𝖄𝖔𝖚 𝖒𝖆𝖐𝖊 𝖒𝖊 𝖋𝖊𝖊𝖑 𝖘𝖕𝖊𝖈𝖎𝖆𝖑

e

Taehyung's pov
არ შეგიძლია, ვიღაცის ცხოვრებაში გამოჩნდე, განსაკუთრებული გახდე და მერე უცებ გაუჩინარდე,უბრალოდ არ შეგიძლია!
Avtor's pov
არც ჯონქუქი იყო კარგ მდგომარეობაში,მას არცერთი წამით არ უძინია ეს ღამე თეჰიონით იყო დაკავებული.მას თეჰიონი იმდენად უყვარდა რომ მთელი ოთახი თეჰიონის ფოტოებით ჰქონდა სავსე.თეჰიონის სახეს აბსოლუტურად ყველგან ნახავდით.სრული სიგიჟე არა?მაშინ ორივე ვერც კი წარმოიდგინდა ერთმანეთზე ასეთი დამოკიდებულნი თუ გახდებოდნენ.ჯონქუქს ეჭირა მისი ფოტო და იმახსოვრებდა რამდენი წამწამი ჰქონდა თვალებზე,ცხვირს და ტუჩს.
ტუჩს,ღმერთო შენ მაინც იცოდე როგორ უყვარს ჯონქუქს თეჰიონის მარწყვივით გემრიელი და სისხლივით წითელი ტუჩები.ეს მისთვისი დელეკატესი იყო.
თეჰიონს რაც შეეხება თეჰიონმა მაშინ არ იცოდა რომ ამ გზით შეხვდებოდა მის პირველ და უკანასკნელ სიყვარულს რომლის გამო უფრო მეტის გადატანა მოუწევს.მან ამ ყველაფრის შესახებ არ იცოდა,რომ ცოდნოდა არავითან შემთხვევაში არ გამოვიდოდა სახლიდან და არ აიღებდა იმ ფურცელს.ის ახლა საკუთარ თავს წყევლის იმის გამო,რომ საერთოდ არ უნდა გასულიყო იმ ღამეს გარეთ!წყევლის მის "საყვარელ ტბას",ყველას და ყველაფერს წყევლის,სიკვდილი უნდა თუმცა ის იმდენად სუსტია ამასაც ვერ აკეთებს.სურვილი აქვს თუმცა ვერ აკეთებს.ჯიმინი,ის ბედნიერია ეს დღე იმ გამონაკლისებს ეკუთვნის როდესაც ჯიმინი მართლა ბედნიერია.მისი ბედნიერების მიზიზი იუტაა!მის წინა ქრაშთან შედარებით,იუტა სხვანაირად უყვარს.თეჰიონსაც ვერ გაურკვია ჯიმინს იუტა უყვარს თუ მოსწონს და ეს უბრალო გატაცებაა რომელიც რამოდენიმე დღეში გაუვლის.უბრალოდ თეჰიონმა ასეთი დასკვნა ჯიმინის ნათქვამიდან გამოიტანა,ჯიმინს თითქოს და უყვარს იუტა და თან არა,მოწონს და თან არა.თუმცა თეჰიონს გულწრფელად უხარია ჯიმინის ბედნიერება.

