𝖄𝖔𝖚 𝖒𝖆𝖐𝖊 𝖒𝖊 𝖋𝖊𝖊𝖑 𝖘𝖕𝖊𝖈𝖎𝖆𝖑

o

Taehyung's pov
ოცი წუთის შემდეგ მოულოდნელად პასუხი მომივიდა,-ჰეი.სერიოზულად დიდხანს ვფიქრობდი რა მიმეწერა მისთვის თუმცა მან მომწერა პირველი,-რატო არ გძინავს?
-ალბათ იმიტომ,რომ არ მეძინება.შენზე რას იტყვი?
-ჰო მეც.
-არ გინდა ერთმანეთი უკეთ გავიცნოთ?
-როგორ?
-ამმმ კითხვობანას თამაშზე რას იტყვი?
-ეგ რომელია?
-კითხვებს დავუსმევთ ერთმანეთს და ვუპასუხებთ.
-აჰამ კაი მინდა
-საყვარელი ფერი?
-იასამნისფერი,შენ?
-შავი
-საყვარელი სიმღერის ჯანრი?
-ინდი როკი.შენი?
-კლასიკა
-რამდენის ხარ?
-17
-ჰეჰე მე 22
-გინდა ერმანეთს შევხვდეთ?
-ამმ წავედი მე,მეძინება
-კი მაგრამმ...აიშშ კაი ხო ძილინებისა.
არა რა რა მინდოდა რო ვწერდი,ვყოფილიყავი ჩემთვის მაგრამ არა!ხელები ყველგან მისწრებს!იდიოტი ხარ თეჰიონ!ახლა რას იფიქრებს!დაიცა,მე ხომ მას საერთოდ არ ვიცნობ?ხო და მასე.კარგი თეჰიონ დაიძინე ძილის დროა!ხვალ დიდი დღეა დიდი!
stranger's pov
განრიგს თუ მივყვებით ხვალ მეგობართან ერთად მის სახლთან მდებარე კაფეში შევა.
Taehyung's pov
დილით ფარდები იწევა და მზე გზას იკვლევს ჩემს სახეზე,მიუხედავად ამისა მაინც არ ავდექი.შემდეგ კი რბილი ტუჩები ეხება ჩემს ლოყას,ეს სურნელი,ტკბილი სურნელი ამ სურნელის პატრონს ყოველთვის გავარჩევ...ჯიმინი,ჩემი ერთადერთი მეგობარი კლასში.-პატარა თეჰი,ადექიი!-დამიყვირა ყურში.მეც მეტი გზა არ მქონდა ავდექი.
-მიდი გაემზადე მანამდე მე რამეს გაგიკეთებ.
სააბაზანოში შევედი.თბილი წყლის ქვეშ ყოფნა ყველაზე სასიამოვნო გრძნობა.თუმცა ვინ დაგაცდის ამ სიამოვნების მიღებას?არავინ!
გამოვედი და გადავწყვიტე ჩემივე მოხატული მაიკა,შავი შარვალი და კონვერსები ჩამეცვა.სარკეში ჩავიხედე თითქოს და რაღაც აკლია...რათქმაუნდა ჩემი კანისფერი ქუდი,იდეალურია!ჩავედი დაბლა,ჯიმინი სამზარეულოში იყო.ის მართლაც რომ საუკეთესოა ყველაფერში ის ჩემზე კარგს იმსახურებს....ფიქრებიდან მისივე ხმამ გამომიყვანა,-დაჯექი-ფენქეიქები ჰქონდა მომზადებული შოკოლადით ყველაფერი ისე,როგორც მე მიყვარს!
სკოლა ჩემს სახლთან შორს იყო ამიტომიც სკოლის ავტობუსით მივდივართ და აი გაისმა გამაყრუებელი ხმა,რაც იმაზე მიგვანიშნიშნებს,რომ ავტობუსი მოვიდა,-ცოტა მალე ვერ ივლით?-ვინ თუ არა ჩემი მომაბეზრებელი კლასელი?დავჯექი თუარა ჯიმინმა მისი ყურსასმენი მომცა და ორივენი მუსიკას ვუსმენდით როდესაც ვიღაც იდიოტმა წყალი გადამასხა რის შედეგადაც ვიყვირე,მაგრამ რა?არავინაც ყურადღება არ მომაქცია!სიტყვებით აუღწერელი გრძნობა დამეუფლა.მეწყინა?თავს ძვლივს ვიკავებდი იქვე,რომ არ მეტირა.ასე რაღაცნაირად მივაღწიეთ სკოლამდე.პირველი მათემატიკა მაქ.