Bu bölümü kendini çirkin sananlar için yazıyorum. Aynı benim gibi..
Kendine çirkin demen, kendini çirkin görmen yanlış. Çünkü sen kendini uyurken görmüyorsun. Sessiz ve kitap okurken görmüyorsun. Kahve içerken ağzından bir damla döktüğünde de görmüyorsun. Gözlerin biri için yaşam kaynağı olabilecek derecede ışıldadığında da..
Kendini başkasına sevgi dolu bakarken görmüyorsun, kalbin birinin içini ısıtacak kadar sıcacıkken de. Böyle anlarda ayna yok önünde. Kimsenin yok. Sen gülümsediğinde hatta kahkaha attığında, mutluluk sorusuna cevap verilecek kadar güzel olduğunu bilmiyorsun.
Topla kendini artık. Kendine gel. Dışındaki teninin kötü görünmesi önemli değil. Sen duyguların, düşüncelerin ile varsın. Bunu kaybetme sakın. Ağladığında bile güzelsin hem. Şimdi beraber ne yapıyoruz? İçimizdeki güzellikleri düşünüyoruz sadece. Birinin size çirkin demiş olmasına aldırmadan.. Herkes karakteri ile güzelleşir.
Dün hayatımın en garip tanışmasını yaşadım diyebilirim. Ben bezelyeyi çok severim ve kendi bezelye tanemi de buldum sanırım. (Seni gördüğümde vurdu bir kalp krizi.. Yapma nolursun şarkısının hiç bu kadar anlam kazanacağını bilmezdim bezelye.)
Her neyse yine boş konuştum.
(Not: Yazılan olayı 12.11.19'da yaşadım. Burada paylaşmak ve paylaşmamak arasında gidip gelirken kendimi burada buldum.)
Sevgi ile kalın 💫
ŞİMDİ OKUDUĞUN
whether you know it or not
RandomHayatta inişler de var çıkışlarda. Ben de kendi yaşamımdan bazı şeyleri anlatacağım aslında. Hayatıma dahil olup okumak isteyenler, hoşgeldiniz. Her duygunun en sonunda bitişi de vardır. Nefret mesela, en sonunda yoruluyor ve o duyguyu bir zaman son...