BENİMLE KAL

8.BÖLÜM "HADİ KIZLAR BATUHAN UÇAR"

İremle yaklaşık yarım saat kadar bir süre konuştuk, bana kendinden bahsetmişti. Aslında çokta sıcak kanlı birisiydi. Onu gerçekten sevmiştim.

Bir süre sonra sınıfa birisi girdi.

Kaslıydı, dağınık saçları vardı. Ve yeşil gözleri.

 Tamam, çocuk yakışıklı. Yada adam mı deseydim? Dışarıdan bakılınca benden birkaç yaş büyük birisiydi. Oda Poyraz gibi her kızın gördüğü anda arkasını dönüp tekrardan bakacağı türdendi.

 Tamam yakışıklısın ama, Ah, bu nasıl girişti? Hiç yakıştıramadım, bay çakma Zayn Malik.

 “selam kızlar”

Dediği ilk kelime bumuydu? Gerçekten?

 Tabikii bunları içimden düşündüm.

Bizim çakma Zayn sınıfın ortasında dikilip sınıftaki herkese teker teker incelermiş gibi bakmaya devam ediyordu. Sınıftaki erkeklerin yüz ifadelerini anlatmak istemem bile, hani böyle sinirden gözlerinden ateş çıkacakmış gibiydi.

Kızlar için aynısını söyleyemeyeceğim tabi, tüm kızlar bir insanı rahatsız edebilecek şekilde gözlerini dikmiş bakıyorlardı. Hepsi. Tabiî ki buna bakmak değil kesmek denir. Neyse. 

Yakında çocuk ikiye bölünecek haberi yok.

İrem birden çocuğa

“Otursana” dedi.

 “Öğretmenlerin oturduğunu bilmiyordum, küçük kız” diye yanıt verdi. Ne yani? Öğretmenmiydi bu şimdi? Bu yaşta? İnanılacak gibi değildi.

 Merakıma yenik düşerek, bir anlık gelen deli cesaretiyle adını sordum.

 “Batuhan. Batuhan Uçar.”

 Dış görünüşüne bakılırsa, sesi tahmin ettiğimden daha inceydi, biraz.

Hoca yarım saat kadar bir şeyler anlattı. Tabiî ki başımdaki soruları düşünmekten dinlememiştim hiçbirini.

“Adın ne” dedi, hoca. 

Bana demediğini düşündüğüm için umursamadım, tabi bu sırada kağıda bir şeyler karalıyordum. Neydi bunlar?

“Sana diyor” diye fısıldadı, İrem.

Sesi kısık çıkmıştı, fısıltı gibi. Sadece benim duyabileceğim türdendi.

Konuşmadan önce neredeyse hiç olmamış diyebilecek kadar kısa bir şekilde öksürdüm. Daha sonra

Kafamı kaldırıp daha dik bir şekilde adının Batuhan olduğunu öğrendiğimiz hocaya baktım sesli bir şekilde “Beste” dedim, hemen ardından, “Beste Aksoy” dediğim anda bütün kızlar bana sanki yıllardır çıktıkları sevgililerine yavşıyormuşum gibi bakmaya başladılar. Umurumda da değillerdi aslında, olmayacaktalarda.

Batuhan hafif bir şekilde gülümseyip bir şeyler daha demeye devam etti, bana değildi dedikleri bu yüzden kafamı sıraya gömmeye karar verdim

 -Evet, Batuhan diyorum, çünkü aramızdaki yaş farkının fazla olmadığını düşünüyordum-,

Büyük ihtimalde bu düşüncem doğrudur.