Save Me / Jeongguk

24

Üç gündür Jungkooktan haber alamıyorlardı.Üç gündür Chaeyoung'un göz yaşları dinmiyordu.Hepsi Jungkook'un Jinyongların elinde olduğunu biliyordu ama yerini bilmiyordu.Araştırıyorlardı ama yoktu.Yer yarılmıştı sanki.

-Namjoon lütfen bulalım onu (ağlar)

hoseok: Lütfen Chaeyoung artık ağlama jungkooku kurtaracağız bize güven.

jin: O bizim kardeşimiz Chae onu sence bırakır mıyız?

-Kaç gündür haber alamıyoruz!Nerede şuan ne yapıyor canı acıyor mu karnı aç mı hiçbir şey bilmiyoruz.

Konuşurlarken içeri Jimin ve Taehyung gelmişti ellerinde bir zarf vardı.

namjoon: O elinizdeki ne?

taehyung: Bize mektup bırakmışlar.

yoongi: Ne diyor mektupta?

jimin: Chaeyoung'u  bugünün sonuna kadar bırakmazsak Jungkook'u öldüreceklerini söylüyorlar.

Herkes susmuştu.Herkes donmuştu.Herkes için zaman o an durmuştu.Chaeyoung...o zaten o an ölmüştü.

*****

Chaeyoung evden kaçmış koşarak Jiyongların mekanına gidiyordu.Arkasından da onu durdurmak için diğerleri geliyordu.Bunu yapamazdı kendisi için Jungkook'un öldürülmesine izin veremezdi.

namjoon: Sana yalvarırım dur Chaeyoung!

-Siz aklınızı kaçırmışsınız benim yüzümden ölmesine izin veremem.

Barın ve olduğu araya girdiğinde Jungkook'un sandalye üzerinde bağlı bir şekilde oturduğunu gördü.Her tarafı yara bere içindeydi.Her yerinden kanlar akıyordu.Yaşayan ölü gibiydi.

-JUNGKOOK!

Jungkook karşısında Chaeyoung'u görünce korkmuştu.Son enerjisini de konuşmak için harcayacaktı.

jungkook: CHAEYOUNG GİT BURADAN BURADAN HEMEN GİT! KAHRETSİN DİĞERLERİ NEREDE HEMEN SENİ BURADAN GÖTÜRSÜNLER!

-Asla!Ölmene izin veremem.

Nihayet diğerleri de gelebilmişti.Karşılaştıkları manzara boğazlarının düğümlenmesine sebep olmuştu.Kardeşleri olan çocuk yaşarken ölmüştü.

jungkook: SİZE YALVARIYORUM CHAEYOUNG'U BURADAN GÖTÜRÜN. NAMJOON NE OLURSUN BEN ÖLMEYE HAZIRIM CHAEYOUNG'U ALIN GÖTÜRÜN!

-ASLA!

Jungkook'a doğru koşmaya başlamıştı ki etraflarını Jiyonglar ve adamları sarmıştı.

seunghyun: Sonunda gelebildiniz biz de sizi bekliyorduk.

Jungkook'un kafasına silah dayamışlardı.Chaeyoung da omuzlarında tutularak diz çöktürmüşlerdi.Diğerlerine silah uzatılmıştı. 

taeyoung: Demek bizim kızımız sizinleydi?

jiyong: Ah bebeğim seni çok özledim.Şimdiden yanmaya başladım.

jungkook: SENİN AĞZINA SIÇARIM OROSPU ÇOCUĞU!

-Jungkook hayır!

daesung: Vayy Chae sen çok mu alıştın bu beylere?

-Jiyong beni alın onları bırakın.Bakın geri geldim onları bırakın.

jungkook: ASLA! NAMJOON,YOONGİ JİMİN BİR ŞEY YAPIN GİDİN BURADAN!

Hepsi şuan Jungkook'un ne hissettiğini biliyordu.Mecburlardı onu burada ölüme bırakmaya. Çünkü Jungkook bunu istiyordu.

hoseok: Chaeyoung buraya gel ne olur!

Chaeyoun olanlara inanamıyordu.

-Siz aptal mısınız! Yaşaması gereken Jungkook!Beni bırakın ve Jungkook'u alın!

jungkook: HAYIR CHAEYOUNG EĞER ÖLMEME İZİN VERMEZSEN BEN KENDİMİ ÖLDÜRÜRM ASLA AMA ASLA BU PİÇLERİN ARASINA GERİ DÖNMEYECEKSİN!

Sİlahı Jungkook'un kafasına tutmuşlardı.

Chaeyoung boğazı yırtılırcasına bağırıyordu

-HAYIR! BİR ŞEY YAPIN HAYIR!OLMAZ JUNGKOOK OLMAZ!

jiyong: Çok konuştunuz!Chaeyoung ya buraya gelirsin ya da gözünün önünde sevdiğin adamı öldürürüz.

jungkook: CHAEYOUNG BENİ SEVİYORSAN GELMEZSİN VE ÖLMEME İZİN VERİRSİN.

chaeyoung: SEN APTAL MISIN SENİ ÇOK SEVİYORUM ÖLMENE İZİN VEREMEM BUNA İZİN VEREMEM!

Ayağa kalkarak Jiyonglara doğru yürümeye başlamıştı.Jungkook ses tellerinin yırtıldığını hissediyordu.

yoongi: Chaeyoung hayır! 

jin: Jungkook yaşamanı istiyo bunu yapma!

Chaeyoun hiçbirini umursamadı aklında bir tek Jungkook'un ölecek ya da yaşayacak olması vardı.

jungkook: SİKTİĞİMİN ADIMINI ATMA SANA YALVARIYORUM BURADAN SİKTİR GİT SANA YALVARIYORUM GÜZELİM SAKIN O YAVŞAKLARIN YANINA GİTME.

Chaeyoun gitmişti. Jiyong onu kolunun altına almıştı.

jungkook: NEDEN YAPTIN NE-

seunghyun: Kes sesini sik beyin!

-Jiyong bakın geldim şimdi onları bırakın ve bana ne yapacaksanız yapın!

jiyong: Benim güzel kızım aşık olmuş ha? benden başka birine aşık olmuş ha?

-Onları bırak Jiyong.

daesung: Oyun daha yeni başlıyor.

-Geldim işte bırakın onları!

jiyong: Soyun Chae.