W cieniu samotności,
Spędzać dzień za dniem,
W burzy mej miłości,
Kierować własnym sterem,
Na morzu mych łez,
Powiedzieć, co w końcu czuję,
Czy warto zatrzymać czas,
Czy spieszyć się warto?
Bo w cieniu dorosłości,
Zanika nasz cały dziecięcy świat,
Chmury już kształtu nie mają,
Morze zwykłe się wydaje,
Tylko gwiazdy takie same pozostają,
I nie opuszczają nas do kresu swoich dni.
Las już nie straszy,
Pola łukiem omijamy,
Od ludzi stronimy,
A sami narzekamy.
Noc za nocą,
Dzień za dniem,
Zawsze tak samo,
Przygód brakuje,
Radości nie ma,
Świat ciąży,
A pomóc kto nie ma.
