2 yıl sonra
" Jungkook hadi. İn artık."
" Tamam hayatım geldim."
" Nerede kaldın? Ben bile senden önce hazırlandım."
" Birkaç telefon görüşmesi yapmam gerekti hayatım."
" Peki tamam. Hadi çıkalım."
" Tamam."
Birlikte kapıdan çıkıp arabaya bindik.
Bugün evliliğimizin 1. yıl dönümü olduğu için dışarı çıkmaya karar vermiştik.
Şimdi ise arabadaydık. Nereye gittiğimizi bilmediğim için canım çok sıkılıyordu.
" Kook canım sıkıldı."
" Şarkı açabilirsin güzelim."
" Şuan şarkı dinlemek istemiyorum."
" Ne yapmak istiyorsun?"
" Bilmiyorum Kookie. Canım sıkılıyor~"
" Jimin araba kullanıyorum yapma güzelim."
" Kook canım sıkılıyor dedim. İlgilen benimle Kookie~"
" Jimin yapma."
Biraz eğlenceden sıkıntı çıkmaz değil mi?
Elimi kucağımdan kaldırıp bacağına koydum ve sıkı bacaklarını sıktım.
" Kookie~ ilgilen benimle~"
Arabayı durdurduğunda bunu yapacağını hiç düşünmemiştim.
Kafasını geriye yaşlanıp derin bir nefes aldı ve gözlerini kapattı.
" Jimin. Güzelim bak bugün yıl dönümümüz ve bir yere gitmemiz gerek ama sen böyle yaparsan arabadan dışarıya çıkamayacağız."
" Kookie ama ben çok sıkılıyorum. Beni biraz eğlendir sonra yolumuza devam edelim~"
" Of Jimin öldüreceksin beni."
Kemerini çıkarıp benimkini de çıkardı ve beni kucağına çekti. Biraz yüzümü izledikten sonra yavaşça dudaklarımı öpmeye başladı.
Ben onun üst dudağını emerken oda benim alt dudağımı emmeye başladı.
Kollarımı boynuna dolayıp daha da yaklaştım. O da anında kollarını belime sardı.
Birkaç dakika sonra nefessiz kalınca ayrıldık ve alınlarımızı birbirine yasladık.
" Seni seviyorum meleğim."
" Ben de seni seviyorum kocacığım."
Sıkıca sarılıp ayrıldık.
" Tamam artık yerine geç yaramaz sevgilim."
" Tamam Kookie."
Yavaşça yerime oturdum. Kook'ta arabayı sürmeye başladı.
Biraz sonra uykum geldi ve gözlerimi kapattım.
-
" Meleğim hadi uyan. Geldik."
Gözlerimi açtım ve kendimi toparlayıp arabadan aşağıya indim.
Etrafa baktığımda havanın çoktan karardığını fark ettim. Uçurum gibi bir yere gelmiştik. Uçurumun hemen önünde özenle hazırlanmış bir masa vardı.
Kook yanıma gelip elimden tuttu ve masaya doğru yürümeye başladık.
Şuan mutluluktan ağlamak istesem de bu anı bozmak istemediğim için kendimi tuttum.
