(A/n. Sofia and Ace at the multimedia guuuys, ano masasabi nyo? Hehe)
**
Nhikkay's POV.
Para akong zombieng naglalakad hanggang sa makarating kami sa parking ng school ni M para umuwe.
Agad akong pumasok ng kotse at umupo sa likod, si M sa passengers seat sumakay katabi ng driver namin.
Nakikita kong tinitingnan nya ko sa rear mirror pero hindi ko nalang pinapansin.
Alam kong gusto nyang magtanong at kamustahin ako pero pinili nalang din nyang manahimik.
And i am so thankful for that because all i need right now is silence. at magpakalunod sa lahat ng tumatakbo sa isip ko.
(__ _________ __)!
Si Ace, sya ba talaga yung tumawag? i don't know pero bigla nalang talagang sumama ang pakiramdam ko dahil sa tagal ng panahon na wala kaming komunikasyon, narinig kong muli ang boses nya.
Ang boses ng lalaking talagang nakasakit at iniyakan ko ng sobra.
"Haaaays!"-Nawawala na ko sa sarili ko, feeling ko anytime babagsak nalang ako sa sobrang halo halong emosyon ang nararamdaman ko ngayon.
What are his plans for calling me again? after what he have done to me? talagang nasikmura nya pang tawagan ulit ako?
But why the hell am i feeling this? bakit hindi ko manlang makuhang magalit sa kanya ng tuluyan?
I want to be mad at him for leaving me without saying goodbye but what the hell is happening to me? parang may pumipigil sakin para magalit nang tuluyan sakanya.
Para bang alam ng buong pagkatao ko na may mabigat syang rason para iwan ako noon? Aish, nakakabaliw! hindi ko na alam kung ano ba ang dapat kong gawin!
"Haaays!"-And once again, I sighed. isang napaka lalim na buntong hininga dahil nakakalunod na ang masyadong pag iisip k---
"Hey twin, everything is gonna be okay, wag ka masyadong mag isip ng kung ano ano okay? let's go, magpahinga kana!"-Napatingin ako kay M na pinag buksan ako ng pinto. Nandito na pala kami sa tapat ng bahay.
Bumuntong hininga muna ulit ako atsaka ako tumango sakanya at bumaba na din ng sasakyan.
Niyakap nya ako atsaka nginitian kaya ngumiti din naman ako sakanya. A weak smile specifically.
She held my hand and then nagsimula na kaming pumasok sa bahay.
"Manang? We're here napo! Nasan kayo?"-Sigaw ni M sa kusina pagkapasok palang namen ng bahay.
Medyo kumunot ang noo ko nun kasi sabi nya kagabe nagleave daw si Manang diba? tapos next week pa ang balik? eh bakit ngayon hinahanap nya?
Weird.
Pero teka nga, baket ba nakapatay yung mga ilaw? Nanakawan ba kame? Tsk!
"Hey N? Can you please turn on the lights? Omg! Wala ba tayong kuryente? Nasan na ba kase sila Manang? Tsk!"-Pagmamaktol nya. sasabihin ko na sana sakanya na akala ko ba ay on leave si Manang at kami lang ang nandito pero hinayaan ko nalang at hindi ko nalang sya pinatulan at pumunta na sa switch area para buksan ang ilaw.
Ilang beses pa akong muntik madapa dahil nga madilim pero ng makarating ako sa switch ng ilaw ay agad ko naman na itong pinindo--
Nanlaki naman ang two beautiful brown eyes ko sa mga nakita ko pagkabukas ko ng ilaw.
YOU ARE READING
Campus Cupid's
Ficção AdolescenteKUPIDO? Sino nga ba sa atin ang hanggang ngayon ay naniniwala pa din sa mga kupido? Ang sabi ng iba, di naman totoo yan. isa lang yan sa mga batang naka pampers na may pakpak at may hawak na bow at arrow! Pero ang sabi naman ng iba, Totoo yan, nara...
