Yürümeye devam ettik her köşe başında ne tarafa döneceğimizi söylüyordum oda verdiğim komutlara göre benle birlikte ilerliyordu arada bir köpek havlaması duyuyuyordum ve köpeklerden pek hoşlanmazdım... rüzgar hafif hafif esiyordu üzerine bastığımız dallardan çatırtılar geldikçe ürperiyordum.neyseki eve yaklaşmıştık.ama şimdi bir çöp tenekesinin yanından geçiyorduk gözümü çöp tenekesinden ayırmadım çünkü her an bir şizofren bir kedi fırlayabilirdi bu ihtimali düşündükçe çarpılmış gibi hareketler yapmaya başlayınca Fatih korkmuş olmalıki bana mal mısın? der gibi baktı iyi misin.? dedi telaşla iyiyim dedim aynı hareketlere devam edip ''Peki, neden öyle çarpılmış gibi hareketler yapıyorsun.?'' diyince utandım gerçekten öyle mi duruyordum. ''Ya ama hadi ordan bir kedi fırlarsa benim akllım çıkarsa sonra korkudan dudağım uçuklarsa.. hııı.. o zaman ne yapcam.!'' diyince Fatih kahkaha attı niye gülüyorki hiçte komik değil bi kere uçuk kötü duruyor ve acıyor dedim ciddiyetle bana baktı ve 10-15 saniye geçmeden ikinci kahkahayı atınca iyice bozuldum.Sonra dediklerimin ne kadar mantıksız olduğunu anlayıp bende hafiften kıkırdadım yol boyu güldük en sonunda evin önüne geldik bir kahkaha daha attık. Bu kadar mıydı? ama biz çok eğleniyorduk. off kapının önünde biraz daha sohbet ettik ve bana neyse iyi geceler Aslıı dedi bende iyi geceler diyip eve girdim....
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bir Küçük Istanbul Meselesi
Romance''Çocuğa sinirle bağırdım bu iş burda bitmedi.!'' yarım ağız gülümsedi ve alayla konuşmaya başladı ''Sadece küçük bir mesele neden bu kadar büyütüyorsun anlamadım.?'' evet öyle ama bu farklı bu; ''Bir Küçük İstanbul Meselesi.''
