Arkadaşlar elimden geldiğince hızlı bölüm atıyorum bu yüzden az çıkıyor.Bazende telefondan yazıyorum bu yüzden yazım hatası olabiliyor ve hikayede sürekli değişik gelişmeler olucak şaşırmayın yani :D Birde bu benim ilk hikayem Sizden tek istediğim ise Hikayeyi Oylamanız...
Beren'den
Eve varınca rahatladım hemen odama çıktım ve Emre'yi aradım Büşra'yada ayıp olmuştu ya.bunları düşünürken karşı hattan Emre'nin açar açmaz çok özür dilerim Beren bilmiyordum diyen sesini duydum tamam sorun değil Emre dedim ama bu çocukların kim olduğunu sordum bir de... diğer çocuk Aslı'nın peşinden gitmişti Tövbe Tövbe aklıma kötü şeyler gelmeye başladı ''Emre o çocuk niye Aslı'nın peşinden gitti?'' dedim telaşla sanırım özür dileyecektir dedi sanırım mı ?...
Emre ben hemen Aslı'yı arıyorum diyip telefonu kapattım çok telaşlanmıştım nasıl unutmuştum Aslı'yı daha doğrusu o çocuğun Aslı'nın peşinden gitmesine neden izin vermiştim?!... Aslı telefonu açınca rahatladım neler oldu iyi misin? diye sordum. ''Beren telaşlanma bir şey yok.! Benden gelip özür diledi kabul ettim sonra beni eve felan bıraktı iyi çocukmuş aslında.'' diyince öylece donup kaldım
''İnanmıyorum,daha yeni tanıştığın birinin seni evine bırakmasına izin mi verdin?'' dedim şaşkınlıkla ''İlk bende tedirgin oldum hayır diyecektim cevap vermeme izin vermeden kolumdan sürükledi hem diyorum ya sorun yok iyi bir çocuktu yol boyu beni güldürdü,daha doğrusu ben onu güldürdüm.'' diyip kıkırdadı bende hafiften gülümsedim Aslı aşık mı olmuştu yoksa? ''Aslı inanmıyorum.! Sen aşık olmuşsun dedim.!'' bir nefes verdi ve ''Saçmalama daha yeni tanıştık'' dedi şaşkınlıkla ''valla orasını bilemem orası sizi ilgilendiren kısım.'' diyip kahkaha attım ''Beren ya'' dedi ''Tamam, hadi neyse sonra görüşürüz çok uykum var'' dedim oda iyi geceler diyince telefonu kapatıp geniş yatağıma uzandım...
Kaan'dan
Kızın adını öğrenmiştim ama neden sorduğumu bende bilmiyordum ona dediğim gibi adını öğrenince oradan uzaklaştım.Beni affetmiyordu.Aslında haklıydı evet hem onu düşürmüş üstüne bir de gülmüş daha sonra o beni havuza atınca kolundan tutup bir daha havuza düşmesini sağlamıştım bunlar aklıma gelince aptalca gülümsemeye başladım.Çabuk sinirlenen bir kıza benziyordu bir bakımada değişik bir kıza...
Aslında onun peşini bırakmazdım ama bir işim vardı.Eve girdiğimde babam yoktu şaşırmamıştım çünkü hep böyleydi Annem ise... Annem ÖLMÜŞTÜ... bundan 3 sene felan önce onunla çok iyi anlaşırdık güzel,tatlı ve etrafına neşe saçan masum bir kadındı sadece annemdi o benim canımdı... kimseye belli etmesemde her ölüm yıldönümünde bir kere intihar girişiminde bulunurdum.Hiçbir zaman başaramadım ama o da ayrı bir konu.Hep çok yaklaştığım sırada ya babamın eve gelesi tutuyor,arkadaşlarımın beni ziyarete gelesi tutuyor...
Daha fazla düşünmek istemiyordum.Üzüntümü dışa vurmak istediğimi farkettim ve... ve acı...mutfağa gidip en keskin bıçağı seçtim banyoya girip koluma derin ve uzun bir çizik attım tahmin ettiğim gibi hemen kanamaya başladı o anda daha da çok ihtiyacım olduğunu anladım ve bu seferde diğer koluma aynısını yaptım kanların kolumdan yavaşça akışını izledim.Evet bir mazoşisttim...
Buda annemin ölümünden sonra olmuştu psikolojikman çökmüştüm ve kendimi böyle avutuyordum bu düşüncelerle kolumu son bir kez daha çizdikten sonra gülümseyip bir süre akan kanları izledim daha sonrada kalkıp kolumu yıkadım etrafa bulaşan kanlara mutlulukla bakıp onlarıda temizledikten sonra aşağıya indim mutfaktada bıçağı yıkayıp yerine kaldırdım....
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bir Küçük Istanbul Meselesi
Romance''Çocuğa sinirle bağırdım bu iş burda bitmedi.!'' yarım ağız gülümsedi ve alayla konuşmaya başladı ''Sadece küçük bir mesele neden bu kadar büyütüyorsun anlamadım.?'' evet öyle ama bu farklı bu; ''Bir Küçük İstanbul Meselesi.''
