[C] Engkau Takdirku

48- Maaf

※
※
※
※

"baru sekarang nak bagitahu awak suka saya?" Tanya sara geram

"Tak,bukan tapi-" ayat alif tak dapat disambungkan bila seseorang muncum dibelakang sara

"Sara,bincang dekat luar ye? Ni kan kawasan masjid ye." ujar datin qairina

"Baik mama." ucap sara dan terus keluar dari kawasan masjid

"Alif,bincang dengan sara elok elok ye.asyraff dah cerita semuanya dekat auntie." terang datin qairina

"Thank u auntie." ucap alif dan pergi dapatkan sara.alif keluar dari kawasan masjid dan dia nampak sara tengah berdiri dikereta milik asyraff dan alif pun berdiri depan sara

"Sara, saya cuba bagitahu awak, tapi saya tak yakin dengan perasaan saya terhadap awak masatu.saya minta maaf.tapi lepas asyraff bagitahu yang umi masuk minang awak, saya rasa seakan ada benda hilang dari hidup saya." terang alif dan cukup membuatkan sara pelik dengan ayat terakhir alif tu

"Umi masuk minang saya? What do u mean?" Tanya sara pelik

"Asyraff he lied me, dia cakap umi masuk minang awak untuk farhan." terang alif jujur

"Sebab tu saya telefon,mesej awak tak reply?" Tanya sara inginkan kepastian

"Yup" jawab alif jujur

"Sebab tu? What did u think yang saya yang akan kahwin dengan abang farhan?" Tanya sara geram

"U said yang farhan akan kahwin 3tahun akan datang lepas awak habis sambung belajar.lepastu awak cakap hias hantaran" ujar alif

"Then u was the one yang salah....kenapa tak tanya??" Bengang sara

"Iye saya tahu saya salah..tapi awak pun salah jugak..sebab tak terangkan cerita sebenar...saya sanggup pergi tempat belajar awak untuk jumpa awak sebelum awak jadi milik farhan..saya nak luangkan masa saya untuk awak hanya dekat sana.sebab tu saya balik awal sebab saya takut yang saya tak dapat buang perasaan suka dan sayang saya dekat awak" terang alif dengan muka yang seakan sedih.malah airmata juga seakan bertakung ditubir matanya

"Saya salah? Awak pun salah sebab tak tanya betul betul..okay saya cakap hias hantaran for abang farhan dan dan atilia punya majlis...berlangsung perkahwinan lepas 3 tahun saya sambung belajar sebab dia taknak ganggu saya masa belajar...dia nak saya habis belajar dulu baru dia decide...walaupun saya dah cakap tak payah tunggu saya...and now awak nak salahkan saya? Saya punya macam orang gila tak dapat call awak,mesej awak pun tak reply....what am i to u? Okay saya cakap saya suka awak juga but tu dulu...saya suka,seronok dan gembira sangat bila awak sanggup terbang pergi london jumpa saya tapi saya salah..awak anggap masa awak pergi sana supaya kita tak jumpa dah... saya mengadu dekat daniel..malah saya sendiri pernah tanya awak samada saya patut sambung belajar atau tak  but awak suruh saya sambung....dah la suruh saya sambung belajar.lepastu tak hantar pemergian saya dekat airport pula tu....apa lagi yang saya tak explain dekat awak? Semua dah dengar kan..now kita dah tak ada apa apa.saya pergi dulu" marah sara panjang lebar dengan muka geram

"Sejak bila awak suka saya?" Tanya alif

"Dah lama tahu tak.dah lama!!! Sejak awak jaga saya dekat hospital tu lagi" marah sara

"Sara,please..give me one 1 chance" pinta alif seakan merayu

"For what?" Tanya sara geram

"Supaya saya dapat jadikan awak milik saya" rayu alif

Sara diam..sara mendengus dan jalan tinggalkan alif dekat situ

"Sara!!" Panggil alif

"I need time to think" ujar sara dan terus tinggalkan alif dekat situ