flashback
დიდი ხანია 'ცამეტი' რკინის კართან დგას და ცდილობს ძალა მოიკრიბოს. კარს უკან იმ ხალხის შვილები არიან ვინებმაც მას სული დაუმახინჯეს.
ვერც კი წარმოიდგენთ რამხელა ძალა დასჭირდა კარის სახელურს შეხებოდა.
ბოლო იყო...
ბოლო ნაკადი. ამის შემდეგ ცხოვრებას ისე განაგრძობდა როგორც ყველა დანარჩენი.
მაგრამ შეძლებდა იმ ტკივილის დავიწყებას რაც განიცადა?
იმ ყველაფერს დაივიწყებდა რაც მას მიაყენეს?
რა თქმა უნდა ვერ შეძლებდა...
მას არავინ ჰყავდა და არც ჰყავს ისეთი ვინც გაუგებს და იმას გაიზიარებს რასაც ის განიცდიდა. ვინც მოუსმენს და ყველანაირად ეცდება შეიყვაროს ის ისეთი როგორიც არის.
თავისი წარსულით.
პირველი შეხება...
პირველი კოცნა...
უცნაურ გარემოში. წყლის ქვეშ. ეს სადისტი ნაბიჭვარი იმას იფიქრებდა რომ ამ გოგონას შეხება მას სულიერ ტკივილს დაუამებდა?
flashback end
Hellen's p.o.v
მუცლის არეში წვის შეგრძნება მაიძულებს თვალები გავახილო. საწოლზე ვჯდები და ვხედავ რომ ყველაფერი სისხლითაა მოსვრილი. საწოლიდან ჩამოვედი. აბაზანაში შესვლა გადავწყვიტე მაგრამ იატაკზე აღმოვჩნდი. თავბრუსხვევა ვიგრძენი.
რა ჯანდაბა მჭირს?!
წვალების შემდეგ საწოლთან მივხოხდი რა დროსაც კარი გაიღო და ნაილი შემოვიდა.
საწოლს შეხედა თავი გააქნია და ჩემთან მოვიდა. ადგომაში დამეხმარა.
-შეგიძლია სააბაზანომდე მიმიყვანო?_თავი გააქნია.
-თავს უკეთ რომ იგრძნობ დამიძახე_მითხრა და ოთახიდან გავიდა. ხომ შეიძლება რომ დამეხმაროს. მაგრამ ის ხომ მკვლელია.
YOU ARE READING
13 ❗ 🔞
Fanfiction"...შენ იქნები ჩემი 'თოჯინა'_მითხრა მან.. რას ნიშნავს თოჯინა? მის ლამაზ ცისფერ თვალებს ვუყურებდი ის ისეთი მშვიდია მაგრამ ეს სიმშვიდე ძალიან მაშინებს..ოთახს თვალი მოავლო და მზერა სკოტზე შეაჩერა..._პირველი შენ იქნები..._ღრმად ამოისუნთქა და კარისკენ წა...
