~02~

32 7 1
                                    

Coris Ottus

O gün yaşanan olayı unutmaya karar vermiştim eve döndüğümüz zaman hiç bir şey olmamış gibi davrandık , bir kaç gün sonra ren'in evi onarılmıştı ve o gitti .

Ren'den daha önemli konularım vardı ve ben onunla aramızda geçen şeyleri düşünmeye zaman bile bulamıyordum birincisi ilaçlarımın etkisinin güçlü olmadığı ikincisi sınavların yaklaşması ve bu iki şıkkında birbiri ile bağlantılı olması . Ah ayrıca kız kardeşim lele'nin kıyı şehrinden ziyarete gelicek olması her şey birbirine girmiş durumdaydı sanki ve .... Bilemiyordum gelicek olan olayları tahmin etmekte zorlanıyordum .

Tren garında lele'yi bekliyordum , bir tren durdu ve içinden sarı saçları güneş kadar parlak olan kız kardeşim indi onu bu insan kalabalığında fark etmemek güçtü pembe bavulunu sürükleyerek yanıma geldi ve bana kocaman sarıldı tabiki de bende ona sarıldım.

"Seni özledim cory"

"Bende seni özledim lele"

Ayrılıp birbirimize baktık bavulunu elinden aldım ve eve doğru yola koyulduk . Lele benim öz kardeşim değildi üvey denilebilirdi belki çünkü lele frey'in kız kardeşiydi ve frey'in çıkan ateşi yüzünden lele'yi almaya ben gelmiştim sorun değildi çünkü lele gerçekten benim öz kardeşim gibiydi .

Eve geldiğimizde kapı çaldım bayan janne kapıyı açtı ve kızına sarıldı , lele kıyı şehrinde yatılı bir lisede okuyordu o yüzden iki ayda en az bir kere ziyarete gelebiliyordu . İçeriye girdik bavulu kapının köşesine bıraktım ve solanda bataniyeye sarılmış olan frey'in yanına oturdum .

"Merhaba sümüklü "

"Bu sümüklü istersen sana da geçebilir "

"Hahaha biliyorsun ki ben kolay kolay hasta olmam "

"Lanet olsun ki haklısın "

Lele içeriye geldi ve ağabeysine baktı .

"Hey ordan uzaylı görmüş gibi bakma küçük cadı "

"Uzaylıdan çok mukus canavarı gibisin "

Elimi masada duran patlamış mısır kasesine daldırdım ve iki tanesini ağzıma atarken konuştum .

"O haklı "

"Siz var ya !"

Biraz gülüştükten sonra lele ve frey sarıldılar ve lele de koltuklardan birinde yerini aldı bir süre konuştuk sohbet ettik daha sonra bayan janne mutfaktan bağırdı bize .

"Çocuklar hadi yemeğe!"

Hepimiz kalkıp mutfağa geçtik yemeğimizi yedik falan filan işte pek te önemli bir şey olmadı .... Sözümü geri alıyorum ilaçlarımı unutmuşum .

"Bayan janne ?"

"Efendim coris ?"

"Şey ... İlaçlarımı unutmuşum da "

Derin bir nefes aldı

"Dua et yedekte biraz duruyordu "

"Çok teşekkür ederim "

"Gel benimle "

Bayan janne'in peşinden ilerledim , bodrum katına indik burası küçük bir labrotuardı .

"Coris ilaçların nasıl etki ediyor ?"

"Etki edemiyor doğru düzgün "

"Anlıyorum lycoris çiçeği olmadan etkisi güçlü olmuyor demeki "

LycorisHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin