Vanuit Vera
Ik wil weten wat er met Owen is? Waarom fiets die kei hard weg? Hij kan toch wel zeggen wat er is?
Ik denk na en een tijdje later word iedereen wakker. 'Waar is Owen?' vraagt Nils kijkend om hem heen.
Ik haal mn schouders op, 'Hij werd gebeld en 1 minuut later was die weg.' Iedereen kijkt me vreemd aan maar we besluiten Owen te laten gaan en te gaan ontbijten. Ik zie dat Mirthe er mee zit dus zeg maar dat Mirthe hem moet appen. 'Hij heeft vanacht om 3uur laast gezien.' en ze slaat dr ogen neer, 'komt wel goed.' Ik ga naast Nils zitten aan de lange eettafel, hij kijkt me aan en lacht met zn schattige lachje naar me. Ik lach trug en geef hem een kusje op zn wang.
Vanuit Owen
Misschien had ik het beter toch aan Vera kunnen vertellen, straks maakt iedereen zich zorgen...Ik loop het ziekenhuis in en kijk nog even snel naar welke kamer ik moet. Ik neem de trap; dat gaat zoveel sneller. Ik ren de kamer in en kniel naast het bed, 'Gaat het met je?' vraag ik en ik pak dr hand. Mama komt aanlopen en zegt;'Ze ligt in coma owen..' er stromen tranen over mijn wangen en nog even pak ik dr hand... Mijn nichtje, mijn alles, mijn tweeling nichtje, mensen zeggen dat tweelingnichtjes en neefjes niet bestaan, maar de relatie tussen mij en Megan was zo hecht.. Ze was mijn zusje en bestevriendin, ze is zelfs 1dag na mij geboren!! 'Is er kans dat Megan uit dr coma komt?' Vraag ik wanneer de zuster binnen komt lopen. Ze doet de slangentjes van Megan goed en zegt dan;'Er is kans, maar die kans is 1 op de 50, dus hopen is het beste.' je zou is moeten weten wil ik zeggen,maar ik houd me in. Hopen dus
Vanuit Rein
'Zullen we iets leuks doen?' Stel ik voor, iedereen is het ermee eens dus besluiten we te gaan zwemmen. We spreken om 1uur bij het zwembad af zodat iedereen zn spullen kan wegbrengen en kan ophalen. Ik fiets alleen want Owen is weg, Owen woont tegenover me, dus nu hij er niet is kan ik ook niet met hem fietsen.. Zou ik naar Owen's huis gaan, en verhaal halen? Maar nee, ik doe het toch maar niet. Ik doe de deur open met mn huissleutel en meteen zeurt mama;'Rein? Waarom kom je nooit door de achterdeur?' 'Omdat ik ook door de voordeur kan?' Ik gooi mijn tas neer en ga naar boven. Ik prop alles in een tas en roep nog even dat ik ga zwemmen. 'Heb je geld?' Vraagt mn moeder wanneer ik de deur wil dichtgooien. Ik wil naar boven lopen maar mama duwt me geld in de hand. 'Ah dankje mam.' En ik geef dr een kus. Aangekomen bij het zwembad staan alleen ik, Isis en Vera er. 10 minuten later zijn de andere er ook eindelijk.. Ik ga in het babypashokje; die is zo lekker groot.. Als ik klaar ben staan alweer alleen Isis en Vera er, 'Kiki en Mirthe zijn altijd (te) laat.' Waarschuwen Isis en Vera me, ik lach en zeg dat ik meestal ook heel laat ben. Ik loop naar Kiki's hokje en kijk voor de zekerheid even er onder of het echt Kiki is; maar ja het is er een rommel en het zijn dr spullen. Wanneer ze er eindelijk klaar is til ik dr op en draai een rondje, ik gooi de spullen in Nils armen en ik ren met Kiki door de douches en spring dan in het zwembad; Gelukkig ze lacht. Als de andere ook in het water zijn stellen ik en Kiki voor om van de glijbanen te gaan, als we eindelijk aan de buurt zijn gaan we met zn allen achterelkaar; Ik voorop met Kiki op mn schoot, ik hou dr stevig vast en geef dr ook een kusje in dr nek, ze lacht en Daan schreeuwt dat we moeten gaan dus ik zet me af. Als we beneden zijn gaan ik en Kiki in het bubbelbad samen met Nils en Vera. Nils pakt Vera's handen dus ik doe hetzelfde bij Kiki; ze bloost en zegt dat ze van me houd. ''Ik vergeet je niet' Zeg ik en ze legt dr hoofd op mn schouder.
Korte part i'm sorry!
Vandaag komt er sws nog een nieuwe part bij ! x
Vote?? Ty!!
JE LEEST
Ik vergeet je niet || MainStreet fanfictie
Teen Fiction(geschreven in 2013/2014) Dit is mijn 1e story. Over deze story: Het gaat over een vriendinnengroep ; Mirthe: Een meisje die altijd te laat is en best druk is. Ze zit op paardrijden en is ALTIJD in een goed humeur. Isis: Een rustig maar heel vroli...