K:madem oyle bizde iki gunlugune istanbula tatile gideriz
C:gercekten mi gidermiyiz
K:evet herkezi arkamızda bırakıp gideriz ceyda kereme sarılıp tesekkur ettikten sonra dusa girdi keremde yataga uzandı
<hastane>
zeynep hastane odasında yatarken gozu surekli kapıdaydı kapı acılınca sevim hanım girdi
S:doktoruna sordum nezaman istersen cıkabilirsn dediler
Z:ozaman hemen gidelim cıkmak istiyorum
S:tamam ozaman demet sen zeynebi hazırla bende cıkıs islemlerini yapiyim
D:tamam hanım agam
zeynebi eve getirmişlerdir zeynep odada uzanırken demette eve gitmiştir zeynep aglıyordu kerem hala gelmiyordur gece yarısı zeynep hala yatmıyor ve aglamaya da devam ediyordur
kerem gil istanbula gelmiş otele yerleşmişlerdir kahvaltısını yapıyordur o sırada ahmetin aradıgını gorunce telefonu komple kapatmıstır
A:acmıyo o bi gelsin ben ona sorarım
S:ustune varma ağam cok bunaldı
A:kızın halini gormuyomusun dusukten son anda kurtuldu neden senin oglun yuzunden simdi nerde bulunmuyor
S:ben zeynebi kahvaltıya cagırtıyim
A:tamam
sevim zeynebin odasına gittiginde onu yatagında agladıgı gordu gozlerinin altı mosmordu zeynep hemen ustune ceki duzen verip gozyaslarını sildi
S:kızım uyumadın mı sen
Z:yok anne keremi bekledim ama gelmedi dedi
S:biliyorum bizde aradık ama cevap vermedi hadi sen dusa gir kahvaltıya gel
Z:tamam dedikten sonra dus alıp kahvaltıya indi herkez kahvaltısını yapıyordur ama hic bir sey yemiyordur
S:kızım birseyler ye sen artık anne adayısın
Z:hic birsey yemek istmeiyorum ama bebeğim icin hersey yaparım
S:afferim senden de bu beklenir
zeynep birseyler yedikten sonra odasına gitti camın onune oturup keremi bekledi sadece bekledi sevim asagıdan zeynebin baktıgını gorunce icinden kerem icin ah kerem ah dedi
iki gun sonra
zeynep yine pencerenin onunde oturmus keremi bekliyordu o sırada kerem kapıdan iceri girdi ama asagı inmedi ahmet yine kereme bagırıp cagırıyordur keremde sinirle odaya daldı zeynep aglayan gozlerle ona bakıyordur
kerem bir sure zeynebe baktı ama hic birsey demeden dolaba gidip valizi cıkardı bu durum karsısında zeynep karnını tutup ağlamaya basladı kerem nekadar uzulsede bisey demedi kerem bavulunu topladı tam kapıyı acıp giderken zeynep ağlamasını durduramayarak
Z:gidiyomusun dedi kerem birsey demeden kapıyı kapatıp gitti avluya cıktıgında
sevim de aglıyordu
S:oğlum bizi dusunmuyosan zeynebi dogacak cocugunu dusun dedi kerem yine dinlemeden cekip gitti zeynep gittigini gorunce ilk once cıglık attı sonra etrafta ne varsa dağıtmaya basladı keremin geriye kalan esyalarını yere atıp kırıyordu sevimgil cıglıkları duyunca hemen odaya girdiler zeynebi zaptetmeye calısıyorlardı ama mumkun değildi en sonunda pes edip sevimin kollarına yığılıp ağlamaya basladı ahmet doktora cagırdı ağrı kesici yapınca derin bir uykuya daldı
evet bi bolumun sonuna daha geldik birde zeyker hikayeleri onerirseniz sevinirim :D
