The Limit Of Her Love (Book 1)

CHAPTER 20

Saturday came I prepare my things para umuwi sa probinsya magcocommute lang ako iniwan ko kase ang sasakyan ko sa bahay nung pumunta ako dito.

Pumara ako ng taxi para magpahatid sa airport. Sasakay ako ng eroplano para less hassle isang oras ang travel time galing dito papuntang masbate.

Umupo muna ako sa waiting area habang naghihintay na tawagin ang flight number ko. I didn't text art nor inform him na aalis ako kase alam ko namang wala siyang pakialam.

Ng marining kung tinawag na ang numero ng sasakyan kung eroplano naglakad na ako. Pagpasok ko nahanap ko agad ang seat no. Ko at nagsettle down. Matutulog nalang ako mamaya pagnagtake off na.

Pagkatapos ng madaming instructions I closed my eyes to fall asleep pero yung katabi ko ang ulo tumama sa balikat ko kaya napamulat ulit ako. Ay si kuya ginawang unan ang balikat ko close? Siguro kanina pa to natutulog at bumagsak lang saakin. Ano ba yan tutulak ko ba o itutulak? I mean hahayaan?

Hayaan na nga matutulog nalang ako kawawa naman kung tatanggalin ko ang ulo. Ipinagpatuloy ko nalang ang pagtulog.

~~~~

Kanina ko pa tinatawagan si jan pero hindi niya sinasagot ang tawag ko puro out of coverage im worried kase wala siya sa condo niya ng pumunta ako kanina. I combed my hair out of frustration. Asan naman ang babaeng yun?

Tinawagan ko si rick "why do you call?" He lazily asked "asan si jan!?" My blood boilding of the thought na kasama niya si jan. "Why would you ask me? Diba responsibilidad mo yun?"

So it means hindi niya kasama si jan kung ganun asan si jan!? "Don't say na hindi mo alam kung nasaan si jan? Hahahha baka iniwan kana pare" sa sobrang galit ko sa sinabi niya binaba kuna ang tawag at itinapon ang cellphone ko sa pader. Nanginginig ang kamao ko gusto kung manuntok. ASAN NA KASE ANG BABAENG YUN!

~~~~

Nagising ako dahil sa may yumuyugyog sa balikat ko it is the man who make my shoulder his pillow. "Miss gising na nagsisibabaan na ang pasahero" sabi niya at tumayo. Tumayo na din ako at nagsimula ng malakad nasa unahan ko siya papababa na ng inilahad niya saakin ang palad niya para alalayan ako sa pagbaba tinggap ko naman ito dahil ramdam kung kailangan ko ng alalay kakagising ko lang tulog pa ang diwa ko mabuti ng sigurado.

"Salamat" pagpapasalamat ko at tumango naman siya. "Salamat din kanina sa pagpapatulog sakin sa balikat mo" napakamot siya sa batok mukhang nahihiya.

"Wala yun" maikli kung tugon at nagpatuloy sa paglalakad.

"Taga rito ka ba o dayo lang?"

"Taga rito ako, e ikaw" tanong ko sabay sulyap sa kanya.

"Taga rito din. Taga diin ka man didi?"
Taga saan ka naman dito? Yan ang translation ng sinabi niya.

"Sa may proper lang ako. Didto sa may kinamaligan" sa may proper lang ako. Dun sa may kinamaligan. Sagot ko naman ng makarating sa may labas ng airport.

"Oh tuod taga kinamaligan man ako" oh totoo? taga roon din ako. Tumango ako at pumara na ng tricycle. Sabay kaming umuwi at andami din naming napagkwentuhan. Bago kami magpaalam sa isa't isa nagpalitan muna kami ng numero nabalitaan ko kasing same school lang kami what a coincidence.

Nasa labas palang ako ng bahay naamoy kuna ang mabagong aroma nanggagaling sa loob. Mukhang naghanda si inay hahaha. "Maaaaa nandito na meee!" Sigaw ko mula sa sala "uyyy nak adi kana gali" uyy nak nandito kana pala natutuwang sabi ni mama habang papalabas ng kusina.