The Limit Of Her Love (Book 1)

CHAPTER 31

"Dito na" pagpapahinto ko sa nagdadrive ng sasakyan. Tumango naman ito at itinigil "So dito ka pala nagcocondo?... my little brother has a condo near here" sabi ni Raymond habang inaalalayan ang pinsan ko. Pilay? Pilay? Feel na feel talaga ng pinsan ko e napapairap nalang ako. Bakit ba ang bitter bitter ko ngayon? Wag ko naman sana pinaglilihian ang pinsan ko. Baka maging abnoy ang anak ko wag naman. I sighed.

"E? Where?" Nacurious naman ako. Ang bilis ng tibok ng puso ko. Hindi kaya? "Tatlong block lang ang layo dito" pigil hininga ang ginawa ko mas lalong nadagdagan ang kaba sa puso ko. Itatanong ko ba ang pangalan? Itatanong ko ba? Pano kung si art yun? Sige na nga itatanong kuna para hindi ako parang tanga dito.

"Anong name niya baka kilala ko" pinagpapawisan ang kamay ko habang naglalakad kami pa lobby. Tiningnan naman ako ng pinsan ko na parang nagugulahan sabay taas ng kilay. "You know baka kaschool mate ko" i shrugged and fake a laugh

"Nope.. he is older than you maybe 1 year older?" Parang gustong magback out lahat ng hangin sa katawan ko sa paglabas sa bunganga at ilong ko.

"What school did you came from?" Pumasok kami sa elevator. Ramdam ko ang pagtakas ng dugo ko sa katawan "Are you ok jan? You look pale" nag aalalang hinawakan ng pinsan ko ang pisngi ko nginitian ko naman ito "no im ok kia.. im-- im just... feeling tired" pagsisinungaling ko sabay tingin kay raymond na nakatingin din saakin.

"Sa ADU malapit lang dito"

Nanlalaki ang mata nito.. he looked surprise "sa ADU din siya naggraduate last year" dun na mas lalong lumakas pa ang pagpintig ng puso ko na rinig kuna ang lakas nito.

"A--ahh talaga? What is he's name again?" Tanong ko. Gusto ko ng malaman kung sino ang kapatid niya pero bago pa ang lahat tumunog na ang elevator senyales na lalabas na kami kaya hindi na niya ako nasagot pa. Kating kati na akong tanungin siya ulit pero hindi kuna nagawa pa dahil mabilis kaming nakapunta sa harap ng condo ko.

"Magpahinga muna tayo before umalis mahaba haba din ang byahe" tumango naman ako. I feel tired kaya hindi na ako nagpumilit pa at pumasok na sa kwarto ko para makapagpahinga. I miss this room of mine madami akong memorya sa kwartong to!

Memories with happy scenarios and a sad one. I will surely miss this condo of mine. Nandito ang mga alaala namin ni art. Yung mga araw na pakiramdaman ko mahal din niya ako. The way he care, the way he touch, the way he talk ..... the way he act. I'll surely miss the side of art that i saw in here hindi ko man alam kung totoo ba ang pinakita niya o hindi pero i will surely miss it.

And now im gladly let that memories go. Fly... until they reach the clouds and sky.

Acceptance must be in me....

leting go of the past must be.

I remember the thread i used to red entitled by I JUST LOVED HIM NOW

I remember every line of it.

The man i loved is a culprit, He stole my heart and then suddenly he broke it apart.

That was the first line and it suits me.

He is the only man i can't imagine living my life without, The only man i sees with love without any doubts.

That's what i was before. I sees him with love without any doubts.. a second thought perhaps. I love him as my whole.....My whole world.

I sighed and lay my back flat down. Hinaplos ko ang kama, ang unan ko kung saan nakasama ko si art ng ilang buwan. The memories of him flashback. Nakikita ko siyang ngumingiti saakin, sa tabi ko.... hahawakan ko sana siya kaso bigla siyang naglaho. A lone tear fall from my eyes. I should stop this! Makakasama to sa baby ko. Missing his/her father is not good to my health.