Nie, nie zapomniałam
Jak tuliłaś mnie do snu
Jak wycierałaś moje łzy
Jak wstawałaś do mnie w nocy
Jak mówiłaś, że kochasz
Tym bardziej boli
Czemu tak powiedziałaś?
Nie przejęłaś się łzami
A potem jakbyś zapomniała
Jakby to nie miało miejsca
Nie zapomniałam
Nie wybaczyłam
Nie obchodzi mnie co inni pomyślą
Pewnie, że jestem okropna i niewdzięczna
Może jestem
Ale chciałam tylko, abyś mnie kochała
I się czasem szczerze do mnie uśmiechała
Wiem, że nie jesteś dumna
I wiem, że Cię rozczarowałam
Ale nie potrafię przestać o tym myśleć
Przestać słyszeć
Dlaczego?
Kocham Cię
Chcę żebyś mnie kochała
Pewnie tak jest
Ale ja nie widzę tego już od dawna
A w domu czuję się obca
I tak mnie traktuje siostra
Mnie to nie bawi
A jej nikt nie gani
Nie wiem czy mam się gdzie podziać
Nie czuję już nic
Po prostu uciec chcę
Przepraszam, mamo
Wciąż kocham Cię
Ale wybacz mi, proszę
Nie pokażę, nie
Gdyż to ciągle boli mnie
Do szału doprowadza
Cisza dobija
Lecz słowa nie wychodzą na świat
CZYTASZ
wiersze
Poetrygłównie białe *wiersze pochodzą z okresu gimnazjum i pierwszych miesięcy w technikum* jedne smutne, inne śmieszne, jedne dziwne, inne głupie, jedne prawdziwe, inne są tylko moim zmartwieniem i wytworem wybujałej wyobraźni, kolorem tęczy, kroplą des...
