Hoofdstuk 9

233 14 4
                                    

Ik denk aan mijn moeder en ren weg.... Snel voor het te laat is! Ik ren en ren. snel heel snel. Mijn voeten doen zeer. Ik heb geen schoenen aan. Opeens gaat de gedachte door mijn hoofd "ik ben dood" ik vind het raar om eraan te denken... "Ik ben een geest!" Een geest.... Niemand ziet me, niemand hoort me.... Niemand kan me helpen .... 1 iemand hoort me, alleen dat is m'n oma... Mijn oma! Woedende gedachtes dwalen door m'n hoofd. Ik stop met rennen en schreeuw: OMA!!! Het wordt vervolgd door een traan en nog een ik snik "oma..." "Waarom?" WAAROM!" Ik heb u nooit wat misdaan! Waarom.... Ik begin weer te rennen. Ik zie het huis van oma...

Ik loop naar binnen er schiet een pijnscheut door mijn hoofd, ik herinner me plots iets... Nou herinner.. Ik voel iets... Ik weet het juiste gevoel er niet voor... Het voelt fijn maar ook weer niet... Het doet me denken aan familie, vrienden iedereen die in de wachtkamer zat.... Ik weet het! Ik weet hoe ik dit recht kan zetten hoe ik oma kan verslaan!

Sorry van het korte hoofdstukje😓 zal snel weer wat plaatsen

Het mysterieWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu