Sonunda olmuştu beni işe kabul etmişlerdi, okulda hiçbir zaman iyi değildim. Zaten lise terkim. Ve sonunda bir spor salonunda, spor antrenörü olarak işe alınmıştım. Sabahın erken saatlerinde kalkıp işe doğru yoladım. sabah yürüyüşümü yaparken arada ısınma hareketleride yapıyordum. Birden telefonum çaldı ekranda Gün ışığım ismini görünce gülümsedim.
Sabah erken uyanırsan ara demiştim. Canım sevgilim unutmamış. Telefonu açtığımda,"Neredesin sen" diye öfkeyle bağıran bir Bahar beklemiyordum tabi "Ne oldu aşkım bir sorunmu var?" Parktaki bir banka oturdum Baharın sesi kesildi iki uç defa seslendikten sonra "Emir hemen buraya gel" deyip telefonu kapattı. Ne kadar arasam da cevap vermedi şimdi ne yapacaktım. İşimin ilk günü eğer bu gün işe gitmesem büyük bir ihtimalle kovulacaktm. İşin canı cehenneme Bahardan daha önemli değildi. Hemen ana caddeye koşup kırmızı ışıkta duran ilk taksiye atladım. Taksiciye yolu tarif ederken bir kadın sesi " Dolu körmüsün? " diye bağırınca kadına döndüm. " Kusura bakmayın hanımefendi acil bir durum ." Taksici abey ordan atladı aynı adrese gidiyorsunuz söreyim mi? Yanımdaki kadın son bir defa beni baştan aşağı sürdükten sonra "Pekala" , diyerek kafa salladı. Kadın bana eleştirel bakışlarla bakıyordu bundan rahatsız olsamda ses etmedim. "Kulaklığınızın sesini biraz kısarmısınız." Bu söz banaydı telaştan kolaklığımdan gelen sesi bile duymuyorum "Çok pardon diyerek müziği kıstım ." Çok sert görünümlü bir kadındı, çok duygusuz bakıyordu. Araba mahalleye varınca hemen arabadan inip koşmaya başladım. Apartmanın merdivenlerinden hızlıca cıkınca Baharı elinde kolile karşımda gördüm. Ve yerde de bir sürü koli vardı, "Ne yapıyorsun aşkım ne bu koliler " Bahar nefes nefese kalmış bir şekilde "Zıkkım Emir zıkkım tamamı ne vardı tüm eşyalarını evime taşıdın" . Nasıl ya benim eşyalarımı niye kolilesin ki?
Neler oluyordu burda "Beni evdenmi kovuyorsun" diye bağırdım." Hayır olaylar farklı cok vaktimiz yok yardım et aşağı taşıyalım bunları " telaşla bakan mavi gözlerine daldım. Ne saklıyordu benden. Niye bu kadar telaşlı, "Ne oluyor burda" diye bir haykırış sesiyle baharla ben birden merdivenlere doğrulduk Bahar "hııh" dedi. Bu o kadın sırf taksi parasını ödemediğim için buraya kadar beni takip etmiş. Bahar şok olmuş donmuşken ben "Hayırdır hanımefendi benimi takip ediyorsun " diye sinirle bağırdım.
Ağzımdan cıkmasıyla pişman olmam bir oldu. Kadının yeşil gözleri sinirden kızıl saclarıyla aynı renge büründü. Baharın titrek bir sesle "Abla" demesiyle istemeden ağzımdan çıkan "siktir" kelimesiyle tokadı yemem bir oldu. Gözleri dönmüş bir sekile hızlıca nefes alıp veren kadına sinirle baktım. Karşılık verip vermeme arasında kaldım. Bahar onu sakinleştirmek için kolundan tutup uzaklaştırdı. "Sen bir erkekle mi kalıyorsun Bahar" diye bağırdı ürkütücü bir ses tonuyla. Bahar kızarmış bir şekilde "Açıklaya bilirim abla" dedi bende sevgilimin çaresizliğini izliyorum. Ablasından neden bu kadar korktuğunu anlayamıyorum. Gözlerini belerterek "Neyi açıklayacaksın" bir kadın anca bu kadar korkutucu olabilirdi. "Emir benim arkadaşımın ağabeysi bu ara durumları çok kötü kirayı ödeyememişler gidecek yerleri yok muş bende onlara kapımı açtım." Sevgilimin bu kadar usta bir yalancı olduğunu bilmiyordum. O bu yalanları söylerken onun yerine ben kızarıyordum.
Buraya gelmeden önce açtığım telefona lanet ettim. Bindiğim taksiye de lanet ettim. Sevgilimede hayret ettim. Usta yalancı cıktı." Demek paraları yokmuş taksi parasını da ondan ödemedi" . Diyerek bana alaycı bir bakış attı. Ben utanarak başımı eğdim. Titrek bir sesle "Evet" dedım. Sonra sevgilime bütün bunlara senin için katlanıyorum. Anlamında bir bakış attım. Kadında kolilere göz attıktan sonra "Bu koliler neden içeri alımak yerine dışarı çıkarılıyor. Zurnanı zurt dediği yere gelmiştik. Bahar Esra kendine yurt bulmuş bunlarda onun eşyaları gelip alacak." Sevgilim ayak üstü 40 yalan atmıştı ama bu iyi oldu zaten Esra diye biri yoktu. Kadın beni tekrar gözleriyle sürdükten sonra" Madem durumunuz kötü burda kalabilirsiniz". Diyerek ellerini birbirine bağladı. Bu sert görünümlü kadından böyle bir şey beklemiyordum. "Sağolun bu arada ben Emir" diyerek elimi uzattım. Elimi tutma gereği duymayarak. "Bende Yağmur memnun oldum ." Bana elini bile uzatmayan bir kadına ben ne diyebilirdim ki yavaşça elimi indirip Bahara baktım. Bahar bu durumdan hic rahatsız değildi gayet mutlu ve tam usta bir yalancı gibi davranıyordu. "Abla sen yorulmuşsundur hadi biz içeri geçelim Emir sende bu kolileri aşağı indir."
Onlar içeri girince bende kolileri aşağı taşıdım. Buraya gelmem hataydı,en başından beri buraya hiç gelmemeliydim. Beynimin bir yani artık işin yok derken diğer yanı artık burda yaşayacaksın. Kira derdi yok diyordu. Bu günün içindeki en sevindirici haberdi bu artık kira derdi yoktu...
İyi okumalar 😍
