Κεφάλαιο 1ο

76 7 0
                                    

Anna's POV:

Και εκεί που κοιμόμουν του καλού καιρού άκουσα  ξαφνικά έναν ήχο γουρουνιού να τρυπάει τα αυτιά μου...

Κατευθείαν πετάγομαι τρομαγμένη και αντικρίζω...έναν νεαρό που ροχάλιζε λες και ήταν ο βασιλιάς των γουρουνιών...

Ιου...

-Θα συνεχίσεις για πολύ ώρα να κάνεις το γουρούνι σε οργασμό?

Του λέω φωναχτά αλλά αισθησιακά και σιγά σιγά ανοίγει τα μάτια του...ΕΠΙΤΈΛΟΥΣ

-Καλημέρα ψυχή μου...πως κοιμήθηκες?

Μου λέει με πονηρό ύφος

-Δεν κοιμήθηκα...

Του λέω αθώα...

-Το ξέρω όλο το βράδυ χθες...αχχ ήταν μοναδικά...

-Οχι δεν κατάλαβες στο σεξ παίζει να κοιμήθηκα,αφου ξεραθηκες ομως στον ύπνο δεν μπορούσα ούτε τα μάτια μου να κλείσω

-Τι?Αννα τι λες?

Εκείνη την στιγμή σηκώθηκε και άρχισε να ντύνεται γιατι οσο και αν δεν ήθελε να το πιστέψει ήξερε βαθιά μέσα του ότι από σήμερα θα ηταν ολα διαφορετικά για εκείνον

-Εγώ τι λεω?Καλα ήθελα να ξερα πως και δεν ξυπνάς και συ τοσο δυνατά που σκουζεις σαν γουρούνι...

Βλεπω την απορία στα μάτια του...Φοβαμαι...γιατι απο την στεναχώρια του αυτός θα φάει οτι έχω και δεν έχω σε φαγώσιμο στο σπίτι...Απαπαπα θα τον διώξω

-Κοίτα...δεν θυμάμαι πώς σε λένε ...αλλα δεν πειράζει γιατί δεν σε χρειάζομαι πλεον οπότε μπορείς να πας στον άντρα μου να σου δώσει την ανταμοιβή σου...

-Τι?Είσαι και παντρεμένη? Πως το έκανες αυτό?Τόσοι μαλακες κυκλοφορούν εκει εξω εγω...εγω...δεν ήθελα κατι τέτοιο...

Ήταν έτοιμος να κλάψει...τα μάτια ήταν αφοσιωμένα στο πάτωμα ώστε με αυτον τον τρόπο έστω και μία σταγόνα να κυλήσει να μην καταφέρω και αντικρίσω την διαδρομή που θα κάνει...

-Κοίτα παντρεμένη δεν θα το έλεγες αν και πολύ θα το ήθελα αλλά βλέπεις εγω μόνο τους άλλους στέλνω στον κατω κόσμο για να συναντήσουν τον καλό μου...

Σήκωσε το βλέμμα του και με κοίταξε στα μάτια πάλι με απορία ενω εγω χάζευα τα δυο δάκρυα που είχαν αρχίσει να κάνουν την διαδρομή τους καθως έκαναν μια μικρή στάση στο δεξί του μάγουλο

-Αι στον διάολο εννοούσα πριν...οπότε αντε πήγαινε και δωσε χαιρετίσματα...

Άνοιξε το στόμα του και ξέρω οτι είναι έτοιμος να με βρίσει αλλά ούτε η πρώτη ούτε η τελευταία φορά είναι...Έτσι παει μερικοί γεννιούνται αληθινοί άντρες μέχρι που μια μερα πέφτουν σε κάποια σαν εμένα και γίνονται "τα κακα αγοράκια" ...τόσο μαλακες...

Ο Ρωμαίος και η . . . Άννα Where stories live. Discover now