იცით თუ არა თქვენ როგორია თეჰიონის საყვარელი ღამე? ო,თქვენ არ იცით როგორია მისი ღამე! ჩაუკვირდით მას: ზეცის შუაგულიდან მთვარე გადმოგყურებთ.ზეცის თვალუწვდენელი კამარა უფრო გაფართოებულა,უფრო თვალუწვდენელად გაშლილა.იწვის და სუნთქავს იგი.დედამიწა მთლად ვერცხლოვანი სინათლითაა მოსილი, და საუცხოო ჰაერი გრილი და შეხუთულიცაა,ვნებით აღსავსეც და სურნელების ოკეანესაც მიმოარხევს.ღვთაებრივი ღამე! მომხიბლავი ღამე! სწორედ ესაა რაც უყვარს თეჰიონს!
Taehyung's pov
სწორედ ამას ველოდი ამდენი ხანი.გარეთ თუ გავდიოდი ერთადერთი ადგილი სადაც მივდიოდი,ჩვეულებრივ,ტბა იყო თუმცა ახლა დავიბენი,ტბისკენ მიმავალ გზას ვუყურებდი ერთხანს მივაშტერდი თითქოს და იქ ყოფნა მინდოდა თითქოს ის რაც მე ახლა მაკლია იქ არის და მელოდება თუ როდის მივალ.მაგრამ არა!შევტრიალდი და საპირირპირო მხარეს გავუდექი.ამჯერად არანაირი მობილური და ყურსასმენი არ მაქ თან,მხოლოდ მე და ჩემი აზრები!ვფიქრობდი,აბსოლუტურად ყველაფერზე სულ მალე ჩემ ყოველ ნაბიჯს წვეთი ცრემლი მოყვებოდა,ნაბიჯებს შევუნელე და საბოლოოდ დავეცი,დიახ დავეცი!ყოველთვის როდესაც ცხოვრების ახლიდან დაწყება მინდა უარესი ხდება!ყოველთვის!იქნებ ეს ჩემი ბრალია?იქნებ მე ვარ ყველაფერში დამნაშავე?ახლა უკვე ჩემი ტირილი ყოველგვარ საზღვრებს ცილდება,მინდოდა მეყვირა,ყველასთვის გამეგონა ჩემი ხმა,შემდგომ ვიღაცას დავეწყნარე ეთქვა,რომ ჩემი ბრალი არარი და ყველაფერი ასე უნდა ყოფილიყო,მიეცა ვინმეს ეს ფუჭი და არაფრისმთქმელი იმედები,უბრალოდ ვიღაცას მაინც გაეგო,ეს მინდა!მართლა მინდა!ცოტახანში გავაანალიზე,რომ ჩემი ყოველი ცრემლი ერთი დიდი შეცდომაა,არ უნდა ვიტირო.სწორედ ამიტომაც ავდექი,საკუთარი თავი ხელში ავიყვანე და თავაწეული გავემართე შინ.თუმცა მიუხედავად ამისა მაინც ჩავფიქრდი და სწორედ ამე მივაღწიე სახლამდე.სახლის კარი უსიციცხლოდ გავაღე.კიდეებზე ავედი,კედლებზე თითქოს და ჩემი ისტორია ყოფილიყო.ყოველი წელი,ყოველ ფოტოში გაღიმებული ვარ,არც ერთი ცრემლი,არც ერთი მოწყენილი სახე.მივუახლოვდი კიდეების დასასრულს და აი ბოლო სურათი,ეს ახალ წელს გადავიღეთ ოჯახთან ერთად,ირონიულად ჩავიცინე,ვინმე იფიქრებდა ბოლოს ჩემგან ასეთი რაღაც რომ დადგებოდა?ვიმე იფიქრებდა თუ როგორ შევიცლებოდი და ამ მომღიმარი და სიცოცხლით სავსე თეჰიონისგან ამად გარდავიქცეოდი?ჰაჰ,საკუთარ თავს დავცინი.სარკესთად დავდექი,სად წავიდა ის თეჰიონი?არ ვარ მე ის როგორ თეჰიონს ყველა იცნობ,არ ვარ მე ის.ტუჩებს კბილებს ვუჭერ ახლა,რომ არ ავტირდე.გამახსენდა ჯიმინის ნათქვამი,-ყველაფერზე ნუ იცინი
რაზეც ჩემი მეგობრის გამოხმაურება მოყვა,-ხო,ადრე არ იყავი ასეთი.
მართლად ადრე არ ვიყავი ასეთი.არ ვიცი რა მოხდა.რას შეიძლება მივაწწრო ეს ყველაფერი,სერიოზულად არ ვიცი.ვფიქრობდი,თუმცა არცერთი პასუხი არ მაკმაყოფილებდა.დაღლილმა აბაზანისკენ ავიღე გზა,გავიხადე,წყალში ჩავდექი და მივეცი გულს ემართა ჩემი თავი!მალევე გამოვედი,საღამურები ჩავიცვი და დავწექი.თვალები დავხუჭე თუმცა წვიმის ხმამ მაიძულა თვალები გამეხილა.მიყვარს წვიმის სუნი,ხმა! ვუყურებდი როგორ ეცემოდა ქვემოთ და უაზროდ სადღაც იკარგებოდა.. მინდოდა შევხებოდი, ფანჯარა გამოვაღე ხელი გავწიე და უცებ დამასველა წვიმამ, ვუყურებდი და ვფიქრობდი თუ რა ლამაზია,რაოდეც საოცრებაა!შემცივდა,ფანჯარა დავხურე,დავწექი და მოვდუნდი შევეცადე დამეძინა და დამევიწყა აბსოლუტურად ყველაფერი რაც 2 საათის წინ მოხდა.ბოლოს ვგრძნობდი თუ როგორ მეხუჭებოდა თვალები და საბოლოოდ დამეძინა.
Jungkook's pov
-თეჰიონ,ჩემო კონკიავ!მენატრები საშინლად მენატრები!
ვგრძნობ როგორ მაწვება ყელში ბურთი და მაიძულებს გავჩუმდე.
avtor's pov
რას გრძნობს თეჰიონი?არავინ არ იცის.
რას გრძნობს ჯონქუქი?ენატრება,უყვარს,საკუთარი თავი სძულს.ახლა ჯიმინი,რომ ყოფილიყო თეჰიონთან დააწყნარებდა თუმცა სწორედ ასეთია თეჰიონი არავის შეწუხება არ უყვარს,ის უბრალოდ თეჰიონია,ის თითქოს აქარი დედამიწაზე თუმცა იმავდროულად,ყველასგან შორსაა,თითქოს და არ ეკუთვნის ამ სამყაროს.

__________________________________________
დიდი ხნის წინ უნდა დამედო თუმცა ვერ მოვახერხე,რის გამოც ბოდიშს გიხდით.თუმცა მაინც დავდე.💕