კარებთან ჯიმინმა გამაჩერა და მკითხა თუ როგორ ვიყავი,მე კიდე უბრალოდ გავუღიმე ნიშნად იმისა რომ ყველაფერი კარგად იყო და არ ენერვიულა.მადლობა ღმერთს ზედა ცოტათი მაინც გამიშრა.ზარი დაირეკა.მასწავლებელიც შემოვიდა თუ არა დაიწყო,-ბავშვებო,სკოლაში სილამაზის კონკურსი იმართება ვის გინდაგ მონაწილეობის მიღება?რაზეც ჩემმა კლასელმა თავი ამოყო და პასუხი გასცა-ჩვენს უსაყვარლეს თეჰიონს უნდა,ასე არაა?მისმა სიტყვებმა კლასელებისგან შეფასებაც მიიღო,ყველას გაეღოთ პირები და იცინოდნენ.ამაზე კი ნამდვილად თავი ვერ შევიკავე და ავტირდი,ყველასგან მალულად.ცრემლები სიტყვებია, რომლის გამოხატვა ჩვენს გულს არ შეუძლია.ყველა უფრო მეტ ტკივილს მაყენებს ვიდრე მე ამას ვიმსახურებ. როგორ შეუძლიათ იყონ ასეთი სასტიკები? მე კი მათ ასეთ ქმედებებს პასუხს არ ვცემ.როგორ შეიძლება ვიყო ასეთი სულელი?ჰაჰ.ჩემი ტირილი ჯიმინმა შეამჩნია რვეული გამომტაცა და მომწერა თუ როგორ ვიყავი მე იდიოტს კი მეტი პასუხი ვერ მოვიფიქრე და გადავწყვიტე მომეწერა რომ არ ვტიროდი.ამ წუთიდან მოყოლებული ვცდილობდი არ მეტირა და გაკვეთილზე მომეხდინა კონცენტრაცია,ასეთუისე გამომივიდა.შემდეგ გაკვეთილებზე ცოცხალ-მკვდარივით ვეგდე.ზოგჯერ თუ გავიხედებდი ფანჯარაში,ისიც ვუყურებდი მოყვითალო მოწითალო ფოთლების ცვენას.აზრზე მაშინ მოვედი როდესაც მასწავლებელმა ჩემი სახელი ახსენა,-კიმ თეჰიონ,მოკლედ გვითხარი რა არი სიცოცხლე-თქვა და ჩავფიქრდი შემდეგ კი ვუპასუხე- ცხოვრება ცბიერია! როდესაც ხელში ყველა კარტი გაქვს - ის უეცრად ჭადრაკის თამაშს იწყებს. ცხოვრება - ეს არის აფრებიანი ნავი, რომელსაც ძალიან ბევრი აფრა აქვს. ამიტომ, ის შეიძლება ნებისმიერ მომენტში ამოყირავდეს.-კარგი თეჰიონ დაჯექი.ჩვეულებრივ როდესაც რამე კითხვას მისვამენ ძალიან ხმადაბლა ვიწყებ საუბარს რის გამოც არავის არაფერი არ ესმის და ხელმეორედ მიწევს წინადადების თქმა,თუმცა ეს დღე გამონაკლისი აღმოჩნდა.გამოკვირდა ყველა გასუსული,რომ იყო ამიტომაც უკან გავიხედე,რომ გამეგო თუ რას აკეთებდნენ ყველა ასე ჩუმად.შემდეგ ერთერთმა კლასელმა ფურცელი მომაწოდა და გადაიხარხარა,ჩემ გვერძე მჯდომ ჯიმინს შევხედე და ორივემ ერთდროულად დავიწყეთ კითხვა.ჰაჰ თურმე ჩემ კლასელს უფროსწორედ კი ჩემყოფილ ქრაშს სეჰუნს შეუდგენია სია სახელწოდებით:<სკოლის ყველაზე კარგი ტრაკი>და აბა გამოიცანით ვინაა პორველი?არც თუ ისე ძნელია გამოცნობა რათქმაუნდა მე,კიმ თეჰიონი.რა რეაქცია უნდა მქონოდა არ ვიცოდი და შეშლილივით დავიწყე სიცილი.ჯიმინი გაკვირვებული მიყურებდა.ჩემი სიცილის გადამკიდე მასწავლებელმა შენიშვნა მომცა.

------------------------
აი ესეც მეორე თავი☺️იმედი მაქ მთლად კატასტროფა არაა🖤☺️💜