Ay Ötesi

Bölüm 4

Arkadaşlar arasında hafta sonu yapacağımız geziyi hep birden onayladığımızı belirtmiştik.

Çantamdaki anahtarı usulca çıkarıp kapıyı açacakken kapıdaki ayakkibalarla karsilasirken misafirimizin olduğunu farkedince,
günlerdir yoğunluğunda kaldığım vizelerin ve ödevlerin yükünün üstümden dağ gibi kalkışını kendimi odaya kilitleyerek kutlamayı düşündüğüm,kurduğum hayalim suya düşmüştü.

Iceri girer girmez kendimi mutfakta buldum,

"Anne misafir kim,Ben bu kadar yorgunken neden yoğunluk üstüme çığ gibi düşer"diye mırıldanınca,

Annemin,"Sus kızım,onlar misafir, nasıl söylersin böyle? üstünü değiştirip onlara bi hoşgeldin de, hadi canım hadiii"
diyerek lafı ağzıma tıkmayı başarmıştı sağ olsun.

Odama geçip üzerime rahat bi şeyler giyip, Salona geçtim .

Tanıdık bir yüzle karşılaştım ,
Yurtdışında olduğunu bildiğim bir ve tek halam,
Semiha Halam...
babamdan tam 2 yıl sonra doğan tek kardeşiydi,
onu bir tek fotoğraflarda görmüştüm.

Babamın annesinden ve babasından sonra kalan tek varlığıydı, Babam da onun.

Ve Babam yaşlarında bir adam, kendisi onun çocukları olmalı ki benim yaşlarda (20) genç bir kız ve 24 yaşlarında Abim yaşlarında bir erkek.

"Hoşgeldiniz"diyerek seslendim salonda,
halam diye tanıdığım güler yüzlü,mütevazı bir kadındı. Babamın benim ona benzediğimi söylemesine çok katılıyordum çünkü görür görmez ne kadar benzediğimi fark etmiştim.

"Hoş bulduk Kızım,maşallah büyümüş kocaman kız olmuş canım yiğenim benim" diye konuşmaya başlayınca dilinden dökülen güzel seslere odaklanırken
Babam ekledi "Kızım,tanıdın de mi değerli misafirimizi,senin biricik halan Semiha"

"Evet,babacığım fotoğraflarından anımsadım bi an"
diye mırıldandım ki babam geriye kalanları tanıtmayı başladı
"Beyefendi de Haldun Bey, halanın eşi diğer tabiriyle eniştemiz"
diye gülerek hitap etti.

Ardından Siz de "hosgeldiniz efendim" diyerek gülerek başımı salladım

Haldun Bey, "Hoş buldum güzel kızım"

diye karşılık verince ,

sıra çocuklarına gelmişti ki daha önce fotoğraflarda gördüğümü hatırladım
fakat,şahsi olarak tanımıyordum bir birimizi çok uzun zaman sonra görünce malûm:)

"Evet Bu güzel kızım da Azra
Bu da oğlu Arda olur , halanın çocukları zaten biliyorsun" diye tek tek tanıtma işlemlerini bitirdikten sonra ,
Onlara da "Hoşgeldiniz diyip Azra ile tokalaşıp boş koltukta yerimi alınca , Arda'nın, bakışlarının üzerimde oluşunu farkettim, utana çekile oturduğum yerde uslu bir çocuk gibi oturmuştum:).

Uzun zamandır görmediğim bir akrabamı bi anda çat diye karşımda görünce yaşadığım şaşkınlığı daha üstümden atmamışken,  Halam başladı sormaya,

"Ee kızım maşallah ne ara büyümüşsün böyle kocaman kız olmuşsun, okuyorsun de mi ?diye sorunca

"Evet okuyorum Istanbul Bahçeşehir Üniversitesi Mimarlık bölümü 1.sınıftayım"

"Hmm çok iyi kızım iyi yaptın okuyarak"

diyerek tebessüm etti.

Ben de gülerek başımla onayladım.

Yeni  tanıştığım akrabalarım hakkında pek bi bilgim yoktu ,

Sadece, Eniştemin Almanya'daki bir eğitim kurumunda müdür olduğunu,

Oğlu Arda'nın orada şirket sahibi olduğunu,

Azra'nın da orada henüz okul okuduğunu

bilmem haricinde onların hakkında detaylı bilgiye sahip olmadığım için oturduğum ortamın sessizliğine renk verebileceğim bir konu bile yoktu ki okulun verdiği yorgunluk ayrı mesele olacak.
Salondaki sessizlikten sonra Annemin mutfaktan beni çağırdığını duydum

"Ohhh" diye geçirdim içimden, ki bu  ortamın sıkıcılığından bıktığım anlamına gelmiyor değil.

Hızla kendimi  mutfağa attım,
Anne bunca zaman neden hiç birbirimize olan bağlarımız güçlenmedi? ne halamın bizimle güçlü bir ileşimi oldu ,ne de bizim onlarla? diyerek annemi soru yağmuruna tuttum.

Annem,
"Arya Hadi kızım soruları bırak da sofrayı kurmada yardım et sonra detaylı anlatırım ben sana" diyip tabakları elime verip salona gönderdi beni,
Tabakları masaya dizip,sofrayı kurarken bir sakarlık yapmamak için içimden dualar ediyordum .

Sofra kurduktan sonra Babam onları yemeğe buyur etti ,
Annemin yaptığı 5 çeşit yemeği utanmasaydım , dalardım öyle acıkmıştım ki...

"Ee Abiciğim sizde durumlar nasıl , Nasıl geçiyor her şey"diyerek ortamın sessizliğini bozan Halam,

Babama bakıp tebessüm ederek,,
Babam karşılık verdi.

"Iyidir teşekkkürler canım,şirketle uğraşıyoruz,yengen de evde bir kafe açmayı düşünüyoruz onun için, öyle evde oturup gelişimimizi engellemeye çalışan bir aile olmadığımız için" diyerek gülümsedi.

"Ne güzel, çağdaş düşüncelerin beni onure etti Semih Bey" diyerek sessizliğini bozdu;Eniştemiz Haldun Bey.

"Cenk neler yapıyor peki"

diyerek parmağıyla sofranın sağ köşesinde oturan abimi işaret etti Semiha Halam.

Abim son derece sert mizaçlıdır fakat, yumuşak kalpliliğiyle benim ona "en iyi arkadaşım" dememe sebep oluyor,
Siyah dalgalı saçları,ela gözleri ve uzun boyu genç kızları mest ediyordu âdeta.

"Cenk de ekonomi okuyup, şirketimizin Insan Kaynakları bölümünde genel müdür olarak yer alıyor " diye bilgilerini vererek,
Halam başıyla onaylamakla yetindi babamın söylediklerini.

Yemekler yendikten sonra herkes, koltuklarda yerini almaya başladı .