-Αρχικά συγγνώμη που χάθηκα για λίγο καιρό. Η διάθεση παρά ήταν απαίσια για να κάνω το ότι δήποτε και κάλιστα δεν είχα θάρρος έως τώρα να εμβαθύνω τις πληγές που κρύβω. Είτε εσωτερικές ή εξωτερικές. Δεν ξέρω όπως το πάρει κανείς.-
____________________________________
Εκτός από το βάρος των συναισθημάτων, το βάρος των υποχρεώσεων με είχε κατακλύσει για τα καλά. Τον Δεκέμβριο δίνω πτυχίο αγγλικών, πρέπει να συγκεντρωθώ καλά στα μαθήματα του σχολείου, έχω 2 σκύλους να φροντίζω, απαιτητική προπόνηση, φροντιστήρια και τέλος να προσπαθήσω να προσέξω τον εαυτό μου.
Το σχολείο..? Μακριά από το καλά.
Αρχίζω να χάνομαι με άτομα που έχω τοπ αξία στην καρδιά μου σε σημείο να έδινα την ζωή μου για εκείνα.Η κολλητή μου, είχε αρχίσει να απομακρύνεται απο μένα, δενόταν πιο πολυ με μια άλλη κοπέλα που ήταν εξίσου καλή μου φίλη. Αυτό δεν με πείραζε καθόλου μέχρι το σημείο που ένιωθα πως δεν υπήρχα γιατί με παραμελούσαν συχνά.
Ώσπου μία Παρασκευή, κανόνιζαν μπροστά μου, σαν να μην υπάρχω, να βγούνε.
Εγω: θέλω να έρθω..?
Κολλητή μου (1): έλα τότε ντε
Φίλη μας (2): όντως τόσο καιρό γιατί δεν έρχεσαι?
Εγω: γιατί δεν μου λέτε ποτέ μέρες η ώρα κ μέρη που βγαίνετε.
1: ωραία αύριο έλα
Εγώ: οκ στείλε μου μήνυμα αύριο να συνεννοηθούμε.
1: οκ-Την επόμενη μέρα-
Δεν έστειλε μήνυμα ποτέ μέχρι που απλα της έστειλα εγώ.
Εγώ: τι θα κάνετε σήμερα?
1: θα βγούμε
εγώ: αχα..οκ μλστ.Περίμενα να με προσκαλέσει να έρθω η κάτι αλλα δεν φαινόταν και πολύ πρόθυμη οπότε κανόνισα να βγω με δυο φίλους μου, μαντεψτε! Την πέτυχα έξω με την παρέα της! Την οποία παρεα δεν έχω στενές κ καλες σχέσεις με καποια άτομα. Χαιρέτησα ολα τα παιδιά κ έφυγα.
-Την Δευτέρα στο σχολείο-
Η κολλητή μου, με απέφευγε, δεν μου μιλούσε καν και απλά έφευγε από κοντά μου. Ωσπου δεν πήγαινε άλλο και την έπιασα με το ζόρι καθώς έπαιρνε την φίλη μας κ έφευγε όπως κ τα περισσότερα άτομα.
Εγω: να σου πω.. έχεις κάτι και συγκεκριμένα μαζί μου?
1: ναι έχω, ενοχλήθηκα πολύ που βγήκες και δεν μου είπες τίποτα.
Εγω: μα σου είπα να μου στείλεις και όταν σου ειπα τι θα κάνετε σήμερα μου είπες απλα οτι θα βγείτε, ούτε ποιοι, ούτε που, ούτε πότε και δεν μου είπες καν να έρθω
1: περίμενα εσύ να πεις να έρθεις.
Εγω: από που και ως που μπορώ απλά να πάω να κολλήσω σε μια άκυρη παρέα χωρίς να ξέρω αν με πάνε τα παιδιά?
1: Εμμ τεσπα.. θέλω ένα διάλειμμα γιατί δεν περνάω καλά μαζί σου και αυτό
Εγω: οκ οσο Διάλειμμα θες, όμως εαν μπορείς να μην παίρνεις και τα κορίτσια μαζί σου
1: τι κανω λεει?
Εγω: μα ολη μερα με αποφεύγεις και τις παίρνεις μαζί σου
1: τα κορίτσια έχουν την βούληση να κάνουν παρεα με οποία θέλουν.
Εγω: οκ δεκτό αλλα τα κορίτσια θα μου το πουν μόνες τους οχι εσυ.

YOU ARE READING
Εξομολόγησεις, Λόγια Που Γίνονται Ποιήματα
PoetryΚαι ως πρώτη εξομολόγηση, ως πρώτη προσπάθεια έκφρασης, εδώ μετά από χίλιες και μία σκέψεις σας αρχίζω την ιστορία...