8

166 16 4
                                    

Ben iyice salaklaştım, yine bölüm atmayı unutmuşum :d Bu bölüm baya kısa zaten hadi okuyun 💋

Taehyung dolmuş gözlerini daha fazla tutamadı ve hıçkırarak ağlamaya başladı. Jeongguk ağladığını fark etmemişti bile. Taehyung ağlamaya başladığında çekinerek yanına gidip ona sarıldı, sarılmaktan çok izin istemek gibiydi. Taehyung basını ona yasladığında iznin verildiğini anlamış gibi daha sıkı sarıldı. Elleri ipek gibi yumuşacık ve deniz gibi masmavi saçlarda dolaşırken ne diyeceğini bilemiyordu. Jeongguk önce biraz sakinleşmesi için beklemeye karar verdi.

Taehyung biraz ağladıktan sonra ağlaması kesilmiş ve sessiz iç çekişlere dönüşmüştü. Hâlâ Jeongguk ile sarılıyorlardı. Baş döndürücü meyve kokusu onu mest etmişti. Ayrılmak istemese de Jeongguk'un tepkisini merak ediyordu.

Başını kaldırdığında onun kirpiklerinin de ıslak olduğunu gördü. Birbirlerinden ayrıldıklarında Jeongguk konuşmaya başladı.

J: "Kimsesiz olduğunu söyleyemezsin çünkü ben varım. Artık ben senin annen de olacağım, arkadaşın da olacağım, neyin istersen o olacağım."

Jeongguk bunları söyledikten sonra derin bir nefes alıp parlayan gözleriyle Taehyung'a döndü. Yüzünde tatlı bir gülümseme oluşmuş aynı zamanda da gözleri dolmuştu.

J: "Benim senin kadar zor bir yaşantım yok, o yüzden seni belki tam anlayamam ama seni iyileştirebilirim."

K: "Beni kurtaracaksın değil mi Jeongguk ? Bırakmayacaksın değil mi beni ?"

Taehyung'un bebek edasıyla sorduğu soruya Jeongguk'un cevabı zaten belliydi.

J: "Seni kurtaracağım Kim Taehyung."

take my hands now/taekook ✓Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin