ေနာက္တစ္မ်က္ႏွာ(နောက်တစ်မျက်နှာ)( HIATUS)

Next pg_2

အေအးပိုက္ေလးကို အဓိပၸါယ္မဲ့ ကိုက္မိေနရင္း အေတြးက လြင့္ေနသည္။

ကၽြန္ေတာ္မွန္တယ္...ဆယ္ႏွစ္တာ အခ်ိန္ေတြ ကုန္ခဲ့ၿပီ၊ ကၽြန္ေတာ္ေပ်ာ္ရာမွာ ေနခဲ့တာ အခ်ိန္ေတြ ျဖဳန္းခဲ့တာ အေတာ္ၾကာခဲ့ၿပီ။

မားးးေျပာသလိုပဲ ကၽြန္ေတာ္ကိုယ္ပိုင္မိသားစုေလး တစ္ခု ရွိသင့္ၿပီ၊ တစ္ဦးတည္းေသာသား ကၽြန္ေတာ္ေၾကာင့္ မ်ိဳးဆက္ပ်က္ပါၿပီဆိုၿပီး မားးးးတစ္ခ်ိန္လံုး စိတ္ဆင္းရဲခဲ့သမွ်က ကၽြန္ေတာ္ ျပန္သိတက္ရမွာေပါ့။

သူ႔ကိုမခ်စ္ခဲ့လို႔လား၊ ဟင့္အင္း သံေယာဇဥ္ ရွိခဲ့တယ္၊ ခ်စ္တယ္ဆိုတာ သူ႔အနားမွာေနရင္ ေပ်ာ္ရတာမ်ိဳးလား၊ ဒါဆိုရင္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္သူ႔ကို ခ်စ္တယ္လို႔ပဲ ဆိုရမွာေပါ့။

ခင္ဗ်ားတို႔ေရာ ထူးဆန္းသြားလား၊ ကၽြန္ေတာ္ သူ႔အေပၚ ခ်စ္မခ်စ္ မသိဘူး၊ ဘာလို႔ (၁၀)ႏွစ္တိုင္ခဲ့တာလဲ ဟုတ္လား၊ ကၽြန္ေတာ္မွာ အေျဖရွိပါတယ္၊ စစျခင္းက သူ႔ကို အျမင္ကပ္လို႔ လိုက္ခဲ့တာ၊ ဘယ္အခ်ိန္ၾကည့္ၾကည့္ ဘယ္လိုေနရာမ်ိဳးမွာမဆို ေတာ္လြန္း ထင္းလြန္း ေပၚလြန္းေနတာ ကၽြန္ေတာ္လို အရာရာကို အရြဲ႕တိုက္တက္တဲ့သူ မ်က္လံုးထဲမွာေတာ့ ကန္႔လန္႔ႀကီး၊ ဒါေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္ လိုက္ခဲ့တာ ရည္းစားေတာ္ခဲ့တာ၊ မထင္မွတ္ထားေလာက္ေအာင္ ကၽြန္ေတာ္အေပၚ ေကာင္းခဲ့တဲ့သူ႔ကို လမ္းခြဲဖို႔ ေႏွာင့္ေႏွးခဲ့တယ္၊ ဒီၾကားထဲ ေကာင္မေလးေတြ အမ်ားႀကီးနဲ႔ သူ႔အေရွ႕မွာ တြဲလိုက္ ပ်က္လိုက္ပါပဲ၊ သူကေတာ့ အ့ံၾသဖို႔ေကာင္းေလာက္ေအာင္ ခြင့္လႊတ္ေပးခဲ့တယ္။

ဒါေပမဲ့ ကၽြန္ေတာ္ ၿငီးေငြ႕ေနၿပီ၊ သူ႔ကိုလက္လြတ္ေပးဖို႔သင့္ၿပီဆိုတဲ့ လူသားဆန္တဲ့အေတြး ဝင္လာခဲ့လို႔ ကၽြန္ေတာ္သူ႔ကို ဒီေန႔ ရက္ရက္စက္စက္ေတြ ျပဳမူၿပီး လမ္းခြဲခဲ့တယ္။

ဘယ္သူကထင္မတဲ့လဲ ကၽြန္ေတာ္ရင္တစ္ခုလံုးလည္း ကြဲေၾကေတာ့မတက္ ခံစားရမယ္ဆိုတာ။

"ကိုကို ကိုကိုလို႔"

ေဟာ ငုတ္တုတ္ေမ့တယ္ဆိုတာ ဒါမ်ိဳးကို ေခၚတာထင္တယ္၊ မားးးးမိတ္ဆက္ေပးတဲ့ ေကာင္မေလးကို ေရွ႕မွာထားၿပီး တစ္ကယ္ႀကီး ေမ့ေနခဲ့တယ္။