take my hands now/taekook ✓

7

Bu bölüm diğer bölümün devamı gibi ve kısa olduğu için atıyorum. Hadi okuyun 💋

Bu bölüm tamamen Taehyung'un ağzından

"Doğduğumda annem vardı bir tek. Babam annemi hamile kalınca terk etmişti. Annem bu üzüntüyle hamileliği bile zor sürdürmüş. Aldırmayı bile düşünmüş fakat yapamamış çünkü karnındakinin bir can olduğunun farkındaymış. Bir şekilde hamileliğini geçirmiş fakat doğuma dayanamamış ve orada hayatını kaybetmiş. Anneannem bana bir süre bakmış acıdığı için. Sonra bir yetimhaneye vermiş beni. Küçükken çok girişken ve oyuncu bir çocukmuşum. Orada arkadaşlarım vardı ama sonrasında bir şekilde koptuk birbirimizden. 18 yaşıma kadar 3 koruyucu aileye verildim ama bunu yapamayacağını biliyordum. 18 olduğumda yetimhaneden çıkıp biriktirdiğim parayla bir ev tuttum. Bir kafede garson olarak çalışmaya başladım ve bir süre sonra kafenin sahibi olan amca ,ki onu gerçekten çok severdim, sesimin çok güzel olduğunu söyledi ve beni sahneye çıkardı. Sahneye çıkmayı çok seviyordum ve sahne gerçekten kendim olduğumu hissettiğim tek yerdi. Orada tanıştım Jimin ve Yoongi'yle. O zamanlar çıkmıyorlardı ama birbirlerinden hoşlandıkları çok belliydi. Jimin çok tatlı, sevecen, girişken, etrafına neşe saçan ve enerjikti. Yoongi ise biraz soğuk ve uykuyu seven biriydi. Uykudan çok sevdiği tek şey Jimin'di. Tabi bir süre sonra çıkmaya başladılar. Çok seviyordum onları. Hep beraberdik zaten. O zamanlar ben böyle değildim yani yaşamayı seviyordum. Jimin ve Yoongi beni hayata döndürmüştü. Ama sonra bir gün Jimin ve Yoongi bir yere gideceklerdi. Yıldönümleriydi o gün, o yüzden ben gitmemiştim tabi. Sonra saat tam gece 3 buçukta telefonum çaldı. Jimin arıyordu. Açtım ama ses Jimin değildi. Bir adam bana onların kaza geçirdiğini söyledi. Kaza çok kötüydü. Duyduğum gibi hemen hastaneye gittim. Arabayı Yoongi sürüyormuş ve o z-za-zaten olay yerinde hayatını kaybetmişti. Jimin ise hastanedeydi ama durumu kötüydü. O da çok fazla dayanamadı. O günler hayatımın en kötü günleriydi. Nereye baksam onları görüyordum. Ki hala görüyorum. Her yerde onlarla anılarım var. Onlardan sonra ben bir daha hiç iyi olmadım. Olamadım. Kimsesizdim, beni kurtaran arkadaşlarım yoktu. Ben onları çok özledim. Artık rüyalarıma gelsinler diye dua ederek yatıyorum. A-am-ama gelmiyorlar. Geldiklerinde günüm diğerlerine nazaran iyi geçiyor. Ve ben artık onlara kavuşmak istiyorum. Ben yine Jimin'le gülmek, Yoongi'yi sinir etmek, onların aşklarına imrenmek istiyorum. Aslında kendimi öldürmek istemememin asıl nedeni bu. Diğer nedenler de var tabi ki ama bu en büyük neden. Biraz da şöyle düşünüyorum aslında ben olmasam kimse bir şey kaybetmez. Bu yüzden olmamın bir anlamı yok. Ama eğer ölürsem belki annemin ve Yoongi'yle Jimin'in yanına gidebilirim."