ბოლო თავი არაა ეპილოგი გელით წინ
ღამით სახლში მიმიყვანეს. ზეინი ჩემზე ზრუნავს მაგრამ ეს უხერხულ სიტუაციაში მაგდებს.
დილამდე თვალი არ მომიხუჭავს. როგორც კი მზის სხივები ოდნავ აკიაფდა საწოლიდან წამოვხტი. სახლში ვერ ვისვენებ მინდა გავიგო ნაილი იპოვეს თუ არა.
საააბაზანოდან გამოსული გარდერობის წინ ავიტუზე. ტანსაცმელი შევათვალიერე. ნახევარი ჯოზის ეკუთვნის. სულ ტოპი მაისურები ეცვა ხოლმე და მაიძულებდა მეც მისნაირად მცმოდა. უყვარდა როცა ხალხს ტყუპები ვგონოდით.
შავი ტოპი ავიღე ჯოზის ტანსაცმელებიდან. ჯერ კიდევ აქვს იასამნის სურნელი. ჯოზი გიჟდებოდა იასამანზე. გავემზადე დიდად არ მსურდა მაგრამ მაინც ჩავიხედე სარკეში
ჯოზის სპორტული მოსაცმელი მოვიცვი. მასაც იასამნის სურნელი ასდის.
ნეტავ შემეძლოს ჩემი პატარას კიდევ ერთხელ ნახვა. გული მეწვის.
ჩემში პატარა გოგოა რომელიც ბოლო ხმაზე გაჰკივის.
უნდა რომ მისი გაიგონონ.
გარეთ გამოსვლაა სურს.
სურს ყველაფერი დაამსხვრიოს.
მისი განწირული კივილი ჩამესმის.
ვცდილობ დავაიგნორო და ყურადღება ისევ ჩემს ჩალურჯებებზე გადამაქვს.
ხელებზე დალურჯებები მოსაცმელმა დამიფარა მაგრამ მუცელზე მაინც მეტყობა. მოსაცმელი შევიკარი სახლი დავტოვე და განყოფილებაში წავედი.
YOU ARE READING
13 ❗ 🔞
Fanfiction"...შენ იქნები ჩემი 'თოჯინა'_მითხრა მან.. რას ნიშნავს თოჯინა? მის ლამაზ ცისფერ თვალებს ვუყურებდი ის ისეთი მშვიდია მაგრამ ეს სიმშვიდე ძალიან მაშინებს..ოთახს თვალი მოავლო და მზერა სკოტზე შეაჩერა..._პირველი შენ იქნები..._ღრმად ამოისუნთქა და კარისკენ წა...