Breakup Helpline [2.2]

19:16

"Merhaba, Ayrılık Yardım Hattına hoşgeldiniz! Biz-"

"Serena?"

"Oh pardon, Theo. Benim, Eva."

"Özür dilerim... sesleriniz birbirine çok benziyor da."

"Evet, fark ettim. Eee... sorun ne? Yoksa sadece Serena'ya mı bakmıştın? Eğer öyleyse, şey, sana numarasını verebilirim ve-"

"Avustralya numarası bende var zaten, ııım, sorun şu ki nasıl olduğunu sana sormalıyım."

"Oh, gerçekten mi? Oooh, bu harika fikir! Daha önce hiçbir ergenden böyle meşru bir soru almamıştım! Pekala, bekle, bekle de ciddi maskemi takayım..."

"..."

"İşte şimdi oldu! Pekala, ehem, sorun ne bakalım, genç?"

"...ikimiz de neredeyse aynı yaştayız?"

"NE ÖNEMİ VAR?! ŞİMDİ ÇENENİ KAPAT DA İZİN VER SORUNLARINI ÇÖZEYİM."

"Bağırmana değdi mi?"

"Evet, değdi. Neyse, coşalım biraz! Sorun ne?"

"Şey... aslında Serena."

"Aha, Serena'nın nesi var?"

"Şey... Ben... bilmiyorum. Yani, neredeyse altı aydır konuşmuyoruz. Onun zamanı olduğunda benim işim oluyor, benim zamanım olduğunda da ya çok meşgul ya da yorgun oluyor. Bu yerel zaman dilimleri çok boktan... o orada ben de buradayım."

"Neden bu sorun olsun ki? Sen ve Serena sadece arkadaşsınız, değil mi?  Yani ikiniz hiç buluşmadınız bile... senin sevgilin yok muydu zaten?"

"Ayrıldık... yine. Sevgililer Günü'nde yeteri kadar para harcamıyormuşum gibi sorunlar işte."

"Ne?! Gördün mü, Bay Fanceh ve ben bunu hiç sorun etmeyiz... pizza sipariş eder, Harry Potter izleriz."

"Evet şey, görünüşe göre Facebook'taki arkadaşlarını pek etkilemiyormuşum."

"Sürtük."

"Biliyorum. Neyse, Serena konusuna dönersek... ben... ben onu özledim ve şey... dalga geçerek konuşmalarını bile özledim-"

"Ondan hoşlanıyorsun."

"Ne?! Nereden çıkardın bunu? ONDAN HOŞLANMIYORUM!"

"ONDAN ÇOK HOŞLANIYORSUN"

"Hayır, hoşlanmıyorum."

"Tabii canım, hoşlanmyorsun... bahsi açılmışken, Bay Fanceh'nin bana pizza borcu var. Hala senin Serena'ya karşı hislerini fark edemeyeceğini düşünüyordu da kendisi."

"Ona karşı hiçbir şey hissetmiyorum."

"Sana kimse inanmaz, Franklin. Hiç kimse."

"Peki ,tamam! Ondan hoşlanıyorsam n'olmuş? Olacak bir şey yok ortada. Hiç buluşamıyoruz bile! O Avustralya'da, okuyor, ben de burada Pre-Med*'le hayatta kalmaya çalışıyorum."

"Hmm.. Anlıyorum. Ee ne yapmayı düşünüyorsun o zaman? Arayıp çıkma teklifi etmeyi mi? Geri dönmesi için yalvarmayı mı? Gerçi o okulun yarı döneminde, yani öyle bir şey olmayacak. Biraz romantik ve gerçekçi olmak gerekiyor çünkü devam edersen Serena yüzüne gülecektir- aslında her halükarda yüzüne güler tabii içine edersen ama hayır... ooh, şimdi aklıma geldi!"

"Ne?"

"Ona sürpriz yap. Avustralya'ya uç, onunla buluş."

"Ne?! Bu-bu delice! Nerede kaldığını ya da nerede okduğunu bile bilmiyorum... nasıl göründüğünü de. Nasıl yanına gideyim?!"

"Bende adresi sende de numarası var. Tek yapman gereken Melbourne'a gidip bir bilet almak ve parasını ödemek."

"Ama bu çok..."

"Ne?"

"Çılgınca. Bu ben değilim. Bir yere gitmeden altı ay önce plan yaparım, para ayırırım, şimdi okulum var-"

"Onu seviyor musun?"

"B-ben... evet."

"O zaman sorun yok. YOLO!**"

"YOLO?"

"Bir söz sadece."

*Pre-Med: Kolej öğrencilerinin tıp fakültesine devam etmeyi planladıklarını göstermek için kullandıkları ve bunu yapmak için doğru dersleri aldıkları bir terimdir.

**YOLO (you only live once): Sadece bir kere yaşarsın.

Ç/N: Çoook uzun bir aradan sonra merhaba :) :( Biliyorum altı aydır tek bir bölüm bile eklemedim ve sizi beklettiğim için özür dilerim. Aslında ben hep buradaydım, elçi profillerimizde hep sizlerle birlikteydim <3

Senenin başından derslerime odaklanmak ve notlarımı şimdiden yüksek tutmak istedim ve buna değdiğini düşünüyorum :) Başladığımız işte ipin ucuunu salmadığınız sürece gerçekten iyi sonuçlar elde edebiliyormuşuz. Çevirilere yaz tatilinde devam edecektim ama sonra düşündüm, aslında şu an yaz tatilinde gibi değil miyiz? Beklemenin ne faydası var dedim ve vizelerimi hocalara mailler maillemez hemen çevirinin başına koştum. Son 6 bölüm kaldı, önce bu kitabı bitirip ardından hemen diğerlerine devam edeceğim :) Bir sorun olmadığı sürece kaldığımız yerden devam ediyoruz ❤️