~ Voor Elkaar Gemaakt (Joli / Liry FF) [NL]

3

POV Jeremy
Link is nu al een paar dagen bij mij. Hij zal toch binnenkort wegmoeten, hij kan niet bij mij blijven voor de rest van zijn leven. Ik probeer op te nemen, maar Link ligt op de achtergrond te slapen. Ik zal hem toch moeten wegsturen, “Link?” zeg ik zachtjes terwijl ik hem wakker maak. “hmfm” mompelt link, en hij opent zijn ogen half. “Wakker worden.” zeg ik, en ik zie een glimlach op zijn mond verschijnen, waardoor ik ook glimlach. 

na een tijdje zit Link aangekleed en al op mijn bed. Ik loop rustig naar hem toe en ga naast hem zitten, “Hoe is de situatie tussen jou en je vader?” vraag ik zachtjes. Link wordt rood en kijkt naar zijn voeten, hij zegt niks. “Niet goed he?” mompel ik zachtjes. Link zegt nog steeds niets. “Het spijt me Link.. Het wordt toch tijd dat je hier weggaat.” zeg ik. Ik zie heel veel verdriet in Links ogen. Waarschijnlijk is hij gestresst waar hij nu heen moet. “Als ik wil kan ik Joost voor je bellen? Je kan waarschijnlijk wel bij hem slapen.” Link probeert te glimlachen, maar hij blijft alsnog verdrietig. Wil hij dan zo graag bij mij?

POV Link
Ik sta naast Jers auto. Hij gaat me wegbrengen naar Joost toe, want van Joost mocht ik bij hem blijven slapen. Ik wil gewoon bij Jer blijven, waarom word ik weggestuurd? Hij vind me niet leuk genoeg om bij hem te blijven… Ik voel een heel vervelend onderbuik gevoel. Hij mag me niet, hij liet me alleen door medelijden bij hem slapen. “Kom je nog?” zegt Jer, die in de auto zit. Ik stap in. Jer rijdt naar Joost toe en de hele reis blijf ik naar Jers ogen kijken. Het verbaast me dat hij het niet heeft opgemerkt. Ik ben bang dat hij erachter kom, maar ik kan gewoon niet stoppen met het kijken naar zijn ogen.

POV Joost
“Kom binnen.” zeg ik uitnodigend. Jer schudt zijn hoofd: “Ik moet gelijk door, zie je wel bij LOG of Milan Knol opnames, Link” Link glimlacht, maar zijn ogen zijn troebel van verdriet. “Nou kom binnen Link, doei Jer!” zeg ik. 
Link en ik zitten samen op de bank, “Smash?” vraag ik opgewekt. Ik zie Links ogen twinkelen, “Als ik win, kook jij vanavond en andersom!” Ik knik, “Kom maar op!” 
Uiteindelijk heb ik Link ingemaakt. “Jij kookt!” roep ik. “Ja maar!” Roept Link. “Het zijn je eigen regels!” zeg ik lachend. “Zucht.” zegt Link. “Acht het duurt toch nog even voordat we gaan eten, zullen we nog zolderkameren?” vraag ik, Link knikt.
Na de zolderkamer kijkt Link in de koelkast wat we gaan eten. Hij pakt wat spaghetti. en begint te koken, zo te zien is hij er echt behoorlijk slecht in. Bij hem thuis kookt zijn moeder natuurlijk altijd. Grinnikend kijk ik toe. 
Als we gaan eten, smaakt het nog niet eens zo slecht, maar het is ook niet goed. “Ik ben een geboren kok.” Lacht link. Ik knik, “Ach ja, je leert het wel.. Ooit.”