TS1: The Breeze Of His Love

Chapter 4

"Pokpok, ang lala mo ah!" Salubong sa akin ni Audrey. Nakatitig sa akin ang ibang kaibigan namin. Abot tenga ang kanilang ngisi. As if it was their first time to see me kissing someone.

"I just gave someone a caveat that I can match him," I smirked. "You know what, tara na."

Iyon ang sabi ko bago lumakad papunta sa bakuna ng The Haven's Tunnel. 'Yong iba'y nakangiti at excited nang pumasok ro'n.

Samantalang ako'y hindi rin mawala-wala ang ngiti sa labi ko. Well, I did my research last night and I found out that Dagger likes girl who's aggressive too, like him. Kaya I gave him the gist that I can be wild in bed.

Nagsigawan 'yong iba nang mag-umpisa na sila tumakbo sa tunnel. There are light so we could see the faces of our seniors. Iyong iba'y nagbibigay ng mga bagay-bagay. Sinasalubong nila 'yong ibang freshmen at nagbibigay ng chocolates, rose, letters, tees, and even shoes.

Someone just tapped my shoulder. Tumaas agad ang kilay ko pero no'ng makita ko kung sino, agad rin namang bumaba. It's the guy I kissed in the Gym.

"Hey! By the way, my name is Arthur," he said and smiled. Ngumiti ako sa kanya.

"Mauna na ako sa 'yo," sabi nito. He was called by his friends. Ngumiti muna ito sa 'kin bago lumapit sa mga kaibigan niya.

Maraming nagbigay sa akin ng rosas, letters, at chocolates. Nang lumingon ako sa left side ay nakita ko si Dagger na nakatitig sa akin.

Kinindatan at nginisihan ko ito. His jawline tightened. His eyes were like sending me daggers. Bakit ba ang dali niyang magalit? Dahil ba transgender ako? Nilagpasan ko na siya at 'di na ako lumingon pa. Baka kasi mas lalo ko pa siyang magalit.

Naabutan ko naman ang mga kaibigan ko sa dulo. Nakataas ang kanilang mga kilay, lalo na si Audrey at Jeff.

"What's with that look?" Mataray kong tanong.

"Sa totoo lang, p'wede ka namang maglakad ng normal. Hindi 'yong para kang nasa fashion show," umpisa ni Audrey. "Pero aminin mga pokpok, Harvey has potential."

Tumango-tango sila. Casha even giggled whe she heard it. "Give me discount pag kinuha kitang modelo soon. Is that okay?"

"Sure. Why not," I answered. "I gotcha you, bitch."

Nag-usap-usap pa kami bago pumunta sa kanya-kanyang building. Napag-usapan pa naming gagayak raw kami sa BGC pagkatapos ng klase namin sa hapon.

Just like the usual first day of school, nag-introduce yourself kami sa harapan. Napatitig ako kay Arthur nang pumunta ito sa harapan. He's smiling at me. Some girls ogled at him.

"My name is Arthur Coleman, 19 years old," at kung ano-ano pa ang sinabi nito tungkol sa sarili niya. Sinabi rin nito ang expectation niya sa subject, pati ang rason kung bakit niya kinuha ang kursong inhinyero.

He sat beside my chair. Ako na 'yong sumunod. I roamed my eyes and arched my eyebrows. Iyong iba'y halatang 'di tinablan sa nakataas na kilay ko. Nakipagtitigan pa 'yong iba sa 'kin.

"I am Harvey Kyle Cervantes," iyon lang ang sinabi ko at umupo na sa upuan ko. The professor seemed not fine with how I introduced myself. Wala naman siyang magagawa.

Mabilis lumipas ang oras at break time na namin. Hindi ako nahirapang hanapin ang cafeteria dahil kasama ko naman si Arthur.

"Just sit there, let me order for you. Don't worry, it's on me," he said and smiled at me. Ginawa ko nga ang sabi nito.