Rebel | Daddy Issues

5

Bu kitaba başlarken böyle olacağı hiç aklıma gelmemişti.... İyi okumalaaar!
*

Asya'dan:

Omuzlarımdan sarsılmam uyanmam için gayet yeterli bir nedendi.

Susuzluktan kuruyan dudaklarımı yalayıp gözlerimi zorla açtığımda karşımda kaşları çatık Beyza duruyordu. Beyza'ların evinde olduğumu düşünüp rahatladım ve gülümsedim.

"Bok gibi bir geceydi."

"Doktor civanın da seninle aynı fikirdedir eminim." Kaşlarımı çattığımda geri çekilip omuzlarını dikleştirdi. "Adı neydi unuttum, Çağın?"

"Çağan. Erdem. Bardaydı. Vay be barlarda takılıyor demek ki." Beyza'nın tokadı yanağımla buluştuğunda şaşkınlıkla gözlerimi irileştirdim.

"Asya sen salak mısın? Onun evindeyiz şu an." Ellerimi şakaklarıma koyup hatırlamaya çalıştım. Bir adam vardı. İri yarı. Dans ediyorduk. Sonra Erdem gelmişti.

Erdem'i öptüm.

Beynimde şimşekler çakarken birkaç şey daha hatırlamaya çalıştım ama Erdem'i öptüğüm an beynimde bulanık bir şekilde dönmeye başlamıştı bile.

"Çantam. Giyinip gidelim buradan." Beyza rahatlayıp ohladı.

"En azından kendşne geldin." Minik sırt çantamı yatağın üstüne fırlattığında ne kadar boğuk bir odada olduğumu yeni fark etmiştim. Lacivert ve gri renklerin hakim olduğu oda insana nefes almayı zorlaştırıyordu.

Elbisemin askılarını indirdiğimde kapı tıklatıldı.

"Girebilir miyim?"

"Gir." Beyza benim yerime konuştuğunda oturduğum yataktan hızlıca kalktım.

Ve bununla beraber gözlerim karardı. Kalktığım gibi hızlca oturdum ve kendime gelmek için birkaç saniyeliğine gözlerimi kapattım.

"İyi misin?" Erdem'in kadifemsi sesini duyduğumda başımı olumlu anlamda sallayıp gözlerimi açtım.

"Ben..." Aslında teşekkür edecektim ama Erdem'i ilk kez beyaz gömlek-siyah pantolon takımı dışında gri bir eşofman altı ve siyah bir tişörtle gördüğümde duraksadım. "Teşekkürler." Öpüşme (?) Sahnemizi hatırlamıyor gibi davranırsam utanacak bir şeyim de olmazdı, değil mi?

Ayrıca sarhoşken yapılabilecek en doğru şeyi yapmıştım.

Erdem başını salladı.

"Dün geceyle ilgili bir şey sormayacağım. Planınız nedir?" Yutkundum ve kaşları havadayken ciddi bir yüz ifadesiyle bir bana bir Beyza'ya bakan Erdem'e mahçup bir şekilde baktım.

"Şimdi giyinip gideceğiz." Başını olumlu anlamda salladı ve beklemeden kapıyı kapatıp çıktı. Beyza'ya döndüğümde omuz silkti.

"En azından ailemizi aramaya kalkmadı." Gözlerimi kıstım.

"On sekiz yaşında iki yetişkini ailesine şikayet edecek hali yok ya." Beyza kaşlarını çatıp bana baktı.

"Senin bu özgüveninin kaynağını o kadar merak ediyorum ki..." Derin bir nefes alıp devam etti. "Çabuk ol da bir şey demeden gidelim hemen." Arkasını dönüp odanın içindeki lavoboya girdiğinde hızlıca elbisemi çıkardım.

Pantolonumla tişörtümü üzerine geçirdikten Beyza da lavobodan çıkıp yatağı düzeltmeme yardım etti.

"Çok fena boka batmışız gibi hissediyorum." Beyza bana bakıp iç geçirdiğinde gülümseyip omuzlarımı dikleştirdim.