𝖄𝖔𝖚 𝖒𝖆𝖐𝖊 𝖒𝖊 𝖋𝖊𝖊𝖑 𝖘𝖕𝖊𝖈𝖎𝖆𝖑

m

Avtor's pov
თეჰიონი თავს გამოყენებულად გრძნობდა ფიქრობდა,რომ ჯონქუქმა ის გამოიყენა ერთი-ორი დღე და მიაგდო.დღე დღეზე იწურებოდა,ენატრებოდა,საშინლად ენატრებოდა.მიწერა უნდოდა თუმცა არა ამას ვერ გააკეთებდა.ახლა თეჰიონი ძალიან არეულია.მან საერთოდ არ იცის რა უნდა.ცოცხალ მკვდარს დაემსგავსა,ზოგჯერ ფიქრობდა თუ რა ესაქმებოდა დედამიწაზე,რადგან ეს არ იყო მისი ადგილი,აქ თავს კარგად არ გრძნობდა.ადრე თითქოსდა ყველაფერი კარგად იყო,სითბოს იღებდა სამაროსგან,თუმცა ახლა რაღაც შეიცვალა თეჰიონის ცხოვრებაში.რატო აღარ საუბრობს თეჰიონი ბულინგზე?თვითონაც არ იცის თითქოს ამ ბოლო დროს ყველაფერი შეწყდა ან უბრალოდ მის ყურამდე ვერ აღწევს ვერაფერი.ახლა თეჰიონი თავისუფალი იქნება აღარ მოუწევს ტირილი გაკვეთილებზე აღარ მოუწევს მოითმინოს დაცინვა.ამის გაფიქრებაც კი აბედნიერეს თეჰიონს და წამიერ ღიმილს იწვევს.ამ ბოლო დროის მანძილზე თეჰიონი სულ ხვა გარემოში მოხვდა.ჯონქუქი-რომელსაც წერდა საათობით,ყოველი მისი წერილი თეჰიონისთვის ბედნიერების მიზეზი იყო.თეჰიონმა გაბედა და უთხრა ჯიმინს აბსოლუტური სიმართლე,ყველაფერი როგორც იყო.სხვა თუ არავინ ჯიმინმა იცოდა თუ რამდენჯერ იტირა თეჰიონმა ჯონქუქის წერილებზე.ყოველი მცირედი ყურადღება თეჰიონითვის ბევრს ნიშნავდა.რატო ტირის თეჰიონი ამდენს როდესაც ჯონქუქი მისთვის არაფერს ნიშნავდა?ჰეჰ,არ ნიშნავდა,მას ის უყვარდა თვით თეჰიონიც ვერ ხვდება ამ მოკლე დროში როგორ შეიყვარა ან რატომ.თეჰიონი იმ ადამიანების ჩამონათვალს ეკუთვნის,რომლებიც ადამიანებს ასე ადვილად ვერ კი არა არ ივიწყებენ.სწორედ ეს აშინებს თეჰიონს.ის მართლა მიეჯაჭვა ჯონქუქს.
მათი "განშორების" შემდეგ თეჰიონმა ბევრი რამ გაიგო მაგალითად ის ,რომ ჯონქუქის სახელით ხშირად მისი მეგობარი ჯექსონიც წერდა.ბოლო ორი-სამი დღე როდესაც თითქმის მთელი დღე მესიჯობდნენ აღმოჩნდა,რომ ჯონქუქი მის მეგობართან ნაჩხუბარი იყო და მხოლოდ დეპრესიიდან გამოსვლისთვის სჭირდებოდა თეჰიონი.ესეც გაიგო თეჰიონმა და გაიაზრა,ყველაზე მეტად შეიძლება ითქვას ეს ეწყინა.ოდესმე მიწერს თუ არა?არ იცის,მომავალში შესაძლოა არაფერია გამორიცხული თუმცა ახლა ნამდვილად არ გააკეთებს ამას.
Taehyung's pov
რას ვაპირაბ?არ ვიცი.
ამმ უბრალოდ..... ჯანდაბა არ ვიცი.უბრალოდ ამ წუთამდე ვერც კი ვხვდებოდი, თუ რა მტკივნეული ყოფილა დამეკარგა ის,ვინც ჩემი არასოდეს ყოფილა.
jungkook's pov
ყოველთვის ჩემი იყავი, მაგრამ მხოლოდ ჩემს ოცნებებში თეჰიონ.სწორედ შენს გამო მეგობრობა შევწყვიტე ჯექსონთან.ალბათ ახლა რას არ ფიქრობს ჩემზე.
იუნგის ხმა მესმის რომელიც ბუზღუნით მოდის ჩემ კარებამდე და აი გააღო ისიც,-ჰეიი,ამმ ვფიქრობ უბრალოდ ცოტა მოდუნდი და ყველაფერს ასე სერიოზულად ნუ იღებ თუ ნამდვილად გიყვარს ნება მიეცი, რომ წავიდეს, თუ უკან დაბრუნდება იგი მუდამ შენი იქნება, თუ არადა ჩათვალე, რომ იგი არაფერი ყოფილა შენთვის.
იუნგის სიტყვები ყოველთვის მშველის ამოტომაც ახლა თავს ვუქნევ და ვიღიმი.
-აი ასე ჯონქუქ ახლა კი ჩამოდი ჭამე.ადექი და ჩავედი ვაუუუ იუნგიმ თავისით მოამზადა კერძი?ამმ გამიკვირდა თუმცა რაც არ უნდა იყოს შევჭამ,ისე მშია.მთელი ღამე არ მძინებია თავი საშინლად მტკივა და მშია.ძირს ჩავედი და იუნგი დივანზე წამოწოლოლი დამხვდა,-ჯონქუქ საჭმელი მაგიდაზეა,ჭამე.
დავჯექი,შევჭამე საჭმელი შემდეგ კი იუნგის მივუჯექი დივანზე რაღაც ფილმი გადიოდა სადაც გოგო ბიჭს ერთი წლის განმავლობაში მერხზე წერილებს უწერდა ისე რომ არც კი იცოდა ვინ იყო შემდეგ კი როდესაც იმავე ბიჭი შეუყვარდა და დაიწყო "სტალკვა" მის დაქალთან ერთად.ვფიქრობ იუნგის მოეწონა ეს ფილმი.აი მე კი სრულიად არა,სისულელე იყო.ჰაჰ,ამას მე ვამბობ?ჯეონ ჯონქუქი?სასაცილოა.ფილმის ბოლოს გაისმა სიტყვები:
"განშორება ძლიერ ტკივილს გვაყენებს, თუმცა სინამდვილეში ის ერთი ნაბიჯით გვაახლოვებს მასთან, ვინც ნამდვილად ჩვენი ბედია."

_______________________________
ხალხნო მართლა ძალაინ დიდი ბოდიში ახლა თავს,რომ არ ვდებდი უბრალოდ სკოლა,სიცხე,გრიპი და ა.შ🤧
თუმცა ვეცდები მალ-მალე დავდო ახალი თავები💓