BENİMLE KAL

10.BÖLÜM "GEÇMİŞ"

Tam tamına iki hafta koskoca İKİ HAFTA boyunca görmüyorum Poyrazı en son Arda'nın geldiği ve bana 'seninle sonra görüşücez' adlı bakışını attığı gün görmüştüm o günden sonra birdaha hiç görmedim Poyrazı.

Kaç defa telefonla aradım açmadı en sonunda telefonunu kapattı. Tabiki bunun hesabını ona sorucaktım. Bide bana Semih'i unutmak için yardım edicekmiş hah. Artık bütün umudumu yitirmiş bir şekilde telefonu elime aldım ve ezberlediğim numarayı tuşladım.

Telefon çaldı, çaldı, çaldı ve açtı !!. Tam konuşmaya başlıyacaktımki

"En son görüştügümüz kafeye gel" dedi ve telefonu suratıma kapattı. Tam bir ÖKÜZ.

Hemen kendimi banyoya atıp kısa denilcek bir duş aldım. Dolabımın önüne geçip ne giysem diye düşündüm en sonunda bir şort ve üstüne bir beyaz bir t-shirt giydim (multimedya). Ayağıma ayakkabılarımı geçirip arabama bindim.

İki hafta önce Batuhan Uçar'ı dövdüğü starbucks'a doğru sürdüm arabamı. O gün rezil olmuştum Batuhan'a. Ertesi günü yanına gidip özür dileyince "önemli değil üzme kendini" demişti. Çokta hasar görmemişti zaten.

Starbucks'un önüne geldiğimde hiç düşünmeden içeri girdim. Poyraz'ı bir masada otururken buldum hemen ayaklarımı o masaya doğru ilerlettim. Sandalyeyi çekip oturduğumda dikkatini ilk çeken şey bacaklarım olmuştu.

"Ya Poyraz nereye bakıyon sen sapık"

Poyraz yüzüme baktıp

"O şort ne öyle, erkekler bacaklarına bakıyor görmüyormusun sen" diye sinirle soluduğunda

"Sanane sevgilim bile değilsin neden karışıyorsun"

Bir an cesaret almış gibi "sevgilim ol lan" diyince bi an şaşırsamda hemen kendimi toparladım.

"Çıkma teklifimi ediyon sen" dedim heyecanla içimdeki kelebekler horon tepiyordu resmen.

"Nasıl anlamak istiyorsan öyle anla sonuçta benimsin seni başkalarıyla paylaşmam"dedi

"Eveet" diye küçük bir çığlık attım. Bana uzaylı görmüş gibi baktı.

"Ne eveti ?" diye sorunca somurtup

"Çıkma teklifi ettin ya ona evet demiştim"

Konuyu değiştirmek istercesine

"Ee niye çağırdım beni buraya"

"Hiç canım sıkıldı bende seni çağırdım." bu cevabından sonra ağzımdan 'hmm' diye bir mırıltı çıkardım.

Yaklaşık 15 dakika sonra ayağı kalktığında bende onunla birlikte ayağı kalktım. Merakıma yenik düşüp "Nereye gidiyoruz" diye sorunca

"Benim evime" diye cevap verdi

"Ama arabam n'olcak" diye sorduğumda çok rahat bir şekilde "Boşver"dedi. Ya nasıl boş veriyim ben o arabayı almak için babama yalvarırken götüm terledi neymiş daha 18 yaşındaymışım küçükmüşüm.

Yaklaşık 20 dakika süren bir araba yolculuğundan sonra Poyraz'ın evine geldik. Kapıyı açıp geçmem için yol verdiğinde içeriye girdim. Neredeyse ezberlemiştim bu evi.

Koltuğa oturduğumda yanıma gelip "Film izlemek istermisin" diye sordu.

"Tamam" diye isteksizce onayladım.

DVD'ye cd'yi taktı ve kumandadan 'oynat' tuşuna bastı. Film çok sıkıcıydı hatta o kadar sıkıcıydı ki Poyraz 20. dakikadan sonra esnemeye başlamıştı.

Filmin 25. dakikasında dizlerimin üstünde hissettiğim ağırlık ve duyduğum horlama sesi ile bakışlarımı dizlerimin üstünde mışıl mışıl uyuyan Poyraz'a çevirdim. Çok masumdu starbucks'ta Batuhan'ı dövdüğü zamanki halinden eser yoktu.

Poyraz'ı uyandırmadan başını ellerimin arasına alıp koltuktan kaltım ve başını koltuğa yatırdım. Üst katta yatak odası sandığım yerden battaniye alıp Poyraz'ın üstünü örttüm. Tam yanından ayrılacaktımki elimi tutup "gitme" dedi. "Gitme yanımda yat" dedi. Yanında yer açtı ve beni yanına çekti. Kollarını belime doladı. Başını boynuma gömdü. Bu hareketle biraz huylansamda aldırmadım. Poyrazın kollarında uykuya dalmadan önce tek düşündüğüm şey "Şu an aşık olduğum çocuğun en iyi arkadaşının kollarında uyuyordum acaba doğrumu yapıyordum."

POYRAZ'DAN 'Sen benimsin' diye geçirdim içimden. Senelerdir kurduğum hayalimsin. Seni Semih'e kaptıracağımı mı düşünüyordun, gerçi ben Semih'in böyle ölüceğini düşünmemiştim ama.

Sırf Beste'me daha yakın olmak için Semih'le yakın arkadaş oldum. Ta ki Semih'in doğum gününe kadar. Semih'in evinde büyük bir parti düzenliyorlardı. Hayatta bir defa bile bana doğum günü partisi düzenlememişlerdi. Sırf Beste'mi görebilmek için Semih'in o saçma doğum gününe gitmiştim. Bir kız içeri girip bağıra bağıra "Semih'le Beste yolda gelirken kaza yapmışlar" diye bağırdı. İşte o an başımdan kaynar sular döküldü. Biri sanki beynimin içinde savaş açmış ve kaybeden taraf yine ben olmuşum elimden herşeyim alınmış gibi olmuştum. Herkesin ağzından şaşkın mırıltılar çıkıyordu bense sadece Beste'yi düşünüyordum. Acı çekiyordum. Onun kılına zarar gelmesi benim ruhumu bedenimden ayırmasıyla eşitti. Ben Poyraz Kaya ilk defa bir kız (kalbimi çalan kız) için endişelenmiştim ve o an onun için endişelendiğim kız, kaybedeceğim diye koktuğum kız şu an kollarımın arasında melek gibi uyuyordu.

Beste'yi yaklaşık 3 sene önce bir sokakta görmüştüm evet insanlar genellikle lunaparkta, Avm'lerde filan görür ben sokakta görmüştüm. Ve her zamankisi gibi Semih'e olan bakışları aşk doluydu. O günü onları kıskanmıştım. Bende bana öyle bakan yada onunkisi gibi bakan birini istiyordum. Beni şu boktan hayatımdan çıkarmasını istiyordum. Ben onu istiyordum ve bana birgün Semih'e baktığı gibi bakmasını istiyordum.