Ik vergeet je niet || MainStreet fanfictie

Ik vergeet je niet part 21

*Zoals jullie (waarschijnlijk) al gezien hebben heb ik een nieuwe header! Want de vorige was op het strand, en het was zomer achtig, en nu het in mijn story ook binnenkort herfst/winter word vond ik het niet meer echt passen. Het kan dat het over een tijdje wéér veranderd, oke dat was het*

Vanuit Vera

Ja, ik heb het inderdaad gehoord van Kiki, Rein en Pim. Ik vind het zoo sneu voor Kiki!! Maar ik kan me er beter niet meer mee bemoeien; dan word het vast en zeker nóg erger. Ik sta op en loop naar beneden, het is vrijdagavond 5uur, ik ga zo uiteten met Nils, Kiki en Rein. Ik heb een leuk shirtje met een zwarte broek aan, ook besluit ik om mn nike's aan te doen. Ik strik mn veters, pak mn jas en pak geld. 'Doei mam!' Ik ga door de voordeur en loop naar Nils; Nils moeder gaat ons 4 brengen. Het is al schemerig buiten, ook merk ik dat ik telkens achterom kijk; ben ik bang? Ik ga sneller lopen en kom eindelijk aan bij Nils. Wanneer ik wil aanbellen schiet de deur al open; 'Hee Vera!' Ik geef hem een knuffel en begroet ook Nils moeder. 'Kiki en Rein komen over 5minuutjes.' Zegt Nils, ik knik en ga zitten op de bank. Wanneer Rein en Kiki er zijn trek ik mn jas weer aan en ga naast Kiki en Rein op de achterbank zitten. 'Nemen jullie maar een taxi terug.' Stelt Nils moeder voor wanneer we er zijn. Hij knikt oke en ze geeft hem geld. Ik stap uit de auto en zwaai nog even naar Nils moeder; ze is zo'n lieve moeder.. Als Nils Moeder wegrijd pakt Nils mijn hand en trekt me mee naar binnen.

Vanuit Isis
'Wil je popcorn?' Vraag ik aan Daan vanuit de keuken, hij zegt jaa en ik gooi een zak maar Daan die vervolgens op de grond valt. 'Moet je maar vangen!'Schreeuw ik, hij kijkt me brutaal aan en rent naar me toe, hij pakt me bij me benen en tilt me op zn schouders. Ik hang op de kop, half over zn rug. Ik gil maar Daan lacht telkens harder. Ik doe mijn koude handen onder Daan's shirt, meteen gilt Daan ook. 'Zet je me nu neer?' Vraag ik nog steeds op de kop hangend. Hij lacht en zet me dan neer. Ik ren naar de bank en pak de popcorn;'Ik wil de eerste!' Schreeuwt Daan, ik schud mn hoofd en prop een hele hand popcorn in mn mond. Daan lacht en geeft me een kusje op mn mond die nog steeds helemaal vol is met popcorn. Daan doet hetzelfde en pakt ook een volle hand popcorn, maar hij lacht en alles valt op de grond. 'Je moeder is echt blij als ze thuis komt.' 'Daan?' 'Ja?' 'Blijf je slapen?' Stel ik voor, even denkt die na, maar dan zegt die;'Wanneer komt je moeder terug dan?' 'Overmorgen.' Hij knikt en ik geef hem een knuffel. Als onze 2e film is afgelopen besluiten we te gaan slapen. Het is inmiddels ook al half2. 'Waar moet ik in slapen Isis?' Ik loop naar mn kast en gooi een sportbroekje en een te grote zwarte trui naar Daan. 'Goed gevangen!' Schreeuw ik entoushiast, hij lacht en trekt de gegooide kleren aan. 'Mooi?' Vraagt Daan, ik lach en knik; het past ook nog! Ik ga naast Daan in mijn tweepersoonsbed liggen en na een halfuurtje slapen we beide.

Vanuit Rein

Het is inmiddels al 3 uur; ik kan echt niet slapen. Kiki doet wel alsof ze vrolijk is, maar ze is het niet. Pim maakt haar helemaal kapot. Maar wat moet ik dan? Hij luistert echt niet naar me.. Hij zit 2klassen hoger dan mij en Kiki (gelukkig op een andere school) Ik besluit Kiki te appen, okal slaapt ze; het boeit me niet. Ik doe mn mobiel aan en kijk dr laast gezien; 16;58. Dat was nog voordat we uiteten gingen, wat raar; normaal kijkt ze altijd dr app. Ik besteed er geen aandacht aan en typ een heel lang bericht met als eind zin; 'Ik vergeet je niet'

Vanuit Daan

Ik word wakker van een harde bonk, ik schrik omhoog en kijk om me heen; er is niks te zien, ook Isis is al beneden. Ik sta op en loop naar beneden. 'Hee' Roep ik wanneer ik beneden ben; geen antwoord. Ik kijk naar de keuken; niemand. Ik loop naar de tuin; maar ook daar is niemand. Ik denk na, ze zou niet weggaan? Ze heeft ook geen briefje achtergelaten. Maar ik kan niet buiten gaan zoeken; dan kan Isis waarschijnlijk niet meer naar binnen, want ik denk niet dat ze aan een huissleutel heeft gedacht. Ik bel dr 2x maar krijg geen antwoord. Ik besluit om het een keer met de huistelefoon te proberen, maar ook daar geen antwoord. Ik kan wel huilen nu, dit is toch raar?

Vanuit Mirthe
Ik ben zo net gebeld door Daan; Hij heeft alles uitgelegd. Ik pak zo snel als ik kan mn fiets en fiets als een gek naar Isis huis. Daan staat al in de deuropening. Ik gooi mn fiets op de grond en stap met jas en al naar binnen. 'Fijn dat je me gebeld hebt' 'Geen dank' zegt Daan. Ik ga op de bank zitten en denk na. 'Heb je dr moeder al gebeld?' Vraag ik dan. Hij schud zn hoofd en belt dan met de huistelefoon naar dr moeder. 'Hee schat' Zegt Isis moeder. 'Met Daan' Zegt Daan 'Oh, hoi Daan' even is het stil maar dan vraagt de vrouw wat er aan de hand is. Daan legt alles uit, en ook Isis moeder is geschokt. Na een tijdje hangen we op. Het is inmiddels al 2uur na de 'verdwijning' Maar dan naar weer 1uur gaat de telefoon. 'Neem jij op?' Vraag ik met ogen op Daan gericht. Hij knikt en zet hem op speaker. 'Hallo?'Zegt Daan, even is het ongemakkelijk stil maar dan begint degene aan de andere kant te praten;'Ze is weg, en ze blijft weg.' Daan en ik kijken elkaar aan en dan word er op gehangen. 'Dit kan niet waar zijn!!' Schreeuw ik door het huis. Ik kijk naar Daan; hij kijkt niet bepaald blij. Ik ga naast hem zitten en klop op zn rug, 'Het komt goed Daan.' Ik geef hem een (vriendschappelijke) knuffel en even zitten we daar zo maar dan laat ik los. 'We moeten wat gaan doen.' Stel ik voor, 'Wat dan?' Zegt Daan hopeloos. 'Ik denk dat er wel meer aan de hand is, ze is echt niet naar de supermarkt ofzo, dit alles is raar.' Daan knikt en staat op. Maar dan naar weer een uur in huis zoeken (naar informatie) gaat weer de telefoon.