Bu akşam sana şiir okumak istiyorum durmaksızın,
Orhan Veli'nin umarsızlığı ile takmadan kafaya hiçbir şeyi
Aşk adamı Ümit Yaşar olup çok sevmeyi seni,
Adımı kaybetmek uğruna Cemal Sürey(y)a gibi,
Nazım'ın umuduyla aydınlatmak geceyi ansızın.
Bir saz semaisi çalsa alttan alttan,
Bir kaç dize de gözlerin doğsa ay yerine,
Gülüşün nakaratı olsa bir şarkının, dökülse tellerine sazın.
Attila İlhan'la otursam rakı sofrasına,
Şerefine içsem hayatımdaki mecburiyetine varlığının.
Gel diyemem git diyemem diye girsem şarkıya,
Araya bir kaç dize de kendimden sıkıştırsam,
Bir farkı yok ya senden Özdemir Asaf'ın Lavinia'sının.
Sen hep baharsın, ya çiçek açarım dibinde dizinin,
Ya da yaprak dökerim gurbetinde sensizliğin,
Bu yüzden kıymeti yok ömrümde ne kışın, ne de yazın.
Seni ne çok sevdiğimi anlamıyor insanlar bir kaç kelimeyle,
O kelimelere yüklediğim hissiyatı bilmediklerinden olsa gerek,
Sözlükten kelime seçip şiir yazayım istiyorlar,
Ozan olup Aşık Veysel gibi sevmek varken,
Maddeden ibaret sevdalara edebiyat diyorlar,
Aman ustalar duymasın sakın.
Boşver sevdiğim boşver bizim efkârımız bize yeter,
Bir saz semaisi çalsa alttan,
Biraz ustalardan biraz benden şiir okusam sana
Sabaha kadar durmaksızın durmaksızın....
C.Ç. 02.12.2019
