Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Чив чимээгүй хооллох гэр бүл.Тэдний охин бололтой 16 хавьцаа настай охины нүүрэнд гуниг тодорно.
Би багаасаа л бүрэг нэгэн байсан.Хүнтэй нөхөрлөддөггүй цаг үргэлж ганцаараа явдаг.
Оройн хоол дууссаны дараа даалгавараа хийн орондоо орлоо.
Өглөө сэрүүлэг дугарснаас нэгэн уйтгартай өдөр минь эхэлж байна.Дүрэмт хувцсаа өмсөн хар араамтай шил зүүн үсээ шууж боогоод сургууль руугаа чихэвч зүүн алхана.Өглөөний агаар сайхан байна.
Ангидаа орон хамгийн арын ширээнд ганцаараа сууж байхад багш нэгэн хөвгүүнтэй хамт орж ирлээ.
Багш:За энэ бол өнөөдрөөс манай ангид суралцах Жон Жонгүг.Жонгүг аа Еэриний хажууд суучих.Шалгалт эхлэх гэж байгаа болохоор цаг алдахгүй байх хэрэгтэй.
Багш:Ён??
Би:За багшаа?
Багш:Эд нарыг тараагаад өгчих.
Би:Ойлголоо.
Солонгос хэлний шалгалт эхэлж,би ч торох юмгүй хариулж байв.
Хичээл тараад сургуулийн дээвэрний хашлага дээр зогсон жаргаж буй нарыг харж байхад хажууд минь хэн нэгэн ирж зогсов.
:Амиа хорлох гэж байгаа юмуу??
Би:Тийм бол юу гэж??
:Хамт амиа хорлоцгооё.
Би:Одоохондоо үгүй ээ.
Түүнийг орхин буухад тр гараас минь татан:Чи гунигтай харагдаж байна.
Би:Жонгүг?
Жонгүг:Явж чиний сэтгэлийг засцгаая!
Тэр намайг чирсээр үсчиний гадна ирлээ.
Би:Яах гэж байгаа юм??
Жонгүг:Чамд цоо шинэ өнгө төрх бэлэглэх гэж байна Ким Ён.
Би:Чи!!
Тэр намайг үсчин рүү чирч оруулан сандал дээр суулгаад уяагаар сандалтай холбон хүлээд нүдийг минь зангиагаараа боов.
