Ik begin te huilen. Ik hoor een stem zeggen: Macky de dood is niet al te pijnlijk, maar ik zal mijn best doen om hem pijnlijk te maken! Ik kijk op en ik sta voor het huis, ik zie mezelf naar binnen lopen. Ik zie mezelf naar binnen lopen??? Ik loop naar binnen, ik zie mijn gezicht als 12 jarigen. Ik loop snel mee naar binnen, mijn oma zat al te wachten. Ik schrik wakker, Wat was dat zeg ik hard op. Dat was jij toen je leven nog zin had zei de stem. Ik begin boos en bang te worden. Shit denk ik als ik naar de tijd kijk. als dit sprookje waar is, dan... dan... dan heb ik nog 1 uur te leven...