Letters From Earth. (#TYS2020)

Τελευταία σκηνή.

Τελευταία σκηνή
Πρωταγωνιστούν:εγώ, το κορίτσι απο τον Κρόνο και η πόλη.

Έκλεισα την πόρτα του αυτοκινήτου δυνατά.
Πήρα μια βαθιά ανάσα.
Το κέντρο γεμάτο από ανθρώπους.
Άπειρες ιστορίες διαγράφονταν στα μάτια τους
Άλλες μαρτυρούσαν την χαρά και τον ενθουσιασμό.
Ενώ άλλες την λύπη.
Και ανάμεσα σε όλους αυτούς το κορίτσι απο τον Κρόνο.
Να μιλάει στο κινητό του.
Πλησίασα αδιάφορα.
Με ρώτησε που πάμε, και εγώ άρχισα να προχωράω μπροστά.
Χωρίς καμιά κουβέντα.

Στα στενά πλέον δεν ηχούσαν τα γέλια μας.
Ούτε τα χέρια μας κρατιόντουσαν σφιχτά.
Μόνο η πόλη παρέμεινε η ίδια.
Μια πόλη δίχως όνομα.

Απο ψηλά όλα ήταν όμορφα.
Ακόμα και οι πολυκατοικίες, που βρίσκονταν ασφυκτικά κοντά η μία με την άλλη.
Είχαν την δικιά τους χάρη.
Ο ήλιος είχε κρυφτεί. Ροζ πινελιές χορεύαν δίπλα στα σύννεφα, σαν αερικά.
Η ατμόσφαιρα μεταξύ μας παράξενη.
Κοιταζόμασταν με κενά βλέμματα.
Λες και δεν είχαμε ζήσει τίποτα μαζί.
Έσπασα το κύκλο της σιωπής λέγοντας οτι έχασα το αγαπημένο του βιβλίο.
Είπα ψέματα.

Η αλήθεια είναι πως ήθελα να κρατήσω κάτι δικό σου.
Γιατι ήξερα πως κάποια στιγμή θα λέγαμε αντίο.
Άρχισες να βουρκώνεις. Εγώ κοίταξα κάτω.
Τα χειρότερα δεν είχαν έρθει ακόμα.

Μια εβδομάδα πρίν μου είχες πει οτι ίσως σου αρέσει κάποιος άλλος.

Ίσως τελικά όντως να μην ξέρεις τι θέλεις.
Παραμένεις, ακόμα και σήμερα, άγνωστη σαν το διάστημα.

Αντέδρασα όσο πιο ψύχραιμα μπορούσα.
Είπα οτι περάσαμε καλά.
Ότι τον τελευταίο καιρό είχες απομακρυνθεί.
Και πως εγώ άρχισα να μπερδεύομαι ως προς το τι ένιωθα.
Έτσι πρότεινα να χαλάσουμε, ότι και αν ήταν αυτό που είχαμε.
Τόνισα οτι δεν είμαι άνετος με το να είμαι φίλος σου.
Αυτή ήταν η αλήθεια.

Ποτέ μου δεν θα σε δω φιλικά, κορίτσι απ'τον Κρόνο.
Προτιμώ να είμαι ένας γνωστός...Η καλύτερα-ένας ξένος.

Δάκρυα κυλούσαν στα μάγουλά σου.
Οι υπόλοιπες στιγμές κυλήσαν αστραπιαία.
Κατεβήκαμε ξανά στο κέντρο.
Αγκαλιαστήκαμε για τελευταία φορά.
Μια αγκαλιά αρκετών λεπτών που τελείωσε με το τελευταίο μας άγγιγμα...Ένα στιγμιαίο φιλί.

Έπειτα ο χρόνος ξανακύλησε
Και καθένας ακολούθησε την δικιά του διαδρομή.
Αντίο.

Κατ

Τίτλοι τέλους.