Mury upadną,
A ziemia świętą będzie,
Gdy przez jedną wojnę zażartą,
Tysiące miłości pęknie.
Gwiazdy z nieba spadną,
Gdy zagłuszą ciszę dzwony.
A prawdę nad prawdą,
Opiszą niebieskie zasłony.
Ostrze za ostrzem,
Szarpie zasłony,
Zaraz podłożą,
Przeklęte pokłony.
Samotności strzał,
Krew zbrukana,
Co by nikt nie miał,
Co nasza miłość nie kochana.
I jeszcze nóż,
Nóż za nożem,
Ostrze położę,
Co nigdy nie było morzem.
