In the prison of LOVE (loving beyond)

Chapter 5

Yuuki was staring outside from his room. It's been a few weeks since he last spoke with Ryouta.
Kapag nagkikita ang dalawa sa school ay ngingiti lang si Ryouta, kakaway pagkatapos ay aalis na. Hindi maisip ni Yuuki kung bakit laging si Ryouta ang laman ng isip niya mula nang gabing yun. Siguro kasi kung may tao mang nakakaintindi sa sakit na nararamdaman niya ay si Ryouta yun at wala ng iba.

Simula rin ng gabing yun ay nagsimula siyang tumugtog gamit ang gitara ni Youjin. He still finds it odd and painful at times.. But this past few days, he found himself using that thing as a past time when he cannot sleep.
Dahan dahan siyang tumayo sa kinauupuan niya at nagbihis.
Kailangan niyang pumunta sa hospital para kumuha ng gamot para sa insomnia niya.

Pagkababa niya sa hospital ay dumiretso siya sa opisina ng doktor na nagprescribe ng gamot sa kanya.
"I won't give you any medicine.. The medicine I've given you last time is enough for a month.." Sabi nito

"I'm here because I'm out" sabi naman ni Yuuki.

"You're asking for too much medicine. If you keep increasing your medicine intake, your body won't be able to handle it" sabi ulit nito.

"Please. I can't sleep without it" yuuki pleaded.

"Geez.. Fine, I'll give you some. but I won't give you anymore than that" sabi nito.

Pagkabigay ng gamot kay Yuuki ay umalis na siya mula sa hospital.
Pumasok naman si Ryouta pagkaalis niya.
"Is his insomnia that severe?" Tanung niya sa doctor.

"Hmmn?" Takang tanung ng doc.

"That guy earlier.. I heard your conversation.." Sabi niya.

"Ahh.. Yeah. It's that bad.. Going on for three years straight." Sabi nito.

Napahinga naman ng malalim si Ryouta bago pinag usapan ang pinunta niya doon.
Hapon na nung makaalis siya doon at naisipan niyang bisitahin si Yuuki sa bahay nito.
Mag isa kasi sa bahay si Yuuki kasi nasa province nila ang mga magulang niya.
Katok siya ng katok pero walang mag bubukas ng pinto.
Nakabukas naman ang ilaw kaya imposibleng wala siya doon.

Nag aalala na siya kaya tumalon siya sa bakod at pinihit ang siradura ng pinto. Nagtaka naman siya kasi bukas yun.
Pagkapasok niya ay napatingin siya kay Yuuki na nakahiga sa sofa.
Tinapik tapik niya ang binata pero hindi ito magising gising.
Nag aalala na siya kaya napatingin siya sa paligid ng makita ang gamot sa mesa.

"Fuck! Did he took 4 tablets in one go?" Inis niyang sabi bago binuhat si Yuuki at tinakbo sa labas sabay para ng taxi pabalik sa hospital.

Naghintay siya ng isang oras hanggang sa malipat sa maayos na kwarto si Yuuki.
Kinausap naman niya ang doctor.
"It's fine now. We are able to pump the medicines out so he'll wake up soon." Sabi ni doc.

"Was it overdose?" Ryouta.

"Yes, pero huwag kang mag alala hindi niya sinadya yun." Paniniguro ng doktor.

"He kept on drinking more medicines as if it's not working. Will you change his meds?" Ryouta.

Napahinga ang doktor at inayos ang kumot ni Yuuki bago ito tumalikod at naglakad ng ilang hakbang papunta sa pinto.
Tumigil siya at nakatingin sa papel na hawak habang sinasagot si Ryouta.
"Kahit palitan ko pa ang gamot niya hindi na magbabago ang resulta. It's not a problem with the medicine, it's the man himself. Fundamentally, he's trapped by the cause of his insomnia. To the point of not being able to heal... Anyway, take him home when he wakes up. And keep him from using that medicine." Sabi ng doctor bago tuluyang lumabas sa kwarto.

Napakuyom naman ng kamay si Ryouta at umupo sa tabi ng kama ni Yuuki. Hinaplos ni Ryouta ang buhok na nakatakip sa mata ni Yuuki. Naalala niya ang kwento ni Yuuki noon. Kung paano sila nag away ni Youjin at kung paano niya sinisisi ang sarili sa pagkamatay ni Youjin.
Napahinga ng malalim si Ryouta, he wanted to stay with Youjin more than anyone else. So, he blamed himself and drowned himself with regret, to the point of not being able to sleep at all. Ryouta thought.