"The CEO is my EX-HUSBAND"

Chapter Six

Chapter Six:

Zanea's POV

*Continuation Of Flashback*

Nagising ako ng may naramdaman akong humihimas sa tyan ko, kaya agad kong binuksan ang aking mga mata

At ganun nalang ang takot ko ng makita si Miller na sya palang humimas sa aking tyan, kaya agad akong lumayo at pilit na isiniksik ang aking sarili sa pinakagilid
Ng Kama

Kaya agad na sumama ang tingin nito sa akin na lalong nagpadagdag ng takot sa akin lalo na't unti-unti itong lumalapit at sisigaw na sana ako ng may biglang nagbukas ng pintuan at pumasok ang doctor

Teka-doctor? Wag mong sabihing?!

"Mrs, pwede ko po ba kayong makausap ng tayo lang?" Tanong nito kaya tumango ako samantalang si Miller naman ay lumabas

"D-doc a-ano p-pong nangyari sa m-mga a-anak ko?" Utal utal at umiiyak na tong ko

"They're okay naman po... Pero..." Tila nag-aalangan pa nitong sabi

"Pero??" Kinakabahang Tanong ko

"*sigh* pero nalaglag po ang isa sa kanila" dire-diretsong sabi nito

"At Hindi naman po siguro lingid sa inyong kaalaman na apat ang anak ninyo Hindi po ba?" Paninigurado nito kaya tumango ako

"Hayst, ngayon po tatlo nalang po sila at gaya ng sinabi ko kanina nalaglag nga po sya. I'm sorry Mrs" paliwanag at hinging paumanhin nito bago lumabas ng kwarto at iniwan ako ditong umiiyak

Nagpatuloy ako sa pag-iyak ng may kung sinong pumasok at don ko nakita ang lalaking may kasalanan sa lahat ng to... 'Si Miller'

"I-im sorry!" Paghingi nito mg paumanhin pero tiningnan ko lang sya ng malamig at sinabing

"Maibabalik ba ng sorry mo ang buhay na nawala na?" Malamig na tugon ko rito

"I-i know and by the way pwede ka na daw makalabas bukas ikalawa" he said at agad na umalis mg kawarto

*********

Linggo, araw ng paglabas ko dahil biyernes ako isinugod At Nandito kami ngayon sa kotse ni Miller at kasalukuyan syang nagda-drive pauwi

2 araw ko na rin syang Hindi pinapansin at binibigyan ko lang sya ng cold treatment tuwing kinakausap nya ko

"Nandito na tayo" biglang sabi nya at dun ko lang napansin na kanina pa pala kami Nakarating sa mansion
kaya agad akong bumaba at pumasok sa loon naramdaman ko namang sumunod sya kaya umupo muna ako sa isang one sitter sofa at ganon din sya

"*sigh* Hindi bat sinabi mo noon na mag-divorce na tayo? Pumapayag na ko" dire-diretsong sabi ko na nakapagpatigil sa kanya

"A-ano, No! Kamamatay lang ng anak natin tapos gusto mong mag-divorce tayo?! No! Hindi ako papayag!" Sabi nya at oo nga pala Hindi nya alam na may tatlo pa kaming anak at wala din akong balak sabihin iyon

"Bakit? Dba ito ung gusto mo kaya panindigan mo ito. At tsaka nga pala napirmahan ko ma iyon at ako na rin magfi-file" sabi ko sabay akyat sa aking kwarto at kinuha ang mga maleta kong ipinaimpake ko Kay manang Nellie kahapon, matapos ko itong kunin agad akong bumaba ng hagdan at nakita ko pa syang naghihintay don pero di kona sya pinansin pa at nagdire-diretso nalang ako papalabas at agad na sumakay sa aking kotse, narinig ko pa nga syang Tinawag ako eh

*******

Nandito ako ngayon sa bahay ng pamilya namin at nakwento ko na din sakanila ang lahat lahat pati ung p-pagkalaglag ng isa kong anak at pati ung sa divorce and buti nalang at pumayag sila

And now I've already had a choice at yun ay ang mananatili ako rito hanggang manganak ako at aalis kami ng bansa kapag isang taon na sila

*End Of Flashback*

"Yun ang lahat ng nangyari" pagtatapos ko sa kwento habang umiiyak kaming lahat maski si Maddie

"Sorry po mommy at nagalit kami sa inyo promise po na magpapakabait na po kami and now galit na kami sa Daddy namin!" Zach said while crying

"No, don't hate him okay? His still your dad tsana move on na! Right babies?" Sabi ko habang nakangiti

"Yes Mom!" They said in chorus then smiled at me and so I am

¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶

Reminder: Expect some wrong typos, grammar and more. Thanks!

A\N: Ayan na readers hinabahan ko na po yan lang po Muna kasi napuputol po ung pagu-ud ko ehh...