Letters From Earth. (#TYS2020)

Κρόνος.

Χαμένος στο χάος των μηνυμάτων.
Και όλων αυτών που ειπώθηκαν παλιά.
Σε ώρες που τα βλέφαρα μισόκλειναν.
Μόνο μια λέξη ξεχωρίζει.
Μόνο μια λέξη σε θυμίζει.
Ο Κρόνος.
Τούτος ο ασήμαντος- για μερικούς- πλανήτης.
Είχε για εμένα μεγάλη σημασία.
Τον ανέφερα τυχαία μια στιγμή.
Και απο τότε έγινε κάτι δικό μας
Κάτι που μόνο εμείς οι δυο μπορούσαμε να καταλάβουμε.
Και εσύ, στα μάτια μου άλλαξες.
Έγινες "Το Κορίτσι από τον Κρόνο".
Ναι!
Έτσι σε έλεγα, όταν έκλεινα το χέρι σου μέσα στο δικό μου και γελούσαμε.
Εκείνα τα χειμωνιάτικα απογεύματα.
Που περπατούσαμε μέσα στα στενά, της πόλης δίχως όνομα.
Και τελικά εκείνος ο πλανήτης συμβόλιζε τα αμοιβαία μας αισθήματα.

Τουλάχιστον έτσι νόμιζα τότε.

Μα εσύ είχες άλλη άποψη.
Γι'αυτό και μου είχες πει πως δεν ήθελες να φτάσω στον Κρόνο.
Και εγώ δεν σε είχα καταλάβει.....Μέχρι να 'ρθει το τέλος.

Αυτό είναι για εσένα λοιπόν.
Εσένα που λάτρευεις το φως των αστεριών.
Εσένα που το μυαλό σου είναι σαν το διάστημα.
Επικίνδυνο μα συνάμα μαγευτικό.

Εσένα που πέταξες μια ημέρα για τον Κρόνο.
Και μ'άφησες εδώ.